Rozdział 4 - Rozród zwierząt gospodarskich - Organizacja hodowli i rozród zwierząt gospodarskich.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2021.36

Akt obowiązujący
Wersja od: 8 stycznia 2021 r.

Rozdział  4

Rozród zwierząt gospodarskich

W przypadku zwierząt gospodarskich, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. b, w:

1)
rozrodzie naturalnym zwierząt hodowlanych wykorzystuje się reproduktory wpisane do ksiąg hodowlanych albo rejestrów;
2)
sztucznym unasiennianiu zwierząt hodowlanych, z wyłączeniem pszczół, wykorzystuje się:
a)
reproduktory:
wpisane do księgi hodowlanej albo rejestru,
poddane ocenie wartości użytkowej i ocenie genetycznej, o ile przeprowadzenie oceny genetycznej wynika z programu hodowlanego lub programu krzyżowania,
b)
nasienie pochodzące od reproduktorów spełniających wymagania określone w lit. a.
1. 
W rozrodzie pszczół wykorzystuje się trutnie pochodzące od matek pszczelich wpisanych do ksiąg hodowlanych lub rejestrów prowadzonych dla linii hodowlanych pszczół lub pochodzące od ich córek.
2. 
Sejmik województwa, na wniosek związku hodowców lub innego podmiotu, prowadzących księgę hodowlaną danej linii pszczół, może, w drodze uchwały, zakazać na terenie województwa lub jego części utrzymywania pszczół lub dopuścić utrzymywanie pszczół określonej linii, jeżeli jest to uzasadnione koniecznością zapewnienia prawidłowej realizacji programu hodowlanego lub programu ochrony zasobów genetycznych. Zadanie to jest zadaniem z zakresu administracji rządowej.
1. 
Produkcję piskląt prowadzi się przy wykorzystaniu jaj wylęgowych pochodzących od stad drobiu wpisanych do ksiąg hodowlanych lub rejestrów.
2. 
Do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wprowadza się pisklęta hodowlane drobiu, które pochodzą od stad drobiu wpisanych do ksiąg hodowlanych lub rejestrów.
1. 
Podmiot prowadzący, zgodnie z przepisami o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, punkt kopulacyjny dla zwierząt gospodarskich:
1)
wykorzystuje reproduktory spełniające wymagania określone w art. 21 ust. 1 lit. a oraz art. 24 ust. 1 lit. a rozporządzenia 2016/1012, a w przypadku zwierząt gospodarskich, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. b - w art. 25 pkt 1;
2)
wydaje właścicielowi lub posiadaczowi samicy świadectwo jej pokrycia zawierające informacje dotyczące przeprowadzonego krycia, w szczególności datę jego przeprowadzenia, oraz przechowuje kopię wydanego świadectwa przez 5 lat od dnia jego wydania, z tym że w przypadku świń kopię tę przechowuje się przez rok od dnia jego wydania.
2. 
Podmiot wykorzystujący, zgodnie z przepisami o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, zarodki zwierząt spełniające wymagania określone w art. 21 ust. 1 lit. e oraz f lub art. 24 ust. 1 lit. c rozporządzenia 2016/1012 wydaje właścicielowi lub posiadaczowi samicy zaświadczenie o przeniesieniu zarodka zawierające informacje dotyczące przeprowadzonego zabiegu, w szczególności datę jego przeprowadzenia, oraz przechowuje kopię wydanego zaświadczenia przez 5 lat od dnia jego wydania.
1. 
W przypadku zwierząt gospodarskich, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. b, każdą partię materiału biologicznego zwierząt hodowlanych wprowadzaną do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zaopatruje się w dokument handlowy zawierający:
1)
dane umożliwiające identyfikację dawcy lub dawców tego materiału;
2)
termin pobrania lub produkcji tego materiału;
3)
imię i nazwisko, adres i miejsce zamieszkania albo nazwę oraz adres i siedzibę producenta i odbiorcy tego materiału.
2. 
