Rozdział 8 - Przepisy przejściowe i końcowe - Organizacja rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.1318 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 1 stycznia 2024 r.

Rozdział  8

Przepisy przejściowe i końcowe

W 2004 r. do kwotowania produkcji surowca tytoniowego oraz do rejonizacji upraw tytoniu stosuje się zasady określone w art. 45-50.

1. 
Wprowadza się kwotowanie produkcji surowca tytoniowego na 2004 r.
2. 
Krajowa kwota produkcji surowca tytoniowego, w podziale na grupy użytkowe tytoniu, wynosi:
1)
22 200 t tytoniu jasnego - odmian typu Virginia;
2)
12 633 t tytoniu jasnego - odmian typu Burley;
3)
1 867 t tytoniu ciemnego suszonego powietrzem;
4)
1 233 t tytoniu ciemnego suszonego powietrzem z możliwością dosuszenia i wędzenia.
1. 
Prezes Agencji w ramach kwoty, o której mowa w art. 45 ust. 2, przyznaje, na wniosek, w drodze decyzji, kwotę produkcji surowca tytoniowego z podziałem na grupy użytkowe tytoniu:
1)
producentom surowca tytoniowego posiadającym gospodarstwo rolne, zwanym dalej "producentami", lub
2)
grupom producentów tytoniu, z podziałem na poszczególnych członków.
2. 
Ustalenie wielkości kwoty produkcji surowca tytoniowego dla producentów lub grup producentów tytoniu, z zastrzeżeniem ust. 3, następuje przez podział kwoty, o której mowa w art. 45 ust. 2, proporcjonalnie do średniej ilości surowca tytoniowego dostarczonego przetwórcom przez każdego producenta lub grupę producentów tytoniu w okresie 3 lat poprzedzających ostatni zbiór, a w przypadku producentów, którzy uprawiali tytoń na podstawie limitu otrzymanego na 2003 r. i nie uprawiali tytoniu w latach 2000-2002, proporcjonalnie do ilości surowca tytoniowego będącego przedmiotem umowy kontraktacji ze zbiorów 2003 r.
3. 
Przy ustalaniu wielkości kwoty produkcji surowca tytoniowego uwzględnia się masę surowca tytoniowego, której producent nie zebrał w wyniku wystąpienia wyjątkowych okoliczności.
4. 
Wniosek o przyznanie kwoty produkcji surowca tytoniowego zawiera:
1)
imię, nazwisko, określenie miejsca zamieszkania i adres albo nazwę, określenie siedziby i adres wnioskodawcy;
2)
numer identyfikacji podatkowej (NIP) i numer rachunku bankowego wnioskodawcy;
3)
numer REGON, w przypadku gdy wnioskodawcą jest osoba prawna;
4)
numer identyfikacyjny wnioskodawcy nadany na podstawie przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności;
5)
określenie ilości surowca tytoniowego w poszczególnych grupach odmian, której dotyczy wniosek;
6)
informację o rejonie i wielkości powierzchni uprawy oraz określenie miejsca położenia plantacji, na której uprawiany jest tytoń;
7)
informację o ilości surowca tytoniowego dostarczonego przetwórcom ze zbiorów z 3 lat poprzedzających ostatni zbiór, z podziałem na grupy użytkowe tytoniu w przypadku producentów uprawiających tytoń w latach 2000-2002;
8)
informację o wystąpieniu wyjątkowych okoliczności, których skutkiem było obniżenie produkcji surowca tytoniowego w danym roku w okresie, który stanowi podstawę do wyliczenia kwoty produkcji surowca tytoniowego;
9)
listę producentów wraz z informacjami, o których mowa w pkt 1-8, jeżeli wnioskodawcą jest grupa producentów tytoniu.
5. 
Wniosek składa się do dnia 20 stycznia 2004 r.
6. 
Do wniosku dołącza się dokumenty potwierdzające informacje, o których mowa w ust. 4 pkt 7 i 8.
7. 
Decyzję w sprawie przyznania kwoty produkcji surowca tytoniowego producentowi lub grupie producentów tytoniu wydaje się do dnia 10 marca 2004 r.
1. 
Producenci mogą zbywać między sobą prawa do przyznanych kwot produkcji surowca tytoniowego lub ich części, nie później niż do dnia 14 marca 2004 r., jeżeli:
1)
na uprawę tytoniu objętego kwotą nie została zawarta umowa kontraktacji lub umowa na uprawę;
2)
nabywca prawa do kwoty posiada już kwotę na daną grupę użytkową tytoniu;
3)
zbywana część kwoty jest nie mniejsza niż 100 kg;
4)
grupa producentów tytoniu wyraziła zgodę na zbycie kwoty lub jej części przez członka grupy nabywcy niebędącemu członkiem tej grupy.
2. 
O zbyciu kwoty produkcji surowca tytoniowego lub jej części zbywca zawiadamia niezwłocznie na piśmie Prezesa Agencji, nie później jednak niż do dnia 20 marca 2004 r., dołączając:
1)
oryginały decyzji, o których mowa w art. 46 ust. 7, wydanych producentowi i nabywcy;
2)
