Organizacja i zakres działania Ministerstwa Robót Publicznych.

Dziennik Ustaw

Dz. Praw P. Pol.1919.39.283

Akt utracił moc
Wersja od: 28 września 1926 r.

USTAWA
z dnia 29 kwietnia 1919 r.
o organizacji i zakresie działania Ministerstwa Robót Publicznych. *

Do zakresu działania Ministerstwa Robót Publicznych, utworzonego dekretem Naczelnika Państwa z 16 stycznia 1919 r. (Dz. Pr. № 8 poz. 118), należą następujące sprawy:

1)
budownictwo wodne, a w szczególności: budowa i utrzymanie dróg wodnych śródziemnych, regulacja rzek spławnych i granicznych, budowa i utrzymanie portów i przystani rzecznych, żegluga śródziemna, regulacja rzek niespławnych, budowa zbiorników wody, kataster sił wodnych, państwowe stacje doświadczalne wodne, zużytkowanie sił wodnych dla uzyskania energji elektrycznej, meljoracje pierwszorzędne, zabudowanie potoków górskich, współdziałanie w meljoracjach rolnych i opinjowanie odnośnych projektów, nadzór nad gospodarką wodną organów samorządnych i osób prywatnych;
2)
budowa i utrzymanie publicznych dróg kołowych i mostów, tudzież nadzór nad gospodarką drogową organów samorządnych;
3)
budowa, utrzymanie i zarząd wszelkich budynków państwowych z wyjątkiem kolejowych, górniczych i strategicznych, nadzór nad gospodarką budowlaną organów samorządnych i instytucji o charakterze publicznym;
4)
osadnictwo ludzkie, a w szczególności regulacja i zabudowanie miast, wsi i zdrojowisk, kanalizacja i wodociągi, polityka budowlana;
5)
odbudowa osad, zniszczonych przez wojnę i klęski elementarne;
6)
pomiary ogólne kraju i szczegółowe zdjęcia geometryczne dla sporządzenia map katastralnych, poszukiwanie i badanie materjałów budowlanych;
7)
popieranie ruchu turystycznego;
8)
ogólna administracja i policja techniczna, z wyjątkiem policji kolejowej, górniczej i przemysłowej, wydawanie zezwoleń administracyjno-technicznych, wydawanie przepisów budowlanych w interesie dobra i bezpieczeństwa publicznego, wreszcie przygotowanie projektów ustawodawczych w powyższych sprawach technicznych;
9)
współdziałanie z innemi ministerstwami w sprawach technicznych, a mianowicie:
a)
z Ministerstwem Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w organizacji szkolnictwa technicznego i zawodowego,
b)
z Ministerstwem Przemysłu i Handlu w sprawach patentowych, miar i wag, tudzież elektryfikacji kraju,
c)
z Ministerstwem Zdrowia w sprawach osiedleńczo-mieszkaniowych i hygienicznych.

Jako druga instancja w sprawach technicznych, należących do zakresu działania Ministerstwa Robót Publicznych, będą utworzone okręgowe Dyrekcje robót publicznych.

Wewnętrzną organizację Ministerstwa Robót Publicznych, tudzież organizację podległych mu urzędów technicznych przeprowadzi Minister Robót Publicznych w granicach budżetu, oraz na podstawie etatu płac i osób przez Sejm uchwalonego.

Dla prowadzenia polityki gospodarczej w dziedzinie robót publicznych utworzona będzie, jako organ doradczy Ministerstwa Robót Publicznych, państwowa Rada techniczna, w skład której wejdą wybitni specjaliści fachowi oraz przedstawiciele wyższych szkół technicznych, instytucji fachowych, stowarzyszeń technicznych, ciał samorządnych, organizacji społecznych i Ministerstw interesowanych.

Skład tej Rady uchwali Rada Ministrów na wniosek Ministra Robot Publicznych.

Nadto Minister Robót Publicznych może powoływać w miarą potrzeby specjalne komitety fachowe dla zaopinjowania ważniejszych projektów technicznych i ustaw, przedkładanych Sejmowi.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Sprzeczne z tą ustawą dekrety i rozporządzenia tracą moc obowiązującą.

Wykonanie tej ustawy porucza się Ministrowi Robót Publicznych i Ministrom interesowanym.

* Z dniem 1 stycznia 1924 r. znosi się istniejącą przy Ministerstwie Robót Publicznych generalni dyrekcje regulacji rzek żeglownych w Warszawie, dyrekcje okręgów regulacji rzek żeglownych w Krakowie i Toruniu, biuro projektów kanałów żeglugi w Krakowie, oraz państwowe zarządy rzek w Szczucinie, Jarosławiu i Włocławku, a ich agendy sprawować będzie departament wodny Ministerstwa Robót Publicznych względnie wyszczególnione niżej urzędy, zgodnie z § 1 z dnia 17 grudnia 1923 r. o zniesieniu generalnej dyrekcji regulacji rzek żeglownych, dyrekcji okręgów regulacji rzek żeglownych w Krakowie i Toruniu, biura projektów kanałów żeglugi w Krakowie oraz państwowych zarządów rzek w Szczucinie, Jarosławiu i Włocławku (Dz.U.23.135.1129).

Z dniem 28 września 1926 r. do zakresu działania Ministra Komunikacji przechodzą sprawy budowy, utrzymania i zarządu państwowych budynków poczty, telegrafu i telefonu, należące dotychczas na mocy dekretu Naczelnika Państwa z dnia 16 stycznia 1919 roku (Dz.U.19.8.118) oraz ustawy z dnia 29 kwietnia 1919 r. (Dz.U.19.39.283) do zakresu działania Ministra Robót Publicznych, zgodnie z art. 4 rozporządzenia z dnia 24 września 1926 r. w sprawie ustanowienia urzędu Ministra Komunikacji (Dz.U.26.97.567).