Organizacja komisji dyscyplinarnych przy urzędach górniczych i postępowanie dyscyplinarne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1957.37.158

Akt utracił moc

Wersja od: 20 lipca 1957 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZESA RADY MINISTRÓW

z dnia 13 lipca 1957 r.

w sprawie organizacji komisji dyscyplinarnych przy urzędach górniczych i postępowania dyscyplinarnego.

Na podstawie art. 108 ust. 2 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze (Dz. U. z 1955 r. Nr 10, poz. 65) zarządza się, co następuje:

Organizacja i właściwość komisji dyscyplinarnych.

§ 1. Przewidziane w art. 108 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze (Dz. U. z 1955 r. Nr 10, poz. 65) komisje dyscyplinarne tworzą: przewodniczący komisji i jego zastępcy oraz członkowie komisji.

§  2.

1. Przewodniczącym komisji dyscyplinarnej przy okręgowym urzędzie górniczym jest dyrektor tego urzędu. Zastępców przewodniczącego powołuje i odwołuje Prezes Wyższego Urzędu Górniczego spośród pracowników górnictwa posiadających wyższe wykształcenie techniczne lub prawnicze.

2. Członków komisji dyscyplinarnej przy okręgowym urzędzie górniczym powołuje i odwołuje Prezes Wyższego Urzędu Górniczego spośród osób określonych w art. 107 i 123 ust. 1 prawa górniczego, a zatrudnionych w przedsiębiorstwach górniczych kontrolowanych i nadzorowanych przez okręgowy urząd górniczy lub w jednostkach organizacyjnych kontrolujących i nadzorujących te przedsiębiorstwa, oraz spośród osób zatrudnionych w górnictwie przedstawionych przez zarządy główne właściwych związków zawodowych.

§  3.

1. Przewodniczącym Wyższej Komisji Dyscyplinarnej jest wiceprezes Wyższego Urzędu Górniczego wyznaczony przez Prezesa tego urzędu. Zastępców przewodniczącego powołuje i odwołuje Prezes Wyższego Urzędu Górniczego spośród podległych mu pracowników, posiadających wyższe wykształcenie techniczne lub prawnicze.

2. Członków Wyższej Komisji Dyscyplinarnej powołuje i odwołuje Prezes Wyższego Urzędu Górniczego spośród znawców nauki i praktyki górniczej oraz spośród osób zatrudnionych w górnictwie, przedstawionych przez zarządy główne właściwych związków zawodowych.

§  4.

1. Przy komisjach dyscyplinarnych działają rzecznicy dyscyplinarni.

2. Rzeczników dyscyplinarnych komisji przy okręgowym urzędzie górniczym powołuje i odwołuje dyrektor okręgowego urzędu górniczego spośród pracowników górnictwa, posiadających wyższe wykształcenie techniczne lub prawnicze.

3. Rzeczników dyscyplinarnych Wyższej Komisji Dyscyplinarnej powołuje i odwołuje Prezes Wyższego Urzędu Górniczego spośród pracowników górnictwa, posiadających wyższe wykształcenie techniczne lub prawnicze.

§ 5. Komisje dyscyplinarne orzekają w zespołach składających się z przewodniczącego komisji lub jego zastępcy oraz dwu członków komisji. Jednym z członków zespołu orzekającego powinien być członek powołany spośród osób przedstawionych przez właściwy związek zawodowy.

§ 6. Przewodniczący komisji dyscyplinarnej kieruje jej działalnością i wydaje decyzje o charakterze administracyjnym, a w szczególności ustala dla każdej sprawy skład zespołu orzekającego oraz termin i miejsce rozprawy.

§  7.

1. Członkowie zespołu orzekającego, rzecznik dyscyplinarny oraz protokolant za udział w pracach i posiedzeniach zespołu otrzymują wynagrodzenie na zasadach określonych w przepisach o wynagradzaniu pracowników państwowych za udział w pracach i posiedzeniach komisji. Ponadto osobom tym służy prawo do diet i zwrotu kosztów podróży na zasadach obowiązujących pracowników państwowych.

