Opodatkowanie spirytusu i wyrobów wódczanych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.86.628

Akt utracił moc
Wersja od: 15 czerwca 1923 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 14 października 1921 r.
w przedmiocie opodatkowania spirytusu i wyrobów wódczanych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Na mocy art. 2 ustawy z dnia 10 maja 1921 r. o regulowaniu podatków od spożycia, zużycia, względnie produkcji na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. R. P. № 41, poz. 248) Rada Ministrów zarządza co następuje:
Na kampanję 1921/22 i 1922/23 t. j. do 1 września 1923 zawiesza się moc obowiązującą:
a)
wydanego dla b. zaboru austrjackiego rozporządzenia b. Komisji Rządzącej we Lwowie z dn. 15 lutego 1919 r. L./25 Pr. w sprawie produkcji, obrotu i zbytu spirytusu i spirytualjów,
b)
wydanego dla obszaru b. generał-gubernatorstwa lubelskiego rozporządzenia naczelnego wodza armji z dn. 22 kwietnia 1916 r., dotyczącego zaprowadzenia monopolu spirytusowego (Dz. rozp. b. c. i k. zarządu wojskowego w Polsce Na 55),
c)
obowiązującej na obszarze b. generał-gubernatorstwa warszawskiego oraz województw: nowogródzkiego, poleskiego, wołyńskiego i powiatów: grodzieńskiego, wołkowyskiego i białowieskiego województwa białostockiego ustawy o trunkach z dnia 6 czerwca 1894 r. (ros. Zb. ust. i rozp. z 1895 r. № 85 str. 621) ze zmianami wprowadzonemi ustawą okowicianą b. generał-gubernatorstwa warszawskiego z dn. 10 października 1915 r. (Dz. rozp. generał-gubernatorstwa warszawskiego № 5 poz. 13),
d)
wydanego dla b. dzielnicy pruskiej rozporządzenie Naczelnej Rady Ludowej z dnia 26 marca 1919 r. (Tygodnik Urzędowy № 3 poz. 13) o obłożeniu aresztem okowity z tem ograniczeniem, iż przywóz spirytusu i wyrobów zawierających spirytus z zagranicy i wywóz zagranicę jest nadal zasadniczo zakazany. Na wyjątki od tego zakazu zezwolić może Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu, a na obszarze b. dzielnicy pruskiej-Minister tej dzielnicy, na warunkach określonych każdorazowo. Ministrowi Skarbu zastrzega się prawo dozoru i kontrolowania obrotu spirytusu wewnątrz kraju.
Na obszarze b. zaboru austrjackiego zawiesza się aż do odwołania postanowienia §§ 2 b, 3, 4, 5, 6, 7 ustęp 1 §§ 8, 9 i 35 ust. 3 obowiązującej austrjackiej ustawy z dnia 20 czerwca 1888 r. (Dz. U. P. № 95) o opodatkowaniu spirytusu, zmienionej częściowo cesarskiem rozporządzeniem z dn. 17 lipca 1899 r. (Dz. U. P. № 120 II).
Na obszarze b. zaboru rosyjskiego zawiesza się aż do odwołania postanowienia artykułów: 108 ust. 1 a, c, d, e, art. 110 L 3 i 4 art. 309, 310, 311, 313, 315, 316, 317, 318, 343, 349, 351 do 355, 358, 359, 439-443, 445, 450, 451, 484/1, 487, 488, 509, 527 do 552, 554 obowiązującej ros. ustawy akcyzowej (Tom V Zbioru praw ros. według wydania z r. 1901 i dalszego ciągu z r. 1912).
Na obszarze b. dzielnicy pruskiej zawiesza, się aż do odwołania postanowienia §§ 3, 4, 54, 55, 56, 57, 58 i 59 obowiązującej niemieckiej ustawy o opodatkowaniu spirytusu z dn. 15 lipca 1909 r. (Dz. Ust. Rz. Niem. str. 661).
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1920 r. o ograniczeniach w sprzedaży napojów alkoholowych (Dz. U. R. P. № 37, poz. 210) pozostaje w mocy.
Ustanowiony w § 2 a austr. ustawy z dn. 20 czerwca 1888 r. (Dz. U. P. № 95) o opodatkowaniu wódki, zmienionej cesarskiem rozporządzeniom z dn. 17 lipca 1899 r. (Dz. U. P. № 120 II) dla b. zaboru austrjackiego podatek spożywczy (akcyzę) w kwocie 90 hal. wzgl. 1 kor. 10 hal., a podniesiony ces rozporządzeniem z dn. 9 kwietnia 1917 r. (Dz. U. P. № 157) na 3 kor. 80 hal., wzgl. 4 kor. od jednego stopnia hektolitrowego alkoholu, dalej ustanowiony dla b. zaboru rosyjskiego w dodatku II do uwagi 1 do art. 112 ros. ustawy akcyzowej, a zmieniony na mocy ustawy z dnia 27 lipca 1914 r. rozporządzeniem ros. Rady Ministrów z dnia 30 lipca 1914 r. (Zb. ust. i rozp. r. 1914 rozdział I poz. 2097) podatek spożywczy (akcyzą) w kwocie 20 rb. od wiadra stustopniowego alkoholu, oraz podatek spożywczy w kwocie 14 rb. od wiadra stustopniowego alkoholu, wyrobionego z owoców i winogron, wreszcie ustanowiony w § 2 niem. ustawy o opodatkowaniu spirytusu z dnia 15 lipca 1909 r. (Dz. Ust Rz. Niem. str. 661) i w § 259 niem. ustawy z dnia 26 lipca 1918 r. (Dz. Ust. Rzesz. Niem. str. 887) podatek spożywczy, względnie dodatek do niego, zmienia się w sposób następujący:

