Ordynacja Telefoniczna.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.106.944

Akt utracił moc

Wersja od: 21 grudnia 1950 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA POCZT I TELEGRAFÓW

z dnia 27 października 1934 r.

Ordynacja telefoniczna.

Na podstawie art. 18 ust. 112 ustawy z dnia 3 czerwca 1924 r. o poczcie, telegrafie i telefonie (Dz. U. R. P. z 1933 r. Nr . 63, poz. 481) zarządzam co następuje:

Używanie telefonów.

§ 1. Ordynacja telefoniczna określa warunki zakładania, przyłączania i korzystania z urządzeń telefonicznych, eksploatowanych przez państwowe przedsiębiorstwo "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" i przez koncesjonarjuszów.

Urządzenia telefoniczne.

§  2.

(1) W skład sieci telefonicznej wchodzą sieci miejscowe, okręgowe oraz międzymiastowa sieć telefoniczna.

(2) Sieć miejscową tworzą centrale i dołączone do nich urządzenia stacyj abonentowych i rozmównic publicznych.

(3) Okręgową sieć telefoniczną tworzą okręgowe centrale telefoniczne oraz przyłączone do nich sieci miejscowe, wyszczególnione w taryfie.

(4) Międzymiastową sieć telefoniczną tworzą międzymiastowe centrale telefoniczne, połączone między sobą przewodami międzymiastowemi oraz publiczne rozmównice międzymiastowe.

(5) Stację abonentową tworzą: pojedynczy aparat telefoniczny (końcowy), bądź zespół 2 aparatów (główny, dodatkowy lub równoległy bez przełącznika), bądź centrala abonentową z aparatami telefonicznemi dodatkowemi.

Za centralę abonentową uważa się również zespół ponad 2 aparaty, połączone szeregowo.

Abonament telefoniczny.

§  3.

(1) Zgłoszenie o założenie stacji abonentowej należy kierować do miejscowego urzędu pocztowo-telegraficznego, lub koncesjonariusza.

(2) 1 Urząd, lub koncesjonarjusz, utrzymawszy zgłoszenie ustala kategorję (§ 40) i doręcza zgłaszającemu do podpisania deklarację przystąpienia do abonamentu telefonicznego wraz z wykazem kosztów instalacji.

Podpisana deklaracja stanowi umowę abonamentową.

(3) Można odmówić założenia stacji abonentowej, jeżeli stoją temu na przeszkodzie względy natury technicznej.

(4) Stację abonentową oznacza się numerem. Abonent nie ma prawa wyboru numeru.

(5) Stację abonentową przyłącza się z reguły do najbliższej sieci miejscowej.

(6) Przyłączenie jednego i tego samego abonenta równocześnie do 2 - ch sieci miejscowych może nastąpić zapomocą 2 - ch odrębnych niepołączonych ze sobą przewodów elektrycznych.

7) 2 Podpisanie umowy abonamentowej na telefon, zaliczony do III kategorii, zobowiązuje abonenta:

1) do zezwalania osobom trzecim używania telefonu dla przeprowadzania rozmów telefonicznych (miejscowych, okręgowych i międzymiastowych) i dla telefonicznego nadawania telegramów,

2) do zezwolenia państwowemu przedsiębiorstwu "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" umieszczania na zewnątrz i wewnątrz lokalu, w którym czynny jest telefon, odpowiednich informacji dla publiczności.

Umowa abonentowa będzie upoważniała abonenta do pobierania od korzystających z telefonu dodatkowych opłat telefonicznych, ustalonych w taryfie telefonicznej.

Korzystanie ze stacyj abonentowych.

§  4.

(1) Abonent sieci miejscowej, za opłatą ustaloną taryfą, ma prawo łączyć się ze stacjami telefonicznemi, należącemi do tej samej sieci miejscowej.

(2) Abonent sieci okręgowej, za opłatą, ustaloną taryfą, ma prawo łączyć się ze stacjami telefonicznemi, należącemi do tej samej sieci okręgowej.

(3) Za opłatą, ustaloną taryfą, abonent ma prawo prowadzenia rozmów międzymiastowych ze stacjami telefonicznemi, należącemi do innych sieci miejscowych lub okręgowych.

(4) Abonent ma prawo nadawania i odbierania telegramów drogą telefoniczną na warunkach, ustalonych ordynacją telegraficzną.

(5) Abonent ma prawo komunikowania się ze stacjami telefonicznemi innych państw, za opłatą, ustaloną zagraniczną taryfą telefoniczną.