2. Osoby wymienione w ust. 1, które utraciły zarobek wskutek udziału w posiedzeniu zespołu orzekającego, otrzymują na żądanie odszkodowanie na zasadach normujących wypłatę należności ławnikom za udział w posiedzeniach sądowych.

§ 8. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się przed komisją dyscyplinarną przy okręgowym urzędzie górniczym, kontrolującym i nadzorującym przedsiębiorstwo górnicze, w którym obwiniony był zatrudniony w czasie naruszenia obowiązków. Przepis powyższy stosuje się odpowiednio do osób wymienionych w art. 103 prawa górniczego.

Strony.

§ 9. Stronami w postępowaniu dyscyplinarnym są rzecznik dyscyplinarny i obwiniony.

§ 10. Obwiniony może sobie przybrać obrońcę spośród osób sprawujących kierownictwo lub dozór ruchu któregokolwiek zakładu górniczego spośród osób wymienionych w art. 107 i 123 ust. 1 prawa górniczego, a także spośród pracowników urzędów górniczych.

Postępowanie w pierwszej instancji.

§  11.

1. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się na wniosek urzędu górniczego, technicznej inspekcji pracy, przedsiębiorstwa górniczego lub jednostki nadrzędnej nad przedsiębiorstwem górniczym.

2. Wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego zgłasza się do przewodniczącego właściwej komisji dyscyplinarnej. Do wniosku dołącza się akta przeprowadzonego dochodzenia.

§  12.

1. W razie oczywistej bezzasadności wniosku przewodniczący komisji dyscyplinarnej zwraca wniosek z odpowiednim wyjaśnieniem.

2. W przypadku braku podstawy do zwrotu wniosku przewodniczący postanawia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego i kieruje wniosek do rzecznika dyscyplinarnego.

§  13.

1. Rzecznik dyscyplinarny na podstawie zgłoszonego wniosku i wyników przeprowadzonego w razie potrzeby postępowania wyjaśniającego sporządza wniosek o dyscyplinarne ukaranie obwinionego, a w razie braku podstawy do zgłoszenia takiego wniosku - przesyła wniosek o umorzenie postępowania w sprawie.

2. Przewodniczący komisji może zażądać przeprowadzenia przez rzecznika dyscyplinarnego dodatkowego postępowania wyjaśniającego.

§  14.

1. Wezwanie na rozprawę doręcza się stronom, świadkom i biegłym oraz członkom zespołu orzekającego. Wezwanie doręcza się obwinionemu co najmniej na 14 dni przed terminem rozprawy, a pozostałym osobom co najmniej na 7 dni przed rozprawą.

2. W wezwaniu obwiniony zostanie pouczony o skutkach nie usprawiedliwionego niestawienia się na rozprawę (§ 19 ust. 2). Równocześnie doręcza się obwinionemu odpis wniosku rzecznika dyscyplinarnego.

§ 15. Obwiniony oraz jego obrońca mają prawo po doręczeniu wezwania zapoznać się z aktami sprawy oraz zgłosić w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania wniosek o wezwanie na rozprawę świadków lub biegłych albo o dopuszczenie innych dowodów. Wniosek ten podlega rozpoznaniu przez przewodniczącego komisji. W przypadku nieuwzględnienia wniosku obwiniony może ponowić go na rozprawie.

§  16.

1. Wniosek rzecznika dyscyplinarnego o umorzenie postępowania dyscyplinarnego rozpatruje przewodniczący komisji, który wydaje decyzję. Decyzja o umorzeniu postępowania nie podlega zaskarżeniu.

2. Decyzję o umorzeniu postępowania doręcza się urzędowi lub instytucji, która zgłosiła wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, oraz osobie, której wniosek dotyczył.

§  17.

1. Rozprawa dyscyplinarna odbywa się przy udziale członków zespołu orzekającego i stron.

2. W toku rozprawy dyscyplinarnej nie może być dokonana zmiana w składzie zespołu orzekającego.

3. Udział rzecznika dyscyplinarnego w rozprawie jest niezbędny.

§ 18. Rozprawą kieruje przewodniczący zespołu orzekającego. Przewodniczącemu przysługują odpowiednio uprawnienia przewodniczącego sądu, przewidziane przepisami kodeksu postępowania karnego.