Podatek spożywczy (akcyza) od jednego stopnia hektolitrowego alkoholu (jednego litra stustopniowego alkoholu) wyrobionego w gorzelniach rolniczych i gorzelniach przerabiających owoce, wynosi 20.000 mk., a w gorzelniach przemysłowych 20.300 mk.

Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu, a na obszarze b. dzielnicy pruskiej Ministra tej dzielnicy upoważnia się do zniżania lub zwalniania od podatku spożywczego spirytusu nieprzeznaczonego na cele konsumcyjne, względnie spirytusu i wyrobów wódczanych przeznaczonych na eksport.

Unormowany w punkcie 3/1 dodatku II, do uwagi 1 do art. 112 ros. ustawy akcyzowej - podatek spożywczy (akcyza) w kwocie 2 rb. od wiadra stustopniowego spirytusu i odpadków z destylacji spirytusu, sprzedawanych przez prywatne fabryki i składy fabrykom lakieru i politury, znosi się.

Również znosi się należytości kontrolne, pobierane za denaturację spirytusu, a unormowane w dodatku B. do § 2. II rozporządzenia wykonawczego b. austr. Ministra Skarbu z dnia 21 lipca 1899 r. (Dz. U. P. № 130) wydanego do ustawy o opodatkowaniu wódki.

Na obszar b. zaboru rosyjskiego i b. dzielnicy pruskiej rozciąga się moc obowiązującą § 1 wydanego dla b. zaboru austrjackiego cesarskiego rozporządzenia z dnia 30 czerwca 1915 r. (Dz. U. P. № 186), wedle którego nie wolno tworzyć nowych gorzelni nierolniczych, tudzież samoistnych rafinerji spirytusu.

Minister Skarbu może w porozumieniu z Ministrem Przemyślu i Handlu, tudzież z Ministrem Rolnictwa i Dóbr Państwowych, zaś na obszarze b. dzielnicy, pruskiej -Minister tej dzielnicy, zezwolić na wyjątki od tego zakazu, jeżeli tego wymagają stosunki produkcyjne i gospodarcze.

Wszelkie grzywny, ustanowione dotychczas za naruszenie ustaw i rozporządzeń, obowiązujących co do opodatkowania spirytusu w poszczególnych dzielnicach Państwa, wymierzać należy w wysokości 10-50-cio-krotnej.

Kary pozbawienia wolności, oraz kompetencja władz wymierzających kary, pozostają bez zmiany.

Postanowienia przejściowe.