(6) Za opłatą, ustaloną taryfą, abonent ma prawo korzystania z usług biura zleceń i innych urządzeń telefonicznych oraz otrzymywania połączeń stałych w czasie przerw w obsłudze centrali telefonicznej.

§ 5. Abonent obowiązany jest umożliwić dostęp do abonowanej stacji telefonicznej należycie legitymującemu się organowi państwowego przedsiębiorstwa "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" lub koncesjonarjusza w celu sprawdzenia działalności urządzeń oraz warunków, określających kategorję stacji abonentowej.

Zakładanie stacyj abonentowych.

§  6.

(1) Każde połączenie stacji abonentowej z centralą miejscową (połączenie główne) stanowi oddzielny abonament telefoniczny.

(2) Na każde 7 aparatów dodatkowych, dołączonych do centralki, musi przypaść przynajmniej jedno połączenie z miejscową centralą (połączenie główne).

§  7.

(1) 3 Aparaty dodatkowe mogą być instalowane na innej posesji, niż centrala abonentowa względnie aparat główny pod warunkiem, że powyższe urządzenia telefoniczne znajdować się będą w lokalach należących do tego samego abonenta.

(2) Aparat równoległy może być zainstalowany tylko w tym samym lokalu, co i aparat główny lub dodatkowy.

§ 8. Dopuszcza się połączenie z centralą miejscową zapomocą jednego obwodu najwyżej czterech stacyj abonentowych, pod warunkiem, by wszystkie stacje abonentowe znajdowały się w odległości ponad 3 km od granicy strefy pierwszej (połączenie towarzyskie). Przyłączeni w ten sposób do centrali miejscowej abonenci odpowiadają solidarnie.

Przyłączanie prywatnych urządzeń telefonicznych.

§  9.

(1) Prywatne urządzenia telefoniczne lub sprzęt telefoniczny, na żądanie właściciela, będą przez państwowe przedsiębiorstwo "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" lub koncesjonarjusza włączone do sieci telefonicznej, jeżeli system tych urządzeń odpowiada pod względem technicznym miejscowej centrali telefonicznej i warunkom, ustalonym przez Ministra Poczt i Telegrafów.

(2) O wszelkich zamierzonych zmianach w prywatnych urządzeniach, a w szczególności o zmianach ilości przyłączanych aparatów dodatkowych winien abonent niezwłocznie powiadomić Dyrekcję Okręgu Poczt i Telegrafów lub koncesjonarjusza.

Przeniesienie urządzeń stacji abonentowej.

§  10.

1) Żądanie przeniesienia telefonicznego urządzenia abonentowego winien abonent zgłosić na piśmie do miejscowego urzędu pocztowo-telegraficznego lub do koncesjonarjusza.

(2) Przeniesienie może nastąpić tylko w granicach tej samej telefonicznej sieci miejscowej, o ile względy techniczne na to zezwalają, za uiszczeniem opłaty przewidzianej taryfą.

Zmiany i konserwacja urządzeń.

§  11.

(1) Państwowe przedsiębiorstwo "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" lub koncesjonarjusze konserwują urządzenia stacyj abonentowych oraz należące do nich przewody i przeprowadzają również wszelkie zmiany w urządzeniach. Za zezwoleniem Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów lub koncesjonarjuszów abonent może własnym kosztem konserwować prywatne urządzenia telefoniczne, włączone do publicznej sieci telefonicznej.

(2) Bez zezwolenia Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów lub koncesjonarjusza, abonent nie może dokonywać żadnych zmian w urządzeniach.

Czas trwania abonamentu telefonicznego i warunki rozwiązania.

§ 12. Umowa abonamentowa może być terminowa lub bezterminowa.

§ 13. Umowa bezterminowa może być rozwiązana przez abonenta za trzydniowem co najmniej pisemnem wypowiedzeniem od dnia 1-go następnego miesiąca, jednak nie wcześniej, niż po upływie 3-ch miesięcy od dnia 1-go miesiąca, następującego po dniu przyłączenia urządzenia do centrali miejscowej, o ile urządzenie abonentowe znajduje się w I-ej strefie, a po upływie 12 miesięcy, o ile takie urządzenie znajduje się w II strefie (§ 34).

§ 14. Umowa terminowa nie może być zawarta na czas krótszy niż jeden miesiąc.

§ 15. O ile abonent nie uiści opłaty abonamentowej w ciągu 7 dni od terminu płatności, państwowe przedsiębiorstwo "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" lub koncesjonarjusz mają prawo wyłączyć urządzenia telefoniczne z sieci, a po upływie następnych 7 dni uznać umowę za rozwiązaną z winy abonenta, i własne urządzenie abonamentowe usunąć.