Dokument handlowy jest wydawany zgodnie z przepisami o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt przez podmiot wprowadzający materiał biologiczny do obrotu, który:
1)
prowadzi działalność w zakresie:
a)
pozyskiwania, produkowania, przetwarzania i przechowywania nasienia lub
b)
przechowywania nasienia, lub
c)
pozyskiwania, produkowania lub przechowywania komórek jajowych lub zarodków lub
2)
utrzymuje drób hodowlany, lub
3)
prowadzi księgę hodowlaną lub rejestr dla jedwabnika morwowego.
1. 
Podmiot wykonujący usługi w zakresie sztucznego unasienniania:
1)
zaopatruje się w nasienie wyłącznie:
a)
w centrum, o którym mowa w art. 21 ust. 5 oraz art. 24 ust. 3 rozporządzenia 2016/1012 - w odniesieniu do zwierząt gospodarskich, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. a, lub
b)
w punktach dystrybucji nasienia knurów, o ile nasienie to zostanie wykorzystane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
c)
u podmiotów prowadzących na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2020 r. poz. 1421) działalność w zakresie pozyskiwania, produkowania, przetwarzania i przechowywania nasienia zwierząt gospodarskich, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. b, lub w zakresie przechowywania nasienia tych zwierząt;
2)
wykorzystuje nasienie:
a)
pozyskane od zwierząt, o których mowa w art. 21 ust. 1 lit. b-d lub g oraz art. 24 ust. 1 lit. b lub d rozporządzenia 2016/1012, lub
b)
pochodzące od reproduktorów spełniających wymagania określone w art. 25 pkt 2 lit. a - w odniesieniu do zwierząt gospodarskich, o których mowa w art. 2 pkt 1 lit. b;
3)
wydaje właścicielowi lub posiadaczowi samicy zaświadczenie o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania zawierające informacje dotyczące przeprowadzonego zabiegu, w szczególności datę jego przeprowadzenia, oraz przechowuje kopię wydanego zaświadczenia przez 5 lat od dnia jego wydania, z tym że w przypadku świń kopię tę przechowuje się przez rok od dnia jego wydania;
4)
przekazuje związkowi hodowców prowadzącemu ocenę wartości użytkowej lub innemu podmiotowi upoważnionemu do prowadzenia tej oceny informacje o zabiegach sztucznego unasienniania wykonanych w stadach bydła ras mlecznych objętych oceną wartości użytkowej, niezwłocznie po ich wykonaniu, w sposób ustalony przez ten związek lub podmiot.
2. 
Zabiegi sztucznego unasienniania w ramach wykonywania usług, o których mowa w ust. 1, wykonują:
1)
lekarze weterynarii;
2)
osoby, które:
a)
złożyły z wynikiem pozytywnym egzamin kończący szkolenie z zakresu sztucznego unasienniania danego gatunku zwierząt gospodarskich obejmujące:
zajęcia teoretyczne z zakresu:
––
anatomii i fizjologii zwierząt,
––
regulacji prawnych dotyczących organizacji hodowli i rozrodu zwierząt gospodarskich,
––
selekcji i doboro zwierząt do kojarzeń,
––
interpretacji informacji zawartych w świadectwach zootechnicznych lub innych dokumentach hodowlanych,
zajęcia praktyczne z zakresu:
––
postępowania z nasieniem,
––
wykonywania zabiegów sztucznego unasienniania,
b)
uzyskały uprawnienia do ich wykonywania na terytorium innych państw członkowskich Unii Europejskiej i posiadają zaświadczenie potwierdzające uzyskanie tych uprawnień.
3. 
Szkolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a, może być prowadzone przez podmiot, który uzyskał zgodę ministra właściwego do spraw rolnictwa.
4. 
Zgoda, o której mowa w ust. 3, jest wydawana w drodze decyzji, na wniosek podmiotu zamierzającego prowadzić szkolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a, jeżeli ten podmiot dołączy do tego wniosku:
1)
