Oznakowanie nawigacyjne polskich obszarów morskich.
Dz.U.2013.57
Akt obowiązującyROZPORZĄDZENIE
MINISTRA TRANSPORTU, BUDOWNICTWA I GOSPODARKI MORSKIEJ1)
z dnia 4 grudnia 2012 r.
w sprawie oznakowania nawigacyjnego polskich obszarów morskich
1) Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej kieruje działem administracji rządowej - gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (Dz. U. Nr 248, poz. 1494 oraz z 2012 r. poz. 1396).
2) Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 29 października 2002 r. w sprawie sposobu oznakowania nawigacyjnego polskich obszarów morskich (Dz. U. z 2003 r. Nr 20, poz. 173), które zgodnie z art. 149 ust. 1 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr 228, poz. 1368 oraz z 2012 r. poz. 1068) traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
ZAŁĄCZNIK
CZĘŚĆ A. SPOSÓB ROZMIESZCZENIA, KONSTRUKCJA, KSZTAŁT, KOLORYSTYKA, CHARAKTERYSTYKA ŚWIATEŁ I ZNAKI SZCZYTOWE ZNAKÓW NAWIGACYJNYCH
CZĘŚĆ A. SPOSÓB ROZMIESZCZENIA, KONSTRUKCJA, KSZTAŁT, KOLORYSTYKA, CHARAKTERYSTYKA ŚWIATEŁ I ZNAKI SZCZYTOWE ZNAKÓW NAWIGACYJNYCH
Rys. 1. Znaki lewej strony
Rys. 2. Znaki prawej strony
Rys. 3. Główny tor w prawo
Rys. 4. Główny tor w lewo
1) znaki nawigacyjne boczne lewej strony (rys. 1):
a) kształt walcowy, kolumnowy lub drążkowy,
b) kolor - czerwony,
c) znak szczytowy - pojedynczy, czerwony walec - stosowany na pławach innych niż walcowe,
d) materiał odblaskowy (jeżeli jest przewidziany) - czerwony, poziomy pas lub czerwony kwadrat,
e) światło (jeżeli jest przewidziane) - czerwone, o dowolnym rytmie, innym niż dla rozdzielenia toru wodnego;
2) znaki nawigacyjne boczne prawej strony (rys. 2):
a) kształt - stożkowy, kolumnowy lub drążkowy,
b) kolor - zielony,
c) znak szczytowy - pojedynczy, zielony stożek zwrócony wierzchołkiem do góry - stosowany na pławach innych niż stożkowe,
d) materiał odblaskowy (jeżeli jest przewidziany) - zielony, poziomy pas lub zielony trójkąt,
e) światło (jeżeli jest przewidziane) - zielone, o dowolnym rytmie, innym niż dla rozdzielenia toru wodnego.
1) znak nawigacyjny wskazujący główny tor w prawo (rys. 3):
a) kształt - walcowy, kolumnowy lub drążkowy,
b) kolor - czerwony, z jednym szerokim, zielonym, poziomym pasem,
c) znak szczytowy - pojedynczy, czerwony walec - stosowany na pławach innych niż walcowe,
d) materiał odblaskowy (jeżeli jest przewidziany) - czerwony, poziomy pas lub czerwony kwadrat,
e) światło (jeżeli jest przewidziane) - czerwone, błyskowe złożone FI (2+1);
2) znak nawigacyjny wskazujący główny tor w lewo (rys. 4):
a) kształt - stożkowy, kolumnowy lub drążkowy,
b) kolor - zielony, z jednym szerokim, czerwonym, poziomym pasem,
c) znak szczytowy - pojedynczy, zielony stożek skierowany wierzchołkiem do góry - stosowany na pławach innych niż stożkowe,
d) materiał odblaskowy (jeżeli jest przewidziany) - zielony, poziomy pas lub zielony trójkąt,
e) światło (jeżeli jest przewidziane) - zielone, błyskowe złożone FI (2+1).
