Rozdział 2 - Zaliczanie do jednej z grup inwalidów i ustalanie związku inwalidztwa ze służbą wojskową. - Orzekanie o inwalidztwie żołnierzy zawodowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1973.3.23

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1983 r.

Rozdział  2

Zaliczanie do jednej z grup inwalidów i ustalanie związku inwalidztwa ze służbą wojskową.

§ 6. Do III grupy inwalidów zalicza się żołnierzy uznanych za niezdolnych do zawodowej służby wojskowej, którzy są jednak zdolni do wykonywania zatrudnienia przy wykorzystaniu częściowej zdolności do pracy oraz posiadanych kwalifikacji ogólnych i przygotowania zawodowego.

§  7.

1. Do II grupy inwalidów zalicza się żołnierzy uznanych za niezdolnych do zawodowej służby wojskowej, którzy są także całkowicie niezdolni do wykonywania jakiegokolwiek zatrudnienia.

2. Zdolność do wykonywania zatrudnienia w warunkach specjalnie stworzonych lub na specjalnym stanowisku pracy nie stanowi przeszkody do zaliczenia do II grupy inwalidów.

§  8.

1. Do I grupy inwalidów zalicza się żołnierzy uznanych za niezdolnych do zawodowej służby wojskowej, którzy są także całkowicie niezdolni do wykonywania jakiegokolwiek zatrudnienia i ponadto wymagają opieki innej osoby.

2. Zdolność do wykonywania niektórych rodzajów zajęć w specjalnie przystosowanych indywidualnych warunkach (praca niewidomych w specjalnych dla nich przystosowanych spółdzielniach inwalidzkich, praca nakładcza inwalidów nie mogących samodzielnie poruszać się itp.) nie stanowi przeszkody do zaliczenia do I grupy inwalidów.

§  9.

1. Za stan wymagający opieki innej osoby w rozumieniu § 8 ust. 1 uważa się:

1) choroby obłożne trwające dłużej niż 6 miesięcy,

2) choroby psychiczne grożące niebezpieczeństwem dla otoczenia lub samego chorego,

3) inne choroby i kalectwa pozbawiające chorego możliwości samodzielnego zaspokojenia niezbędnych potrzeb życia codziennego (przyjmowania pokarmów, załatwiania czynności fizjologicznych, mycia, ubierania się itp.),

4) niemożność samodzielnego poruszania się w domu.

2. Za wymagające stałej opieki innej osoby uważa się także:

1) osoby o zupełnym braku wzroku,

2) osoby, u których ostrość wzroku nie przekracza 3/60 lub 10/200 Snellen w lepszym oku za pomocą szkieł wyrównujących wadę wzroku,

3) osoby o polu widzenia ograniczonym do przestrzeni zawartej w 20 stopniach.

3. Potrzeba opieki innej osoby w stanach zaostrzenia przewlekłych chorób lub powikłań wad cielesnych (kalectw), trwających przez okres nie przekraczający 6 miesięcy, nie stanowi podstawy do zaliczenia do I grupy inwalidów.

§ 10. Przy orzekaniu o inwalidztwie żołnierzy zawodowych wojskowe komisje lekarskie obowiązane są w szczególności do:

1) stwierdzenia, czy nastąpiła utrata zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz czy istnieje zdolność do wykonywania zatrudnienia,

2) określenia grupy inwalidów, do której żołnierz ma być zaliczony,

3) 1 ustalenia daty lub okresu powstania inwalidztwa każdej stwierdzonej grupy inwalidów,

4) 2 ustalenia w odniesieniu do każdej stwierdzonej grupy inwalidów, czy inwalidztwo pozostaje w związku ze służbą wojskową oraz czy powstało wskutek wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą wojskową, z tytułu których przysługują świadczenia odszkodowawcze,

5) ustalenia, czy zachodzi potrzeba leczenia, protezowania lub szkolenia przysposabiającego do pracy,

6) ustalenia wskazań i przeciwwskazań dotyczących zatrudnienia inwalidów,

7) ustalenia terminu badania kontrolnego.

¹ § 10 pkt 3 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 6 maja 1983 r. (Dz.U.83.29.142) zmieniającego nin. porozumienie z dniem 1 stycznia 1983 r.

² § 10 pkt 4 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 6 maja 1983 r. (Dz.U.83.29.142) zmieniającego nin. porozumienie z dniem 1 stycznia 1983 r.