program tego szkolenia uwzględniający zagadnienia, o których mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a, oraz plan jego realizacji;
2)
wzór zaświadczenia o ukończeniu tego szkolenia;
3)
określenie trybu powoływania komisji egzaminacyjnej przeprowadzającej egzamin kończący to szkolenie oraz wskazanie kwalifikacji osób wchodzących w skład tej komisji;
4)
opis sposobu przeprowadzenia egzaminu kończącego to szkolenie;
5)
wskazanie zakresu informacji zawartych w protokole, o którym mowa w ust. 7.
5. 
Podmiot, o którym mowa w ust. 3, powołuje komisję egzaminacyjną w celu przeprowadzenia egzaminu kończącego szkolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a.
6. 
W skład komisji egzaminacyjnej przeprowadzającej egzamin kończący szkolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a, mogą wchodzić osoby, które posiadają wykształcenie wyższe uzyskane na kierunku:
1)
zootechnika, weterynaria lub rolnictwo, lub
2)
innym niż określony w pkt 1, jeżeli ponadto złożyły z wynikiem pozytywnym egzamin kończący szkolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a.
7. 
Komisja egzaminacyjna przeprowadzająca egzamin kończący szkolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a, niezwłocznie po przeprowadzeniu tego egzaminu sporządza protokół jego przebiegu, zawierający co najmniej wyniki tego egzaminu.
8. 
Podmiot, o którym mowa w ust. 3, na podstawie wyników zawartych w protokole, o którym mowa w ust. 7, wydaje zaświadczenie o ukończeniu szkolenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a.
9. 
Minister właściwy do spraw rolnictwa cofa, w drodze decyzji, zgodę, o której mowa w ust. 3, jeżeli podmiot prowadzący szkolenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a:
1)
nie realizuje programu tego szkolenia lub realizuje program inny niż dołączony do wniosku, o którym mowa w ust. 4, lub
2)
nie wydaje zaświadczeń o ukończeniu tego szkolenia lub wydaje zaświadczenia niezgodne ze wzorem, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, lub
3)
nie powołuje komisji egzaminacyjnej przeprowadzającej egzamin kończący to szkolenie zgodnie z trybem określonym w ust. 4 pkt 3 lub powołuje w jej skład osoby, które nie posiadają kwalifikacji, o których mowa w ust. 4 pkt 3, lub
4)
nie zapewnia sporządzenia protokołu, o którym mowa w ust. 7.
1. 
Minister właściwy do spraw rolnictwa wydaje zezwolenia, o których mowa w art. 31 ust. 2 i art. 32 ust. 3 i 4 rozporządzenia 2016/1012. Zezwolenia te są wydawane w drodze decyzji na wniosek związku hodowców lub przedsiębiorstwa hodowlanego, uznanych na podstawie rozdziału II sekcji 1 rozporządzenia 2016/1012.
2. 
W przypadku wydania zezwoleń, o których mowa w art. 31 ust. 2 i art. 32 ust. 3 i 4 rozporządzenia 2016/1012, odstępstwa, o których mowa w art. 31 ust. 2 i art. 32 ust. 3 i 4 rozporządzenia 2016/1012, dotyczą również centrum i zespołu, o których mowa w art. 21 ust. 5 rozporządzenia 2016/1012, wymienionych we właściwych zatwierdzonych programach hodowlanych.

Przepisów art. 25, art. 26 i art. 30 nie stosuje się do badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie hodowli i rozrodu zwierząt gospodarskich prowadzonych przez podmioty wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2, 4-6, 6b i 8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85, 374, 695, 875 i 1086).

Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb wydawania świadectw pokrycia, zaświadczeń o wykonaniu zabiegu sztucznego unasienniania lub zaświadczeń o przeniesieniu zarodków oraz szczegółowy zakres informacji zawartych w tych dokumentach, mając na względzie ujednolicenie informacji zawartych w tych dokumentach.