Znaki kardynalne (§ 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia)
Rys. 5
1) gdy znajdują się w kwadrancie północnym (N):
a) kształt - kolumnowy lub drążkowy,
b) kolor - czarny nad żółtym,
c) znak szczytowy - dwa czarne stożki jeden nad drugim, zwrócone wierzchołkami do góry,
d) materiał odblaskowy (jeżeli jest przewidziany) - niebieski, poziomy pas na czarnej części oraz żółty, poziomy pas na żółtej części,
e) światło (jeżeli jest przewidziane) - białe, migające - Q lub szybko migające - VQ;
2) gdy znajdują się w kwadrancie wschodnim (E):
a) kształt - kolumnowy lub drążkowy,
b) kolor - czarny z szerokim, poziomym, żółtym pasem,
c) znak szczytowy - dwa czarne stożki jeden nad drugim, zwrócone podstawami do siebie,
d) materiał odblaskowy (jeżeli jest przewidziany) - dwa niebieskie, poziome pasy na górnej, czarnej części,
e) światło (jeżeli jest przewidziane) - białe, migające grupowe - Q(3) 10 s lub szybko migające grupowe - VQ(3) 5 s;
3) gdy znajdują się w kwadrancie południowym (S):
a) kształt - kolumnowy lub drążkowy,
b) kolor - żółty nad czarnym,
c) znak szczytowy - dwa czarne stożki jeden nad drugim, zwrócone wierzchołkami w dół,
d) materiał odblaskowy (jeżeli jest przewidziany) - żółty poziomy pas na żółtej części i niebieski poziomy pas na czarnej części,
e) światło (jeżeli jest przewidziane) - białe, migające złożone - Q(6) + LFI 15 s lub szybko migające złożone - VQ(6) + LFI 10 s;
4) gdy znajdują się w kwadrancie zachodnim (W):
a) kształt - kolumnowy lub drążkowy,
b) kolor - żółty z szerokim, poziomym, czarnym pasem,
c) znak szczytowy - dwa czarne stożki jeden nad drugim, zwrócone wierzchołkami do siebie,
d) materiał odblaskowy (jeżeli jest przewidziany) - dwa poziome, żółte pasy na górnej, żółtej części,
e) światło (jeżeli jest przewidziane) - białe, migające złożone - Q(9) 15 s lub szybko migające złożone - VQ(9) 10 s.
Znaki odosobnionego niebezpieczeństwa (§ 4 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia)
Rys. 6
1) kształt - dowolny, lecz niekolidujący ze znakami bocznymi, przy czym w wypadku pław stosuje się kształt kolumnowy lub drążkowy;
2) kolor - czarny, z jednym lub więcej szerokimi, poziomymi, czerwonymi pasami;
3) znak szczytowy - dwie czarne kule jedna nad drugą, przy czym znak powinien być tak duży, jak to tylko możliwe, i z wyraźnym prześwitem pomiędzy kulami;
4) materiał odblaskowy (jeżeli jest przewidziany) - jedna lub więcej par poziomych niebieskoczerwonych pasów;
5) światło (jeżeli jest przewidziane) - białe, błyskowe grupowe - FI(2).
Znaki bezpiecznej wody (§ 4 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia)
Rys. 7
1) kształt - kulisty, kolumnowy lub drążkowy;
2) kolor - czerwone i białe, pionowe pasy;
3) znak szczytowy - pojedyncza, czerwona kula - stosowany jest na pławach innych niż kuliste;
4) materiał odblaskowy (jeżeli jest przewidziany) - czerwone i białe pasy poziome lub pionowe;
5) światło (jeżeli jest przewidziane) - białe, izofazowe - Iso albo przerywane - Oc, lub blaskowe - LFI 10 s, względnie litera kodu Morse'a "A" - Mo (A).
Znaki specjalne (§ 4 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia)
Rys. 8
1) kształt dowolny, wyróżniający się spośród innych (rys. 8a), lecz gdy znak wskazuje stronę przejścia, powinien być on zgodny ze znakami nawigacyjnymi systemu bocznego i bezpiecznej wody (rys. 8b);
2) kolor - żółty;
3) znak szczytowy (jeżeli jest przewidziany) - pojedynczy, "leżący" (X), żółty krzyż (rys. 8);
4) materiał odblaskowy (jeżeli jest przewidziany) - pojedynczy, poziomy, żółty pas lub "leżący" (X), żółty krzyż, lub inny żółty symbol (znak);
5) światło (jeżeli jest przewidziane) - żółte, rytm dowolny, lecz inny niż dla oznakowania kardynalnego, odosobnionego niebezpieczeństwa i bezpiecznej wody; pławy Ocean Data Acquisition System (ODAS) - służące do pozyskiwania informacji meteorologicznych i naukowych - powinny posiadać światło błyskowe grupowe - FI(5) 20 s.
Znak "tymczasowa pława wrakowa" (§ 4 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia)
Rys. 9
1) kształt kolumnowy lub drążkowy;
2) kolor - niebieskie i żółte, pionowe pasy, równe pod względem liczby i rozmiarów (od 4 do 8 pasów);
3) znak szczytowy (jeżeli jest przewidziany) - pojedynczy, żółty krzyż w pozycji pionowej (rys. 9);
4) materiał odblaskowy (jeżeli jest przewidziany) - pionowe, żółte i niebieskie pasy;
5) światło - zmiennobarwne w kolorze żółtym i niebieskim, przerywane - Al.Oc.BuY.3 s.
