Rozdział 1 - Zasady orzekania o inwalidztwie. - Orzekanie o inwalidztwie żołnierzy zawodowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1973.3.23

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1983 r.

Rozdział  1

Zasady orzekania o inwalidztwie.

§ 1. Inwalidą jest żołnierz zwolniony z zawodowej służby wojskowej, który ze względu na stan zdrowia został uznany za niezdolnego do zawodowej służby wojskowej i jest całkowicie lub częściowo niezdolny do wykonywania zatrudnienia z powodu stałego lub długotrwałego naruszenia sprawności organizmu.

§ 2. Za niezdolność do wykonywania zatrudnienia uważa się niezdolność do wykonywania zarobkowej pracy fizycznej lub umysłowej w warunkach przewidzianych dla pracowników, którzy nie są inwalidami.

§  3.

1. Za stałe naruszenie sprawności organizmu uważa się takie naruszenie sprawności, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nie rokujące poprawy według wiedzy lekarskiej.

2. Za długotrwałe naruszenie sprawności organizmu uważa się takie naruszenie sprawności, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy, mogące jednak ulec poprawie według wiedzy lekarskiej.

§  4.

1. Przy ocenie zdolności do wykonywania zatrudnienia żołnierzy uznanych za niezdolnych do zawodowej służby wojskowej bierze się pod uwagę, czy i jakie prace mogliby wykonywać przy wykorzystaniu częściowej zdolności do pracy oraz posiadanych kwalifikacji ogólnych i przygotowania zawodowego.

2. Przy ocenie zdolności do wykonywania zatrudnienia inwalidów zatrudnionych w warunkach szczególnych, specjalnych lub chronionych bierze się pod uwagę, czy zdolność ta może być zachowana wyłącznie w tych warunkach.

§ 5. Ustalenie wstecznej daty lub wstecznego okresu powstania inwalidztwa następuje na podstawie dokumentacji pochodzącej z tego okresu.