§  19.

1. W przypadku niestawienia się osób wezwanych na rozprawę komisja dyscyplinarna może postanowić o odroczeniu rozprawy.

2. W przypadku nie usprawiedliwionego niestawienia się obwinionego komisja dyscyplinarna może postanowić o przeprowadzeniu rozprawy, bez dopuszczenia obrońcy do udziału w rozprawie.

§  20.

1. Strony mogą zgłosić przy rozpoczęciu rozprawy wniosek o wyłączenie z zespołu orzekającego członka zespołu w przypadkach określonych w kodeksie postępowania karnego.

2. O wyłączeniu członka zespołu postanawia na wniosek strony, a także z urzędu przewodniczący komisji dyscyplinarnej.

§ 21. Komisja dyscyplinarna wzywa i przesłuchuje świadków przy analogicznym zastosowaniu przepisów kodeksu postępowania karnego.

§  22.

1. Rozprawę dyscyplinarną rozpoczyna odczytanie wniosku rzecznika dyscyplinarnego, po czym następuje przesłuchanie obwinionego i postępowanie dowodowe.

2. W toku postępowania dowodowego mogą być odczytane w całości lub w części akta dochodzeń dołączone do wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego oraz akta postępowania wyjaśniającego, przeprowadzonego przez rzecznika dyscyplinarnego. Komisja dyscyplinarna może zarządzić bezpośrednie przesłuchanie świadków i biegłych oraz przeprowadzenie innych dowodów.

3. Rozprawę kończy przemówienie rzecznika dyscyplinarnego, obwinionego i jego obrońcy. W każdym przypadku obwinionemu służy głos ostatni.

4. Z przebiegu rozprawy sporządza się protokół.

§  23.

1. Po zamknięciu rozprawy i naradzie zespołu orzekającego przewodniczący zespołu ogłasza stronom sentencję orzeczenia, podpisaną przez wszystkich członków zespołu. W sprawach szczególnie zawiłych ogłoszenie sentencji orzeczenia może być odroczone najwyżej na 3 dni.

2. Orzeczenie wraz z uzasadnieniem sporządza się w ciągu 7 dni i doręcza się stronom i obrońcy za pokwitowaniem.

Postępowanie w drugiej instancji.

§  24.

1. Od orzeczenia komisji dyscyplinarnej przy okręgowym urzędzie górniczym służy stronom oraz obrońcy odwołanie do Wyższej Komisji Dyscyplinarnej przy Wyższym Urzędzie Górniczym w terminie 14 dni od daty doręczenia orzeczenia.

2. Odwołanie wnosi się na ręce przewodniczącego komisji dyscyplinarnej przy okręgowym urzędzie górniczym.

3. Przewodniczący może odmówić przyjęcia odwołania, gdy jest ono spóźnione lub z innych przyczyn niedopuszczalne. Przewodniczący może przywrócić termin do wniesienia odwołania, gdy przekroczenie terminu nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych. Od decyzji przewodniczącego o odmowie przyjęcia odwołania służy skarga do Wyższej Komisji Dyscyplinarnej.

§  25.

1. Przewodniczący Wyższej Komisji Dyscyplinarnej może przed wyznaczeniem terminu rozprawy zarządzić uzupełnienie dochodzenia.

2. Odwołanie może być cofnięte przez stronę przed rozpoczęciem rozprawy.

3. Poza tym w postępowaniu odwoławczym stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu dyscyplinarnym w pierwszej instancji.

§  26.

1. Wyższa Komisja Dyscyplinarna po zamknięciu rozprawy:

1) zatwierdza zaskarżone orzeczenie albo

2) uchyla je w całości lub w części, wydając nowe orzeczenie.

2. Orzeczenie Wyższej Komisji Dyscyplinarnej jest ostateczne.

§ 27. Wyższa Komisja Dyscyplinarna może podwyższyć karę wymierzoną w zaskarżonym orzeczeniu tylko wówczas, gdy rzecznik dyscyplinarny wniósł odwołanie.

§ 28. Wyższa Komisja Dyscyplinarna niezależnie od odwołania:

1) poprawia przyjętą w zaskarżonym orzeczeniu błędną kwalifikację prawną;

2) umarza postępowanie, jeżeli zachodzi okoliczność wyłączająca odpowiedzialność dyscyplinarną;

3) uznaje zaskarżone orzeczenie za nieważne, jeżeli wydane zostało z pogwałceniem istotnych przepisów prawa.

Postępowanie wykonawcze.

§ 29. Przewodniczący komisji dyscyplinarnej przy okręgowym urzędzie górniczym przesyła odpis prawomocnego orzeczenia skazującego wraz z uzasadnieniem kierownikowi jednostki zatrudniającej osobę ukaraną, celem niezwłocznego wykonania i powiadomienia rzecznika dyscyplinarnego o wykonaniu. Ponadto odpisy orzeczenia wymierzającego karę zawieszenia w pełnieniu określonych czynności albo karę pozbawienia prawa pełnienia określonych czynności przesyła się do Wyższego Urzędu Górniczego i do wszystkich okręgowych urzędów górniczych.

§  30.

1. Okręgowe urzędy górnicze prowadzą ewidencję kar dyscyplinarnych, wymierzonych prawomocnie w sprawach rozpatrywanych przez komisje dyscyplinarne przy tych urzędach.

2. Wyższy Urząd Górniczy prowadzi ewidencję wymierzonych prawomocnie kar dyscyplinarnych zawieszenia w pełnieniu określonych czynności albo pozbawienia prawa pełnienia określonych czynności.

Wznowienie postępowania.

§  31.

1. Rzecznik dyscyplinarny oraz ukarany mogą wnosić o wznowienie postępowania dyscyplinarnego, jeżeli po jego zakończeniu wyjdą na jaw nowe fakty lub dowody, poprzednio nie znane, mogące mieć istotny wpływ na treść orzeczenia. Wniosek należy wnieść w ciągu 30 dni od daty ujawnienia nowych faktów lub dowodów.

2. O wznowieniu postępowania dyscyplinarnego postanawia komisja dyscyplinarna przy okręgowym urzędzie górniczym, która rozpoznała sprawę. Komisja ta rozstrzyga w zespole orzekającym bez udziału stron. Od decyzji komisji służy skarga do Wyższej Komisji Dyscyplinarnej w ciągu czternastu dni od doręczenia decyzji.

§  32.

1. Wznowienie postępowania na niekorzyść ukaranego nie może nastąpić po upływie pięciu lat od naruszenia obowiązków.

2. W postępowaniu dyscyplinarnym wznowionym na korzyść ukaranego nie może być wymierzona kara surowsza od kary orzeczonej w poprzednim postępowaniu.

§ 33. Wniosek o wznowienie postępowania na korzyść ukaranego po jego śmierci mogą zgłosić współmałżonek i krewni w linii prostej oraz rzecznik dyscyplinarny.

Przepisy przejściowe i końcowe.

§  34.

1. Postępowanie dyscyplinarne wszczęte przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, a nie zakończone prawomocnym orzeczeniem, toczy się nadal w trybie przewidzianym w niniejszym rozporządzeniu.

2. Orzekające dotychczas komisje dyscyplinarne przekażą akta spraw do dalszego postępowania komisjom dyscyplinarnym właściwym na zasadzie przepisów niniejszego rozporządzenia.

§ 35. Przepisy o wznowieniu postępowania stosuje się odpowiednio do spraw dyscyplinarnych, zakończonych prawomocnym orzeczeniem przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

§ 36. Tracą moc:

1) rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 25 marca 1932 r. o organizacji komisji dyscyplinarnych dla kierowników i osób dozoru ruchu w zakładach górniczych i o postępowaniu dyscyplinarnym (Dz. U. Nr 38, poz. 395);

2) rozporządzenie Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 14 maja 1932 r. o organizacji komisji dyscyplinarnych dla mierniczych górniczych i o postępowaniu dyscyplinarnym (Dz. U. Nr 59, poz. 567).

§ 37. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.