Inne znaki (§ 4 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia)
Rys. 10
Konstrukcje nabieżników mogą być dowolnego kształtu lub koloru, dobranego w taki sposób, aby wyróżniały się z otoczenia i nie mogły być pomylone z innymi, pobliskimi obiektami - mogą w tym celu być też wyposażone w znaki dzienne. Jeśli nabieżniki wyposażone są w światła, powinny być to światła rytmiczne o tej samej charakterystyce świecenia, o ile to możliwe zsynchronizowane ze sobą, co ułatwia ich rozróżnienie spośród innych świateł znajdujących się na obszarze przyległym.
Rys. 11
Rys. 12
Rys. 13
Rys. 14
Znaki dotyczące nowego niebezpieczeństwa (§ 4 ust. 4 rozporządzenia)
CZĘŚĆ B. SPOSÓB OZNAKOWANIA TRAS ŻEGLOWNYCH POD STAŁYMI MOSTAMI, W POBLIŻU KONSTRUKCJI "OFFSHORE", FALOCHRONÓW, MORSKICH FARM HODOWLANYCH ORAZ MORSKICH ELEKTROWNI WIATROWYCH
1) możliwego maksymalnego prześwitu;
2) głębokości wody pod mostem, szczególnie gdy nie jest ona równomierna;
3) ochrony filarów mostu i innych przeszkód;
4) potrzeb żeglugi jedno- lub dwukierunkowej.
1) jeżeli żegluga odbywa się na całej rozpiętości przejścia (przęsła), znaki powinny być umieszczone na filarach mostu; jeżeli żegluga jest możliwa tylko w części rozpiętości przęsła, to znaki powinny być umieszczone na lub pod przęsłem tak, by wskazywały granice części żeglownej; znaki, o ile to możliwe, powinny być rozmieszczone na płaszczyźnie prostokąta tak, aby wszystkie jego wierzchołki były widoczne przed wejściem pod most (umożliwia to kapitanowi ciągłą ocenę położenia jednostki względem osi toru);
2) granice przejścia powinny być oznakowane w następujący sposób:
a) lewa strona - tablica pokazująca czerwony kwadrat na białym tle (rys. 15),
Rys. 15
b) prawa strona - tablica pokazująca zielony trójkąt równoboczny, wierzchołkiem skierowany do góry, na białym tle (rys. 16);
Rys. 16
3) najlepszy punkt przejścia może być wskazany przez okrągłą tablicę pomalowaną w czerwonobiałe pasy (rys. 17).
Rys. 17
Wymiary w mm
a | b | c | d | e | f |
1000 | 600 | 750 | 650 | 1050 | 150 |
1) do oznakowania granic kanału żeglugowego powinny być wykorzystane czerwone i zielone światła o określonym rytmie przewidzianym dla świateł nawigacyjnych oznakowania bocznego; jeżeli żegluga jest możliwa na całej rozpiętości przejścia (przęsła), światła powinny być umieszczone na filarach mostu; jeżeli żegluga jest dostępna tylko w części rozpiętości przęsła, światła powinny być umieszczone pod przęsłem albo na pławach lub stawach na wodzie, ustawionych tak, aby wskazywały granice części żeglownej; światła, o ile to możliwe, powinny być rozmieszczone na płaszczyźnie prostokąta w taki sposób, aby wszystkie jego wierzchołki były widoczne przed wejściem pod most (wskazany wyżej sposób rozmieszczenia świateł umożliwia kapitanowi ciągłą ocenę położenia jednostki względem osi toru);
2) najlepszy punkt przejścia może być wskazany przez białe światło lub światła o charakterystyce światła bezpiecznej wody, umieszczone pod przęsłem;
3) jako alternatywne do świateł nawigacyjnych można stosować tablice opisane w ust. 4 pkt 2 i 3 części B załącznika dodatkowo podświetlone;
4) tablice oznakowania dziennego mogą być, dla łatwiejszego rozpoznania w ciągu nocy, pokryte materiałami odblaskowymi o odpowiednim kolorze.
Rys. 18
Wymiary w mm
g | h | k | l | m | n | p | q |
900 | 500 | 400 | 300 | 240 | 700 | 55 | 45 |
Rys. 19
Rys. 20
Rys. 21
Na powyższe znaki można nanieść liczby wskazujące odpowiednio wysokość, głębokość i szerokość przejścia. Cyfry powinny być koloru czarnego.