kopię umowy o zbyciu prawa do przyznanych kwot zawartej między zbywcą a nabywcą;
3)
dokument potwierdzający zgodę grupy, o której mowa w ust. 1 pkt 4.
3. 
Prezes Agencji, w drodze decyzji, przyznaje zbywcy i nabywcy nowe kwoty produkcji surowca tytoniowego do dnia 26 marca 2004 r.
1. 
Uprawa tytoniu jest prowadzona wyłącznie w rejonach uprawy, na podstawie:
1)
umowy na uprawę zawartej między grupą producentów tytoniu a przetwórcą oraz umowy kontraktacji zawartej między producentem a grupą producentów tytoniu, po wydaniu decyzji, o której mowa w art. 46 ust. 7;
2)
umowy na uprawę zawartej po wydaniu decyzji, o której mowa w art. 46 ust. 7, między producentem niebędącym członkiem grupy producentów tytoniu a przetwórcą.
2. 
Umowa kontraktacji lub umowa na uprawę są zawierane oddzielnie dla każdej z grup użytkowych tytoniu, na okres nie dłuższy niż jeden cykl produkcyjny.
1. 
Umowa na uprawę określa w szczególności:
1)
grupę użytkową tytoniu;
2)
cenę i ilość surowca tytoniowego przewidzianą do dostarczenia;
3)
wielkość kwoty produkcji surowca tytoniowego ustaloną w decyzji, o której mowa w art. 46 ust. 7;
4)
rejon i wielkość powierzchni uprawy tytoniu oraz miejsce położenia plantacji, na których uprawia się tytoń;
5)
minimalne wymagania co do jakości surowca tytoniowego, uzgodnione między stronami umowy;
6)
termin płatności za dostarczony surowiec tytoniowy, nie dłuższy niż miesiąc, licząc od dnia dostarczenia;
7)
listę producentów wraz z informacjami, o których mowa w pkt 1, 3 i 4, jeżeli umowa została zawarta z grupą producentów tytoniu.
2. 
Umowa kontraktacji zawiera w szczególności postanowienia, o których mowa w ust. 1 pkt 1-6.
3. 
Umowę kontraktacji oraz umowę na uprawę zawiera się do dnia 31 marca 2004 r. Kopię umowy na uprawę producent lub grupa producentów tytoniu przekazuje Prezesowi Agencji, w terminie 10 dni od dnia jej zawarcia.
1. 
W przypadku niezawarcia umowy na uprawę lub w przypadku gdy po jej zawarciu producent lub grupa producentów tytoniu nie wykorzystała ustalonej kwoty produkcji surowca tytoniowego, o której mowa w art. 46 ust. 2, niezwłocznie zawiadamia o tym na piśmie Prezesa Agencji.
2. 
Po otrzymaniu zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, Prezes Agencji poinformuje grupy producentów tytoniu, najpóźniej do dnia 15 kwietnia 2004 r., o możliwościach uzyskania dodatkowych kwot produkcji surowca tytoniowego.
3. 
Dodatkową kwotę produkcji surowca tytoniowego mogą otrzymać tylko grupy producentów tytoniu.
4. 
Wniosek o wydanie decyzji o przyznaniu dodatkowej kwoty produkcji surowca tytoniowego można składać do dnia 25 kwietnia 2004 r. Przepis art. 46 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
5. 
Decyzję, o której mowa w ust. 4, wydaje się do dnia 10 maja 2004 r.
6. 
Grupa producentów tytoniu, która otrzymała decyzję o przyznaniu dodatkowej kwoty produkcji surowca tytoniowego, zawiera umowę na uprawę oraz umowy kontraktacji do dnia 30 maja 2004 r. i w terminie 10 dni od dnia zawarcia umowy na uprawę przekazuje jej kopię Prezesowi Agencji. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
1. 
Przedsiębiorcy, którzy przed dniem 1 stycznia 2004 r. uzyskali zezwolenie na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wstępnego przetwarzania surowca tytoniowego na podstawie dotychczasowych przepisów, tracą prawo do wykonywania tej działalności, jeżeli do dnia 20 stycznia 2004 r. nie złożą do Prezesa Agencji wniosku o wydanie zezwolenia na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wstępnego przetwarzania surowca tytoniowego.
2. 
Przepis ust. 1 nie dotyczy działalności gospodarczej w zakresie wstępnego przetwarzania surowca tytoniowego odebranego na podstawie umów kontraktacji zawartych przed dniem 31 marca 2003 r.
3. 
Przedsiębiorcy wykonujący działalność gospodarczą w zakresie wstępnego przetwarzania surowca tytoniowego składają Prezesowi Agencji, do dnia 31 maja 2004 r., sprawozdanie o ilości skupionego i przetworzonego surowca tytoniowego za okres od dnia 1 stycznia do dnia 30 kwietnia 2004 r.
4. 
Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do przedsiębiorcy, który na podstawie ust. 1 utracił prawo do wykonywania działalności w zakresie wstępnego przetwarzania surowca tytoniowego.
1. 
W 2005 r. kwoty produkcji surowca tytoniowego dla producentów lub grup producentów tytoniu, w ramach krajowej kwoty produkcji, są przyznawane:
1)
w sposób określony w art. 46 ust. 2 i 3, przy czym za okres 3 lat poprzedzających ostatni zbiór uznaje się lata 2000-2002;
2)
na podstawie dokumentów, o których mowa w art. 46 ust. 4 i 6, złożonych przez producenta lub grupę producentów tytoniu Prezesowi Agencji, w celu otrzymania kwoty na 2004 r.
2. 
Prezes Agencji, w terminie do dnia 28 lutego 2005 r., w drodze decyzji, przyznaje kwoty, o których mowa w ust. 1, z podziałem na grupy użytkowe tytoniu:
1)
producentom lub
2)
grupom producentów tytoniu, z podziałem na poszczególnych członków.
1. 
Podmiot zajmujący się produkcją suszu, który zamierza korzystać z dopłaty z tytułu tej produkcji, przysługującej od dnia 1 maja 2004 r., składają wnioski o zatwierdzenie przedsiębiorstwa przetwórczego do dyrektora oddziału terenowego Agencji, do dnia 31 stycznia 2004 r.
2. 
Wniosek o zatwierdzenie przedsiębiorstwa przetwórczego zawiera:
1)
imię i nazwisko albo nazwę oraz oznaczenie miejsca zamieszkania albo siedziby wnioskodawcy i adres przedsiębiorstwa przetwórczego;
2)
opis przedsiębiorstwa przetwórczego ze wskazaniem punktów wwozu zielonki przeznaczonej do produkcji suszu oraz punktów wywozu wyprodukowanego suszu, usytuowania magazynów do przechowywania zielonki, suszu, lokalizacji urządzeń do produkcji suszu;
3)
opis urządzeń technicznych do produkcji suszu, w szczególności opis pieców, młynów oraz wag, a także określenie godzinowej wydajności ewaporacyjnej oraz temperatury na wlocie do komory suszenia;
4)
wykazy:
a)
dodatków używanych przed suszeniem albo podczas suszenia zielonki,
b)
innych produktów używanych do produkcji suszu,
c)
produktów finalnych;
5)
opis sposobu prowadzenia ewidencji produkcji suszu.
3. 
Do wniosku o zatwierdzenie przedsiębiorstwa przetwórczego dołącza się:
1)
dokument potwierdzający tytuł prawny wnioskodawcy do obiektów, w których ma być wykonywana działalność;
2)
zaświadczenie komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej, państwowego powiatowego inspektora sanitarnego i wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska stwierdzające, że obiekty spełniają wymagania określone w przepisach o ochronie przeciwpożarowej, sanitarnych i o ochronie środowiska.
4. 
Decyzję w sprawie zatwierdzenia przedsiębiorstwa przetwórczego wydaje się do dnia 31 marca 2004 r., po stwierdzeniu, że:
1)
przedsiębiorstwo przetwórcze zapewnia wyprodukowanie suszu o jakości określonej w ust. 5;
2)
dodatki używane przed suszeniem albo podczas suszenia zielonki oraz inne produkty używane do produkcji suszu nadają się do tej produkcji i otrzymywania produktów finalnych;
3)
sposób prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 2 pkt 5, umożliwia uzyskiwanie dziennego zestawienia ilości zielonki, przeznaczonej do produkcji suszu, wyprodukowanego z niej suszu, środków wiążących i innych dodatków stosowanych do jego produkcji, przy czym oddzielnie powinien być ewidencjonowany susz wyprodukowany przez innych przedsiębiorców wprowadzany na teren przedsiębiorstwa przetwórczego oraz susz własnej produkcji powtórnie wprowadzany na teren przedsiębiorstwa przetwórczego.
5. 
Susz powinien spełniać następujące wymagania jakościowe:
1)
jego wilgotność nie powinna być większa niż:
a)
12% - w przypadku suszu w postaci mączki, koncentratów białkowych oraz innych produktów otrzymywanych w wyniku suszenia w suszarniach,
b)
14% - w przypadku suszu w postaci brykietów, granul, balotów i sieczki;
2)
zawartość białka surowego w suchej masie nie powinna być mniejsza niż:
a)
15% - w przypadku suszu i innych produktów otrzymywanych w wyniku suszenia zielonki w suszarniach,
b)
45% - w przypadku koncentratów białkowych.
1. 
Podmiot skupujący zielonkę do suszenia i śrutowania zamierzający od dnia 1 maja 2004 r. sprzedawać zielonkę podmiotowi prowadzącemu zatwierdzone przedsiębiorstwo przetwórcze składa wniosek o zatwierdzenie do dyrektora oddziału terenowego Agencji, do dnia 31 stycznia 2004 r.
2. 
Do wniosku dołącza się dokument urzędowy potwierdzający, że wnioskodawca wykonuje działalność gospodarczą w zakresie skupu zielonki.
3. 
Decyzję w sprawie zatwierdzenia podmiotu skupującego wydaje się do dnia 31 marca 2004 r.

Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 50 ust. 3 ustawy, o której mowa w art. 41, zachowują moc do czasu wydania przepisów wykonawczych na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 1 niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż przez okres roku od dnia wejścia w życie tej ustawy.

Decyzje wydane na podstawie art. 11 ust. 1, art. 47 i art. 48 ustawy, o której mowa w art. 41, tracą moc z dniem 1 stycznia 2004 r.

1. 
Ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o grupie producentów owoców i warzyw lub związku grup producentów owoców i warzyw, należy przez to rozumieć odpowiednio organizację producentów owoców i warzyw lub zrzeszenie organizacji producentów owoców i warzyw.
2. 
Wstępnie uznane lub uznane grupy producentów owoców i warzyw wpisane do rejestru na podstawie ustawy, o której mowa w art. 41, uważa się za wstępnie uznane grupy producentów owoców i warzyw lub organizacje producentów owoców i warzyw, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 i 3 niniejszej ustawy.
1. 
Traci moc ustawa z dnia 29 listopada 2000 r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego (Dz. U. z 2001 r. poz. 19, z 2002 r. poz. 2019 oraz z 2003 r. poz. 2221).
2. 
Decyzje wydane na podstawie art. 44 ust. 1 ustawy, o której mowa w ust. 1, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2004 r., zachowują moc.

Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej, z wyjątkiem art. 41 i art. 43-56, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2004 r.