§ 16. W razie rozwiązania umowy abonamentowej z winy abonenta, abonent obowiązany będzie uiścić opłatę abonamentową do końca miesiąca, w którym urządzenie wyłączono, a oprócz tego, w wypadku rozwiązania umowy przed upływem 3-ch lub 12-to miesięcznego terminu, ustalonego w § 13, karę umowną w wysokości, stanowiącej różnicę pomiędzy wpłaconą przez abonenta sumą za abonament, a sumą równą trzymiesięcznej opłacie abonamentowej.

Zmiana osoby abonenta.

§ 17. Za zgodą państwowego przedsiębiorstwa "Polska Poczta, Telegraf i Telefon" lub koncesjonarjusza, po uiszczeniu przewidzianej taryfą opłaty za przepisanie abonamentu, abonent może przelać swoje prawa abonamentowe na inną osobę, zajmującą na swoje imię na stałe lokal, w którym znajduje się stacja abonentowa.

Odpowiedzialność abonenta.

§ 18. Abonent odpowiada za oddane mu do użytku urządzenia telefoniczne. Odpowiada on również za działanie osób trzecich.

Czas otwarcia central telefonicznych.

§  19.

(1) Centrale telefoniczne automatyczne są czynne przez całą dobę bez przerwy. Czas otwarcia central innych systemów, jak również rozmównic publicznych ustala Minister Poczt i Telegrafów.

(2) W razie katastrofy kolejowej, lotniczej lub samochodowej, przymusowego lądowania, napadu rabunkowego, rozruchów i katastrof żywiołowych oraz w wypadkach wzywania pomocy lekarskiej, obsługa centrali telefonicznej winna umożliwiać połączenie w każdym czasie.

§ 20. O ile pozwalają względy natury technicznej, abonent, za opłatami przewidzianemi w taryfie, może na czas w którym centrala telefoniczna nie jest czynna, uzyskać stałe połączenie z drugim określonym abonentem, przyłączonym do tej samej centrali miejscowej lub do innej, ale bezpośrednio połączonej.

Rozmowy międzymiastowe.

§ 21. Rozmowy międzymiastowe dzielą się na:

1) państwowe pilne,

2) państwowe zwykłe,

3) służbowe pilne,

4) służbowe zwykłe,

5) prywatne błyskawiczne,

6) prywatne pilne,

7) prywatne zwykłe.

§ 22. Kolejność rozmów ustalają przepisy ruchu.

§ 23. Obsługa centrali ma prawo przerywać rozmowę miejscową lub okręgową, jeżeli zażądano połączenia dla rozmowy międzymiastowej.

§ 24. 4 Za opłatą ustaloną taryfą można żądać: a) wyszukania numeru wzywanego abonenta, podając jego zawód, imię, nazwisko i adres, b) wezwania danej osoby do rozmównicy publicznej, c) uprzedzenia wskazanej osoby o zamierzonej rozmowie.

§ 25. 5 Zwykłą rozmowę międzymiastową na oznaczoną godzinę należy zgłosić przynajmniej na 30 minut przed terminem.

Powyższe nie narusza postanowienia § 42.

§ 26. 6

(1) Umowa abonamentowa na rozmowy międzymiastowe o oznaczonej godzinie może być zawarta na czas nie krótszy niż miesiąc.

(2) Opłatę pobiera się zgóry za każdy miesiąc.

§ 27. Jednostkę taryfową dla rozmów międzymiastowych stanowi trzyminutowy okres czasu. Rozpoczęty trzyminutowy okres czasu liczy się za trzy minuty.

§  28.

(1) Czas trwania rozmowy międzymiastowej prowadzonej między abonentami rozpoczyna się z chwilą odezwania się obu stacyj abonentowych, wzywającej i wzywanej.

(2) Przy rozmowie zamówionej z rozmównicy publicznej ze stacją abonentowa czas trwania rozmowy rozpoczyna się z chwilą połączenia zamawiającego ze stacją abonentowa.

(3) Jeżeli jest wzywana rozmównica publiczna, czas trwania rozmowy rozpoczyna się z chwilą uzyskania połączenia z osobą, wezwaną do rozmównicy.

§ 29. Czas trwania rozmowy kończy się z chwilą, gdy stacja zgłaszająca rozmowę dała sygnał jej ukończenia.

§ 30. Początek i koniec czasu trwania rozmowy w przypadkach wątpliwych ustala ostatecznie obsługa centrali międzymiastowej po stronie zgłaszającego rozmowę.

§ 31. Rozmowę uważa się za przeprowadzoną bez względu na to, kto rozmawiał z telefonu wzywającego lub wezwanego.