1) rakon - jeśli zachodzi konieczność identyfikacji konkretnej konstrukcji spośród innych, może być ona wyposażona w rakon o literze w kodzie Morse'a i zasięgu określonych przez dyrektora właściwego terytorialnie urzędu morskiego; każdy rakon zainstalowany na konstrukcji, która nie została jeszcze umieszczona na mapach morskich, powinien pokazywać literę "D" w kodzie Morse'a;
2) jeden lub więcej nautofonów usytuowanych tak, aby wydawany dźwięk był słyszany z każdego kierunku z odległości nie mniejszej niż 2 Mm; nautofony powinny być zainstalowane na wysokości od 6 do 30 m ponad średnim poziomem morza MSL; dźwięk powinien być emitowany, jeśli widzialność jest mniejsza niż 2 Mm; nautofon lub nautofony powinny nadawać dźwiękowy sygnał w postaci litery "U" w kodzie Morse'a - okres sygnału 30 s, minimalny czas trwania sygnału krótkiego 0,75 s;
3) radiolatarnia - sygnał rozpoznawczy PB, częstotliwość 339 kHz, czynna podczas lotów śmigłowca.
1) wieża każdej elektrowni wiatrowej powinna być pomalowana dookólnie od średniego poziomu morza (MSL) do wysokości 15 m lub do poziomu, na którym usytuowano oznakowanie nawigacyjne (wybierać należy wysokość większą z wymienionych); alternatywnie stosować można poziome dookólne pasy o szerokości nie mniejszej niż 2 m w odstępach takich samych jak szerokość tych pasów; zastosować też można materiały odblaskowe; oznakowanie nawigacyjne, jeśli generator ma zostać w nie wyposażony, stanowi światło białe o charakterystyce: litera "U" w kodzie Morse'a - Mo (U) i być zamontowane na wysokości co najmniej 6 m powyżej średniego poziomu morza (MSL), ale poniżej najniższego punktu łuku, jaki kreślą łopaty rotora;
2) narożniki i inne punkty zmiany kierunku granicy farmy elektrowni wiatrowych powinny być oznakowane za pomocą światła błyskowego koloru żółtego o charakterystyce światła podanej dla "znaku specjalnego" tak, aby były widoczne z każdego kierunku i miały zasięg nominalny co najmniej 5 Mm; granice farmy elektrowni wiatrowych powinny być oznakowane wzdłuż obwodu, w odstępach nie większych niż 2 Mm, światłem błyskowym koloru żółtego, o charakterystyce wyraźnie różniącej się od charakterystyki zastosowanej w punktach narożnikowych farmy, tak aby światła te były widoczne z każdego kierunku i miały zasięg nominalny co najmniej 2 Mm; odległość pomiędzy wszystkimi użytymi światłami, licząc wzdłuż granicy farmy elektrowni wiatrowych, nie może przekraczać 2 Mm; światła narożnikowe powinny być zsynchronizowane ze sobą; dopuszczalne jest wyposażenie w światła nawigacyjne koloru żółtego, o charakterystyce wyraźnie różniącej się od charakterystyki zastosowanej w punktach narożnikowych farmy, widoczne z każdego kierunku, o zasięgu nominalnym co najmniej 2 Mm, wszystkich elektrowni wiatrowych tworzących farmę lub wszystkich elektrowni wiatrowych znajdujących się na granicy farmy;
3) ze względu na potrzebę dokładnej identyfikacji na farmach elektrowni wiatrowych, można dodatkowo zamontować: rakony, reflektory radarowe lub wzmacniacze ech radarowych oraz urządzenia Systemu AIS, a także nautofony, których zasięg nie powinien być mniejszy niż 2 Mm;
4) jeśli stacja transformatorowa, meteorologiczna lub serwisowa stanowi część farmy elektrowni wiatrowych, powinna zostać włączona w system oznakowania nawigacyjnego farmy, natomiast jeśli nie stanowi części farmy, należy ją oznakować jak konstrukcję "offshore".
Ogólne wymagania oznakowania nawigacyjnego morskich farm hodowlanych:
1) standardowo morskie farmy hodowlane oznakowuje się znakami specjalnymi;
2) jeśli pomiędzy morskimi farmami hodowlanymi przebiega tor wodny, jego krawędzie powinny być oznakowane znakami bocznymi;
3) aby uniemożliwić wpłynięcie statków na akwen morskich farm hodowlanych, w zależności od okoliczności, można użyć znaków kardynalnych;
4) aby zwiększyć efektywność świateł nawigacyjnych użytych w oznakowaniu nawigacyjnym morskich farm hodowlanych, należy ograniczyć podświetlenie tła, zsynchronizować światła nawigacyjne lub użyć różnych charakterystyk świateł.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »