Organizacja Policji Państwowej w powiatach miejskich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.90.788

Akt utracił moc
Wersja od: 26 października 1928 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH
z dnia 21 września 1928 r.
o organizacji Policji Państwowej w powiatach miejskich.

Na podstawie art. 17 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 6 marca 1928 r. o Policji Państwowej (Dz. U. R. P. Nr. 28, poz. 257) zarządzam co następuje:
W miastach stanowiących osobne powiaty dla celów administracji państwowej Policja Państwowa stanowi obwody powiatowe.
Do wykonywania zadań, niedających się wypełnić siłami poszczególnych komisarjatów w obwodach wymienionych w § 1 mogą być tworzone specjalne rezerwy miejskie, wchodzące w skład Policji Państwowej w tych miastach.
W zakresie organizacji policji śledczej w powiatach miejskich mają zastosowanie przepisy objęte rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 8 kwietnia 1927 r. o wydziałach i urzędach śledczych (Dz. U. R. P. Nr. 40, poz. 358).
Na czele Policji Państwowej w Krakowie, Lwowie, Łodzi, Poznaniu i Wilnie stoi Komendant Policji Państwowej odnośnego miasta, podporządkowany bezpośrednio właściwemu Komendantowi Wojewódzkiemu. Organem pracy Komendanta miasta jest Komenda Policji Państwowej miasta.
W Bydgoszczy, Gnieźnie, Grudziądzu, Inowrocławiu, Toruniu, Białymstoku, Częstochowie, Lublinie i Sosnowcu funkcje komendanta Policji Państwowej miasta pełni kierownik komisarjatu, a tam, gdzie jest kilka komisarjatów, kierownik komisarjatu wyznaczony przez Ministra Spraw Wewnętrznych.
Do zadań Komendantów Policji Państwowej miast należą sprawy, wymienione w art. 25 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 6 marca 1928 r. o Policji Państwowej (Dz. U. R. P. Nr. 28, poz. 257).
Wszystkie przepisy, rozporządzenia i zarządzenia dotyczące komendantów powiatowych Policji Państwowej stosują się również do komendantów Policji Państwowej miast, o ile w poszczególnym wypadku nie jest wyraźnie postanowione inaczej.
Uprawnienia naczelników powiatowych władz administracji ogólnej, przewidziane w rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 6 marca 1928 r. o Policji Państwowej, przysługują na obszarze miasta Krakowa i Lwowa starostom grodzkim; prezydenci tych miast mogą jednak w zakresie swej kompetencji wydawać bezpośrednio polecenia Policji Państwowej.
W miastach: Białymstoku, Częstochowie, Lublinie i Sosnowcu do czasu mianowania w nich osobnych starostów grodzkich pełniący funkcje komendantów Policji Państwowej tych miast kierownicy komisarjatów, podlegają komendantom odnośnych powiatów: białostockiego, częstochowskiego, lubelskiego i będzińskiego.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.