Rozdział 5 - Uzupełnienie kadr duchowieństwa wojskowego. - Organizacja kościelna duchowieństwa wojskowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.124.714

Akt utracił moc

Wersja od: 22 grudnia 1926 r.

V-o.

Uzupełnienie kadr duchowieństwa wojskowego.

22. Na czas pokoju ilość kapelanów wojskowych ustala ustawa o etatach w wojsku polskiem.

23. Każda diecezja dostarczy Biskupowi Polowemu, który ma prawo wyboru, odnośną liczbą kapłanów do służby duszpasterskiej w wojsku.

24. Wyznaczeni na stanowiska kapelanów wojskowych kandydaci, winni posiadać następujące kwalifikacje:

a) obywatelstwo polskie,

b) świadectwo lekarskie dobrego zdrowia i wytrzymałości fizycznej,

c) nieprzekroczony 35 rok życia,

d) przynajmniej trzy lata kapłaństwa,

e) dobrą opinją Ordynarjusza (can. 117).

25. Mianowanie kapelanów wojskowych należy do Ordynarjusza Polowego.

26. Ilość kapelanów na czas wojny określa "plan mobilizacyjny" wojskowych, powoływanych pod broń. Księża przeznaczeni w wypadku mobilizacji do służby duszpasterskiej, należą do grupy kapelanów rezerwy armji; wszyscy inni zaliczają się do pospolitego ruszenia, zwołanego dla Obrony Rzeczypospolitej. Ordynarjusz, mając na uwadze dobro parafji, wykaże tych kapłanów, którzy na wypadek mobilizacji winni pozostać na swych stanowiskach.

27. Każdy Ordynarjusz i Przełożony Zgromadzenia Zakonnego co dwa lata wyznacza kapłanów, którzy z jego djecezji (wzgl. Zgromadzenia) na wypadek wojny zaliczają się do rezerwy armji.

28. Kapelani należący do rezerwy armji, wyznaczeni do służby duszpasterskiej winni odpowiadać warunkom, wymaganym od Kapelanów na czas pokoju.

29. Kapelan, należący do rezerwy armji, który już został wyznaczony do służby duszpasterskiej na wypadek mobilizacji, nie może być bez zgody władz wojskowych, przez Kurję Biskupa Polowego uzyskanej, skreślony z listy kapelanów rezerwy ani też zwolniony z obowiązku stawiennictwa w wypadku mobilizacji.

30. Z chwilą mobilizacji wszyscy kapelani, należący do rezerwy armji oraz wszyscy duchowni katoliccy do służby sanitarnej powołani w myśl przepisów Stolicy Apostolskiej podlegają jurysdykcji Biskupa Polowego.