§ 32. W razie przeszkód w czasie trwania rozmowy czas płatny rozmowy przedłuża się o czas trwania przeszkody.

§  33.

(1) Opłaty za rozmowy międzymiastowe zamawiane z rozmównicy publicznej uiszcza się zgóry.

(2) Opłaty za rozmowy zamawiane ze stacyj abonentowych mogą być kredytowane na warunkach, ustalonych w deklaracji składanej przez abonenta.

Grupy i strefy.

§  34.

(1) Poszczególne sieci miejscowe lub okręgowe zalicza się do jednej z 5 grup, w zależności od ilości stacyj abonentowych głównych, wchodzących w skład danej sieci.

(2) Obszar zasięgu sieci miejscowej w każdej grupie dzieli się na dwie strefy, w zależności od długości promienia koła, którego środek ustala właściwa Dyrekcja Okręgu Poczt i Telegrafów.

(3) Zasady podziału sieci na grupy i strefy zawiera poniższa tabela.

Grupy	Ilość stacyj abonentowych, wchodzących w skład danej sieci	Promień koła dla strefy 1 sieci miejscowej w poszczególnych grupach
			Strefa II
I	do 20	1,5 km
II	od 21 do 100	1,5 "	Poza obwodami
III	od 101 do 400	2 "	strefy I-ej
IV	od 401 do 2000	2 "
V	od 2000 do wzwyż	3 "

(4) W poszczególnych sieciach Minister Poczt i Telegrafów może zarządzeniem dopuścić zmiany w zasadach zaszeregowania sieci do danej grupy.

(5) W razie zaliczenia sieci do wyższej grupy, abonenci przyłączeni do sieci przed dniem wprowadzenia zmiany uiszczają opłaty abonamentowe w pierwotnej wysokości w ciągu następnego miesiąca po miesiącu, w którym wprowadzono zmianę.

Opłaty.

§  35.

(1) Zgłaszający deklarację o przyłączenie stacji abonentowej do sieci uiszcza jednocześnie opłatę wstępną i instalacyjną.

(2) Abonent, zawierający umowę terminową na czas krótszy niż 6 miesięcy, uiszcza(oprócz taryfowych opłat, wstępnej i instalacyjnej opłatę za zniesienie stacji abonentowej, oraz ewentualnie różnicę między taryfową opłatą instalacyjną a rzeczywistemi kosztami instalacyjnemi.

(3) O ile abonent wznowi abonament przez niego wypowiedziany przed upływem 3-ch miesięcy od daty rozwiązania umowy abonamentowej, opłata wstępna nie będzie pobrana.

(4) Również nie będą pobierane opłaty wstępne od osób, które żądają przywrócenia w tym samym lokalu miejscowej stacji abonentowej, którą abonowali w bezpośrednio poprzednim sezonie, uiścili opłatę za zdjęcie aparatu i opłacali w okresie pomiędzy sezonami opłatę za konserwację przewodów.

§ 36. Opłaty za używanie stacyj abonentowych są następujące:

a) opłaty abonamentowe,

b) opłaty za konserwację przewodów,

c) opłaty za przyłączenie stacji abonentowej do dalszej centrali z pominięciem bliższej, d) opłaty za dodatkowe urządzenia w stacji abonentowej.

§ 37. Wysokość opłat określa taryfa.

§  38.

(1) Opłaty abonamentowe mogą być:

a) licznikowe,

b) ryczałtowe.

(2) 7 Opłata abonamentowa zależna jest od grupy i strefy sieci miejscowej (§ 34), od zespołu urządzeń stacji abonamentowej i od kategorii abonamentu (§ 40).

§ 39. Opłaty ryczrłtowe i licznikowe kontyngentowe oraz za konserwację abonent opłaca zgóry za każdy miesiąc, a opłaty licznikowe ponadkontyngentowe w następnym miesiącu, najpóźniej w ciągu 7 dni po wezwaniu do zapłaty; wreszcie opłaty za świadczenia, wymienione w punktach c) i d) § 36 jednocześnie z żądaniem dokonania świadczenia.

§  40.

(1) 8 Ustala się trzy kategorie abonamentu telefonicznego na sieciach telefonicznych z taryfą ryczałtową i licznikową, a mianowicie:

1) do I-szej kategorii zalicza się telefony, założone w mieszkaniach prywatnych w miejscach dostępnych wyłącznie abonentowi i jego domownikom;

2) do II-ej kategorii zalicza się telefony, założone w lokalach biurowych, handlowych, przemysłowych itp., lecz w miejscach niedostępnych dla publiczności;

3) do III-ej kategorii zalicza się telefony, założone w lokalach publicznych lub miejscach dostępnych dla publiczności.

