Ordynacja wyborcza do Senatu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1989.19.103

Akt utracił moc

Wersja od: 8 kwietnia 1989 r.

USTAWA

z dnia 7 kwietnia 1989 r.

Ordynacja wyborcza do Senatu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Art.  1.

1. Wybory do Senatu odbywają się przy odpowiednim zastosowaniu przepisów Ordynacji wyborczej do Sejmu, o ile niniejsza ustawa nie stanowi inaczej.

2. Wybory do Senatu odbywają się łącznie z wyborami do Sejmu.

Art.  2.

1. Senatorowie wybierani są w okręgach wyborczych.

2. Okręgiem wyborczym do Senatu jest obszar województwa.

Art.  3.

W okręgu wyborczym wybiera się 2 senatorów, a w okręgach obejmujących obszar województwa stołecznego warszawskiego i województwa katowickiego wybiera się po 3 senatorów.

Art.  4.

Obwody głosowania utworzone na polskich statkach morskich oraz obwody utworzone dla obywateli polskich przebywających za granicą wchodzą w skład okręgu wyborczego obejmującego obszar województwa stołecznego warszawskiego.

Art.  5.

1. W celu przeprowadzenia wyborów do Senatu powołuje się wojewódzkie komisje wyborcze na zasadach i w trybie określonych dla okręgowych komisji wyborczych.

2. Wojewódzkie komisje wyborcze w odniesieniu do wyborów do Senatu wykonują te same zadania, co okręgowe komisje wyborcze w wyborach do Sejmu.

3. Państwowa Komisja Wyborcza i obwodowe komisje wyborcze powołane w celu przeprowadzenia wyborów do Sejmu wykonują te same zadania w odniesieniu do wyborów do Senatu.

Art.  6.

Prawo zgłaszania kandydatów na senatorów przysługuje:

1) naczelnym i wojewódzkim władzom organizacji politycznych, społecznych i zawodowych o zasięgu ogólnokrajowym; organizacje te potwierdzają zgłoszenie kandydata podpisami co najmniej 3000 wyborców,

2) wyborcom z danego okręgu wyborczego w liczbie co najmniej 3000.

Art.  7.

Nie można równocześnie kandydować do Sejmu i do Senatu.

Art.  8.

Wojewódzka komisja wyborcza sporządza jeden rejestr kandydatów do Senatu, umieszczając w nim w kolejności alfabetycznej wszystkich prawidłowo zgłoszonych kandydatów.

Art.  9.

Dla każdego okręgu wyborczego drukuje się jedną kartę do głosowania.

Art.  10.

1. W głosowaniu na senatorów na karcie do głosowania wyborca pozostawia nie skreślone nazwiska kandydatów, na których głosuje.

2. Pozostawienie na karcie do głosowania nie skreślonych nazwisk kandydatów w liczbie większej niż liczba senatorów wybieranych w danym okręgu wyborczym powoduje nieważność głosu oddanego na tej karcie.

Art.  11.

1. Za wybranych do Senatu w 2-mandatowym okręgu wyborczym uważa się dwóch kandydatów, którzy otrzymali kolejno największą liczbę głosów, pod warunkiem że każdy z nich otrzymał więcej niż połowę ważnych głosów.

2. Za wybranych do Senatu w 3-mandatowym okręgu wyborczym uważa się trzech kandydatów, którzy otrzymali kolejno największą liczbę głosów, pod warunkiem że każdy z nich otrzymał więcej niż połowę ważnych głosów.

Art.  12.

1. Jeżeli żaden z kandydatów nie uzyskał wymaganej liczby głosów lub wymaganą liczbę głosów otrzymało mniej kandydatów niż liczba senatorów wybieranych w danym okręgu wyborczym, w okręgu tym przeprowadza się ponowne głosowanie.

2. Ponowne głosowanie przeprowadza się również, jeżeli z powodu otrzymania przez dwóch lub więcej kandydatów równej liczby głosów nie da się ustalić kolejności, o której mowa w art. 11.

Art.  13.

1. W wypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 1, w ponownym głosowaniu kandyduje najwyżej dwukrotnie więcej osób niż liczba mandatów pozostałych do obsadzenia, z tym że są to osoby, które otrzymały kolejno największą liczbę głosów, a jeżeli kolejności takiej nie da się ustalić - kandydują wszyscy, którzy otrzymali równą liczbę głosów.

2. W wypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 2, w ponownym głosowaniu kandydują osoby, które otrzymały równą liczbę głosów.

Art.  14.

Ważność wyboru senatorów stwierdza Senat na podstawie sprawozdania z wyborów, przedstawionego przez Państwową Komisję Wyborczą.

Art.  15.

1. Wygaśnięcie mandatu senatora następuje wskutek:

1) stwierdzenia nieważności wyboru senatora,

2) odmowy złożenia ślubowania,

3) utraty prawa wybieralności,

4) śmierci,

5) zrzeczenia się mandatu.

2. Wygaśnięcie mandatu senatora stwierdza Senat.

Art.  16.

W razie nieobsadzenia lub wygaśnięcia mandatu senatora, Senat podejmuje uchwałę w sprawie przeprowadzenia wyborów uzupełniających.

Art.  17.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.