Zapasy spirytusu, jakie w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia znajdować się będą na składzie w fabrykach wódek i rozlewniach spirytusu, czy to w postaci czystej, czy w półfabrykatach lub gotowych wyrobach, podlegają dodatkowemu opodatkowaniu, a mianowicie: spirytus czysty po 500 mk. za litr stustopniowy, zaś gotowe wyroby wódczane po 200 mk. za litr objętości tych wyrobów.
Dodatkowemu opodatkowaniu wedle norm określonych w § 10 podlegają również te zapasy wyrobów wódczanych, jakie w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia znajdować się będą we wszystkich przedsiębiorstwach sprzedaży takich wyrobów (hurtowniach detalicznych sprzedażach, restauracjach i t. p.) dalej zapasy spirytusu i wódek u osób prywatnych, o ile wynoszą więcej niż 5 litrów płynu, wreszcie te przesyłki wyrobów wódczanych, które wedle dokumentów przewozowych wysłane zostały przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i w tym dniu lub po tym terminie podjęte zostaną przez odbiorcę.
Przedsiębiorstwa i osoby wymienione w § 10 i 11 niniejszego rozporządzenia obowiązane są zgłosić w ciągu 3 dni po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, na piśmie w dwóch egzemplarzach, a to w b. zaborze rosyjskim właściwemu urzędowi akcyz i monopolów skarbowych" zaś poza siedzibą tych urzędów inspektorowi kontroli skarbowej, a w b. zaborze austrjackim i w b. dzielnicy pruskiej w równorzędnych urzędach skarbowych cały zapas spirytusu i wyrobów wódczanych, jaki znajdować się będzie u nich na składzie w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. Odbiorcy posyłek wysłanych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, a nadesłanych po tym terminie, są obowiązani: zgłosić je w przeciągu 3 dni po odbiorze.

Zgłoszenie zapasów ma zawierać dane co do ilości spirytusu, względnie wyrobów wódczanych, tudzież miejscowości i miejsca przechowania zapasów.

Przyjmujący zgłoszenia zbada ścisłość dat wniesionego oznajmienia.,. oraz potwierdzi' na obu egzemplarzach oznajmienia dzień zgłoszenia.

Na podstawie otrzymanego zgłoszenia zapasów spirytusu i wyrobów wódczanych nastąpi urzędowe zbadanie zapasów przez organa skarbowe. Wynik ' zbadania oraz wysokość dodatkowego podatku będą wpisane w równem brzmieniu w obu egzemplarzach oznajmienia. Urzędujący organ- skarbowy pozostawi jeden egzemplarz oznajmienia posiadaczowi zapasów, który będzie obowiązany uiścić dodatkowy podatek w najbliższe; kasie skarbowej i donieść o tem właściwemu urzędowi skarbowemu 1 instancji; ten urząd przedłoży drugi egzemplarz oznajmienia po wpisaniu danych co do uiszczenia podatku przełożonej władzy skarbowej II instancji.
W razie zaniedbania obowiązku zgłoszenia zapasów spirytusu, i wyrobów wódczanych celem dodatkowego opodatkowania, względnie w razie umyślnego ukrycia takich zapasów lub zgłoszenia ilości zmniejszonej więcej niż o 10% ilości stwierdzonej urzędownie ulegną winni w myśl art. 1102 rosyjskiej ustawy akcyzowej, względnie § 80 austrjackiej ustawy z dnia 20 czerwca 1888 r., względnie § 115 niemieckiej ustawy z dnia 15 lipca 1909 r. karze grzywny do wysokości dziesięciokrotnej wysokości sumy dodatkowej opłaty akcyzowej, zatajonej lub narażonej na zatajenie.
Kompetencja władz wymierzających kary pozostaje bez zmiany.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Skarbu a na obszarze b. dzielnicy pruskiej Ministrowi tej dzielnicy w porozumieniu z Ministrem Skarbu.
Upoważnia się Ministra b. Dzielnicy Pruskiej do zmiany w porozumieniu z Ministrem Skarbu obowiązujących dotychczas przepisów wykonawczych do ustawy niemieckiej z dnia 15 lipca 1909 r. (Dz. Ust. Rz. Niem. str. 661) o opodatkowaniu spirytusu.
Z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia tracą moc obowiązującą sprzeczne z nim przepisy dotyczące opodatkowania spirytusu
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie dnia 1 listopada 1921 r.
1 Z dniem 15 czerwca 1923 r. zarządzone zawieszenie na kampanię 1921/22 i 1922:23 mocy obowiązującej wyszczególnionych w punktach a, b, c i ci rozporządzeń i ustaw co do sekwestru względnie monopolu spirytusowego przedłuża się aż do odwołania, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 7 czerwca 1923 r. w przedmiocie opodatkowania spirytusu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.23.59.420).
2 § 6:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 20 listopada 1922 r. w przedmiocie zmian w postanowieniach o opodatkowaniu spirytusu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.22.104.953) z dniem 1 grudnia 1922 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 20 listopada 1922 r. w przedmiocie zmian w postanowieniach o opodatkowaniu spirytusu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.22.104.953) z dniem 28 marca 1923 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 20 listopada 1922 r. w przedmiocie zmian w postanowieniach o opodatkowaniu spirytusu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.22.104.953) z dniem 15 czerwca 1923 r.