(2) Abonent jest obowiązany niezwłocznie powiadomić o zmianie warunków, określających kategorję stacji abonentowej (§ 38). Zmiana kategorji stacji abonentowej zgłoszona przez abonenta dokonywa się od dnia 1-go miesiąca następującego po miesiącu, w którym abonent zgłosił zmianę warunków.

(3) Zmiana kategorji stacji abonentowej na skutek stwierdzenia zmiany warunków przez organa kontrolujące (§ 5) dokonywa się od dnia 1-go miesiąca, następującego po miesiącu, w którym zmianę warunków stwierdzono.

(4) Zmiana kategorji winna być uwidoczniona w deklaracji i podpisana przez abonenta.

(5) Jeżeli zmiana warunków powodowała przejście stacji abonentowej do wyższej kategorji, a nie była niezwłocznie zgłoszona przez abonenta (ust. 2), abonent obowiązany jest wyrównać za czas ubiegły różnicę w opłatach w podwójnej wysokości.

§ 41. Abonent w pierwszym miesiącu abonamentu opłaca tylko za każdy dzień od dnia uruchomienia 1/30 część miesięcznej opłaty abonamentowej.

§  42.

(1) Zamawiający rozmowę międzymiastową nie może cofnąć zamówienia i żądać zwrotu opłat w ciągu 15 minut przy zamówieniu rozmowy błyskawicznej, w ciągu 30 minut przy zamówieniu rozmowy pilnej, i w ciągu godziny, zamówiwszy rozmowę zwykłą.

(2) Jeżeli w okresach czasu podanych w ust. (1) połączenie ze stacją abonentową lub rozmównicą publiczną nie zostanie nawiązane, zamawiający ma prawo cofnąć zamówienie i otrzymać zwrot dokonanych opłat.

(3) Jeżeli wzywany do rozmównicy publicznej z jakiegokolwiek powodu nie zgłosił się na oznaczony termin, pobiera się opłaty za wzywanie i połączenie, a zwraca się opłaty za rozmowę.

(4) Jeżeli po połączeniu ze stacją abonentową nikt się do aparatu nie zgłosi, albo zgłaszający ograniczy się do zameldowania, że osoby wzywanej niema - rozmowę uważa się za niedoszłą do skutku i pobrane opłaty podlegają zwrotowi; pobiera się natomiast opłatę taryfową za połączenie.

(5) Jeżeli zgłaszający rozmowę nie stawi się w okresie trzyminutowym po wezwaniu do odbycia rozmowy, uważa się rozmowę za doszła do skutku.

§ 43. Roszczenie o zwrot opłat może być wnoszone w terminie 6-cio miesięcznym.

§ 44. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1935 r. Równocześnie traci moc obowiązującą rozdział II części trzeciej taryfy telefonicznej (załącznik do rozporządzenia Ministra Poczt i Telegrafów z dnia 17 września 1934 r., Dziennik Taryf Poczt. i Tel. Nr. 11, poz. 31), o ile nie zawiera postanowień o charakterze taryfowym.

¹ § 3 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 18 listopada 1950 r. (Dz.U.50.56.504) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 grudnia 1950 r.

² § 3 ust. 7 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 18 listopada 1950 r. (Dz.U.50.56.504) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 grudnia 1950 r.

³ § 7 ust. 1 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 27 sierpnia 1949 r. (Dz.U.49.53.410) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 września 1949 r.

⁴ Z dniem 3 września 1939 r. zawiesza się czasowo w zakresie prywatnego ruchu telefonicznego moc obowiązującą § 24 lit. b) nin. rozporządzenia, zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 30 sierpnia 1939 r. (Dz.U.39.89.575).

⁵ Z dniem 3 września 1939 r. zawiesza się czasowo w zakresie prywatnego ruchu telefonicznego moc obowiązującą § 25 nin. rozporządzenia, zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 30 sierpnia 1939 r. (Dz.U.39.89.575).

⁶ Z dniem 3 września 1939 r. zawiesza się czasowo w zakresie prywatnego ruchu telefonicznego moc obowiązującą § 26 nin. rozporządzenia, zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 30 sierpnia 1939 r. (Dz.U.39.89.575).

⁷ § 38 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 18 listopada 1950 r. (Dz.U.50.56.504) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 grudnia 1950 r.

⁸ § 40 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 18 listopada 1950 r. (Dz.U.50.56.504) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 21 grudnia 1950 r.