Rozdział 1 - Zasady orzekania o inwalidztwie - Orzekanie o inwalidztwie żołnierzy zawodowych, emerytów i rencistów wojskowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1994.131.665

Akt utracił moc

Wersja od: 25 września 2001 r.

Rozdział  1

Zasady orzekania o inwalidztwie

§ 1. Inwalidą jest żołnierz zwolniony z zawodowej służby wojskowej, który ze względu na stan zdrowia został uznany za całkowicie niezdolnego do tej służby wskutek stałego lub długotrwałego naruszenia sprawności organizmu.

§ 2. Żołnierz zwolniony z zawodowej służby wojskowej, który został inwalidą, może być zdolny do pracy, częściowo niezdolny do pracy lub całkowicie niezdolny do pracy.

§  3.

1. Za stałe naruszenie sprawności organizmu uważa się takie naruszenie sprawności, które spowodowało upośledzenie czynności organizmu nie rokujące - według wiedzy lekarskiej - poprawy.

2. Za długotrwałe naruszenie sprawności organizmu uważa się takie naruszenie sprawności, które spowodowało upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 12 miesięcy, mogące jednak ulec - według wiedzy lekarskiej - poprawie.

§  4.

1. Za całkowitą niezdolność do pracy uważa się niezdolność do wykonywania jakiegokolwiek zatrudnienia, z wyjątkiem zatrudnienia w warunkach specjalnie stworzonych lub na specjalnych stanowiskach pracy.

2. Za częściową niezdolność do pracy uważa się możliwość wykonywania zatrudnienia w zmniejszonym zakresie bądź też wykonywania zatrudnienia w warunkach specjalnie stworzonych lub na specjalnych stanowiskach pracy.

§ 5. Przy ocenie zdolności do pracy żołnierzy uznanych za całkowicie niezdolnych do zawodowej służby wojskowej ze względów zdrowotnych bierze się pod uwagę, czy i jakie zatrudnienie oraz w jakim wymiarze czasowym mogliby wykonywać, wykorzystując posiadane kwalifikacje ogólne i przygotowanie zawodowe przy istniejących przeciwwskazaniach zdrowotnych do zatrudnienia.