Rozdział 8 - Wniosek. - Organizacja państwowych komisji arbitrażowych i tryb postępowania arbitrażowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1960.26.148

Akt utracił moc

Wersja od: 1 kwietnia 1968 r.

Rozdział  8.

Wniosek.

§  21.

1. Wniosek o rozpoznanie sprawy należy złożyć na piśmie we właściwej komisji arbitrażowej.

2. We wniosku należy wymienić nazwy i adresy jednostek, które mają być stronami w sporze, organ nadzorczy, nazwę i siedzibę banku finansującego i numer rachunku rozliczeniowego wnioskodawcy, oznaczenie wartości przedmiotu sporu, zwięzły opis stanu faktycznego, który jest podstawą zwrócenia się do komisji arbitrażowej, wykaz dowodów ze wskazaniem, jakie okoliczności mają być nimi udowodnione, oraz dokładnie określone żądanie. Wniosek do okręgowej komisji arbitrażowej powinien nadto zawierać imię, nazwisko i adres wyznaczonego przez stronę członka zespołu orzekającego, jeżeli wartość przedmiotu sporu przewyższa 10.000 zł.

3. Wniosek powinien być podpisany przez osoby uprawnione do reprezentowania jednostki.

4. Do wniosku załączyć należy oryginały lub odpisy dokumentów powołanych we wniosku, o ile znajdują się w posiadaniu strony, odpis pisma do pozwanego z wezwaniem do dobrowolnego wykonania świadczenia z dowodem nadania, odpis odpowiedzi pozwanego na to wezwanie oraz dokument stwierdzający miejsce wykonania umowy, o ile wniosek złożony został do komisji właściwej według miejsca wykonania umowy.

5. Nadto do wniosku załączyć należy jego odpisy i odpisy załączników dla uczestniczących w sprawie jednostek.

6. Z wnioskiem o rozpoznanie sprawy połączyć można wniosek o zabezpieczenie roszczenia.

§  22.

1. Wniosek o rozpoznanie sprawy należy złożyć najpóźniej w ciągu jednego roku od dnia, w którym wierzyciel mógł żądać zaspokojenia roszczenia, a w przypadkach gdy dochodzenie roszczeń jest ograniczone terminem zawitym krótszym niż rok lub też podlega krótszemu przedawnieniu, wniosek powinien być złożony przed upływem terminu zawitego lub przedawnienia.

2. Terminy przewidziane w ust. 1 nie biegną w okresie od dnia złożenia przez wierzyciela w banku dokumentów, stanowiących podstawę rozliczenia inkasowego, do dnia zwrotu tych dokumentów wierzycielowi.

3. Terminy przewidziane w ust. 1 nie biegną w stosunku do jednostki nie podlegającej arbitrażowi resortowemu w okresie od daty zawiadomienia jej przez resortową komisję arbitrażową o toczącym się sporze między jednostkami podlegającymi arbitrażowi resortowemu do dnia uprawomocnienia się orzeczenia w tym sporze.

4. Prezes komisji arbitrażowej może w wyjątkowych uzasadnionych przypadkach z urzędu lub na wniosek strony przywrócić uchybiony termin (ust. 1). Wniosek strony o przywrócenie terminu będzie rozpoznany tylko wówczas, jeżeli został złożony wniosek o rozstrzygnięcie sporu.

§ 23. Jeżeli wniosek kieruje się łącznie przeciwko pozwanym, dla których miejscowo właściwe są różne komisje arbitrażowe, wybór miedzy tymi komisjami należy do powoda.

§  24.

1. Prezes komisji arbitrażowej, dla której wniosek został wniesiony, stwierdzając niewłaściwość tej komisji, przekazuje sprawę komisji właściwej.

2. Przepis ust. 1 ma odpowiednie zastosowanie w przypadku, gdy spór podlega rozpoznaniu przez arbitraż resortowy.

§  25.

1. Jednym wnioskiem można dochodzić kilku roszczeń przeciwko temu samemu pozwanemu, można również jednym wnioskiem dochodzić roszczeń przeciwko kilku pozwanym, jeżeli roszczenia te opierają się na tej samej podstawie faktycznej.

