Oznaczenie najwyższych norm podatku od lokali na rok 1926.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1925.115.818

Akt utracił moc

Wersja od: 14 listopada 1925 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH

z dnia 26 października 1925 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu w sprawie oznaczenia najwyższych norm podatku od lokali na rok 1926.

Na podstawie ustępu 2 art. 7 i ustępu 2 art. 37 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych (Dz. U. R. P. № 94 poz. 747) zarządza się co następuje:

§ 1. Stopa podatku od lokali w gminach miejskich na rok 1926 powinna być ustalona w stosunku do komornego, względnie wartości czynszowej z czerwca 1914 r. i nie może przekroczyć dla gmin: m. st. Warszawy, Bydgoszczy, Krakowa, Lublina, Lwowa, Łodzi, Poznania i Wilna 5%, dla wszystkich zaś pozostałych gmin miejskich 4% pomienionego komornego, względnie wartości czynszowej, przerachowanej na złote według relacji, zamieszczonej w ustępie 4 art. 6 ustawy z dnia 11 kwietnia 1924 r. o ochronie lokatorów (Dz. U. R. P. № 39 poz. 406).

Stopa podatku od lokali w gminach wiejskich poza obszarem b. zaboru rosyjskiego nie może przekroczyć 5% faktycznego obecnego komornego, względnie wartości czynszowej z tem zastrzeżeniem, że wartość czynszowa nie może przenosić komornego, płatnego za podobne lokale w najbliższej gminie miejskiej.

§ 2. Wojewodowie (delegat rządu w Wilnie), działający na zasadzie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 kwietnia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 36 poz. 390) w porozumieniu z dyrektorami izb skarbowych, uprawnieni są do zatwierdzania uchwał podatkowych od lokali na rok 1926 do wysokości, oznaczonej w § 1 niniejszego rozporządzenia.

§ 3. Postanowienia § 1 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 1926 r. a § 2 z dniem ogłoszenia.