Osoby starsze.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2015.1705

Akt obowiązujący

Wersja od: 26 października 2015 r.

USTAWA

z dnia 11 września 2015 r.

o osobach starszych

Art.  1. [Przedmiot ustawy]

Ustawa określa zakres monitorowania i przedstawiania informacji o sytuacji osób starszych, podmioty uczestniczące w realizacji tego zadania oraz źródła jego finansowania.

Art.  2. [Organy prowadzące monitorowanie sytuacji osób starszych]

Monitorowanie sytuacji osób starszych jest prowadzone przez organy administracji publicznej, państwowe jednostki organizacyjne oraz inne organizacje zaangażowane w kształtowanie sytuacji osób starszych.

Art.  3. [Zakres monitorowania sytuacji osób starszych]

Zakresem monitorowania sytuacji osób starszych obejmuje się: sytuację demograficzną, sytuację dochodową, warunki mieszkaniowe, aktywność zawodową, sytuację rodzinną i strukturę gospodarstw domowych, sytuację osób niepełnosprawnych, aktywność społeczną i obywatelską, aktywność edukacyjną i kulturalną, aktywność sportową i rekreacyjną, stan zdrowia, dostępność i poziom usług socjalnych, równe traktowanie i przeciwdziałanie dyskryminacji ze względu na wiek oraz realizację polityki senioralnej.

Art.  4. [Definicje]

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) osoba starsza - osoba, która ukończyła 60. rok życia;

2) polityka senioralna - ogół działań organów administracji publicznej oraz innych organizacji i instytucji, które realizują zadania i inicjatywy kształtujące warunki godnego i zdrowego starzenia się;

3) osoba niepełnosprawna - osoba, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721, z późn. zm.).

Art.  5. [Coroczna informacja o sytuacji osób starszych]

1. Rada Ministrów corocznie, do dnia 31 października, przedstawia Sejmowi i Senatowi informację o sytuacji osób starszych, w szczególności w oparciu o monitorowanie, o którym mowa w art. 2 i art. 3.

2. Przedmiotem informacji o sytuacji osób starszych jest w szczególności:

1) sytuacja demograficzna społeczeństwa i struktura demograficzna według wieku populacji osób starszych, prognozy na kolejne lata oraz implikacje zmian demograficznych dla polityki państwa;

2) sytuacja dochodowa, warunki bytu, w tym warunki mieszkaniowe;

3) aktywność zawodowa;

4) sytuacja rodzinna i struktura gospodarstw domowych;

5) stan zdrowia i jego uwarunkowania oraz jakość życia związana ze zdrowiem, w tym dostępność do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych;

6) dostępność i poziom usług socjalnych, w tym opiekuńczych;

7) sytuacja osób niepełnosprawnych i ich opiekunów;

8) aktywność społeczna i obywatelska;

9) aktywność edukacyjna i kulturalna;

10) aktywność sportowa i rekreacyjna;

11) równe traktowanie i przeciwdziałanie dyskryminacji ze względu na wiek;

12) ocena realizacji polityki senioralnej, w tym wniosków i rekomendacji sformułowanych w poprzedniej informacji;

13) wnioski i rekomendacje dotyczące przyszłych zadań i inicjatyw, które należy podjąć w celu kształtowania warunków godnego i zdrowego starzenia się.

3. Informacja Rady Ministrów podawana jest do wiadomości publicznej.

Art.  6. [Podmioty odpowiedzialne za wykonanie przepisów ustawy; finansowanie z budżetu państwa]

1. Zadania wynikające z ustawy koordynuje Prezes Rady Ministrów.

2. Za przygotowanie informacji odpowiedzialny jest minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.

3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb przygotowania informacji o sytuacji osób starszych, uwzględniając sprawne jej przygotowanie.

4. Monitorowanie sytuacji osób starszych oraz przygotowanie informacji, o której mowa w art. 5, jest finansowane z budżetu państwa.

5. Podmioty, o których mowa w art. 2, są obowiązane do współpracy w przygotowaniu informacji Rady Ministrów o sytuacji osób starszych, w tym do nieodpłatnego udostępniania informacji, dokumentów i danych, którymi dysponują.

Art.  7. [Wejście w życie ustawy]

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.