2. Komisja arbitrażowa może wyłączyć do odrębnego rozpoznania poszczególne roszczenia, jeżeli to przyczyni się do uproszczenia lub przyśpieszenia postępowania.

3. Komisja arbitrażowa może połączyć do wspólnego rozpoznania sprawy wszczęte z wniosków różnych powodów i przeciw różnym pozwanym, jeżeli roszczenia oparte są na tej samej podstawie prawnej lub faktycznej.

§ 26. Przepisy §§ 21-25 stosuje się odpowiednio do wniosków zgłaszanych przez jednostki określone w art. 13 ust. 2 i 3 i art. 14 ust. 1 i 2 dekretu z dnia 5 sierpnia 1949 r. o państwowym arbitrażu gospodarczym (Dz. U. z 1958 r. Nr 29, poz. 132 i z 1960 r. Nr 9, poz. 58).

§  27.

1. W postępowaniu arbitrażowym reprezentuje stronę jej kierownictwo lub pełnomocnik ustanowiony przez nią spośród jej pracowników.

2. Na wniosek strony pełnomocnika może wyznaczyć również spośród swoich pracowników organ nadzorujący stronę albo inna jednostka nadzorowana przez ten sam organ. Jeżeli stroną jest spółdzielnia, pełnomocnikiem może być również pracownik związku, w którym spółdzielnia jest zrzeszona, lub innej spółdzielni zrzeszonej w tym samym związku.

§  28.

1. Dyrektor właściwego zjednoczenia (jednostki równorzędnej) lub zarząd właściwej naczelnej organizacji spółdzielczej może zezwolić jednostkom nadzorowanym lub ich grupom na udzielenie pełnomocnictwa osobom nie wymienionym w § 27.

2. Pełnomocnictwo takie nie może być jednak udzielone osobom zatrudnionym w organach wymiaru sprawiedliwości, prokuraturze oraz państwowym arbitrażu gospodarczym.

3. Osobom, które były zatrudnione w dziale orzecznictwa państwowego arbitrażu gospodarczego, nie może być w okresie dwóch lat po opuszczeniu zajmowanych stanowisk udzielone bez zgody Prezesa Głównej Komisji Arbitrażowej pełnomocnictwo do reprezentowania jednostki gospodarki uspołecznionej przed komisją arbitrażową mającą siedzibę w tej miejscowości, w której osoby te były zatrudnione.

§  29.

1. Przy obliczaniu wartości przedmiotu sporu stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania cywilnego.

2. Podana we wniosku wartość podlega sprawdzeniu przez prezesa komisji arbitrażowej.

§  30.

1. Jeżeli wniosek nie odpowiada warunkom formalnym lub jest niedostatecznie opłacony, prezes wzywa stronę do stosownego poprawienia lub uzupełnienia wniosku w terminie tygodniowym.

2. Po bezskutecznym upływie tego terminu prezes może bądź zwrócić wniosek, bądź nadając bieg sprawie zarządzić sporządzenie brakujących odpisów na koszt powoda i wszcząć postępowanie egzekucyjne celem ściągnięcia nie uiszczonych opłat oraz kosztów usunięcia braków.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się do wniosków i pism niedostatecznie opłaconych tylko w tych przypadkach, gdy nie uiszczona część opłaty arbitrażowej nie przekracza połowy należnej opłaty.

§  31.

1. Prezes komisji arbitrażowej odrzuci wniosek:

1) jeżeli droga postępowania arbitrażowego jest niedopuszczalna,

2) jeżeli w sprawie objętej wnioskiem toczy się postępowanie arbitrażowe pomiędzy tymi samymi stronami o to samo roszczenie lub jeżeli sprawa taka została już prawomocnie rozstrzygnięta,

3) jeżeli wniosek został złożony po upływie terminów określonych w § 22 ust. 1.

2. Odrzucenie wniosku z przyczyn wymienionych w ust. 1 może nastąpić również na rozprawie orzeczeniem komisji arbitrażowej.