Art. 5. - Opodatkowanie piwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.65.635

Akt utracił moc

Wersja od: 29 lipca 1924 r.

Art.  5.

1. podatek spożywczy wynosi za każdy hektolitr piwa pełnego, wyrobionego w browarze w ciągu roku obrachunkowego:

od	pierwszych	2.000	hl.	6	złotych,
"	następnych	8.000	"	6,30	"
	ponad	10.000	"	6,60	"

Piwo, przywożone z zagranicy lub z wolnego miasta Gdańska, opłaca stawkę podatku 6,60 złotych od 1, hl.

2. Za piwo krajowe i importowane dubeltowe płaci się podatek o połowę wyższy od pełnego, a za takież piwo mocne dwa razy Wyższy od pełnego. Za piwo pełne uważa się piwo z brzeczki o zawartości ekstraktu do 13%, zaś za dubeltowe-piwo z brzeczki podstawowej o zawartości ekstraktu większej niż 13 do 20%, a za piwo mocne - piwo o zawartości ekstraktu większej niż 20% według studzielnego cukromierza przy ciepłocie normalnej. Wahania zawartości ekstraktu w podstawowej brzeczce, z której wyrobiono badane piwo, są dopuszczane w granicach 0,5 stopni cukromierza. Wyrób piwa z brzeczki o zawartości ekstraktu poniżej 9% jest wzbroniony. Minister Skarbu może zezwolić na wyrób piwa słabego o zawartości ekstraktu poniżej 9°/o z pomocą górnej fermentacji z domieszką do zacieru najmniej 50% słodu pszennego. W tych wypadkach stawka podatkowa nie może być niższa Od stawki, obliczonej od piwa pełnego.

3. Ilość i jakość ugotowanej brzeczki określa się w panwi natychmiast po ukończeniu warki.

4. Jakość brzeczki podstawowej określa się najpóźniej w ciągu 10 godzin po zlaniu jej do zbiornika lub kadzi fermentacyjnych.

Jakość brzeczki czyli zawartość w niej ekstraktu określa się z pomocą studzielnego cukromierza; Minister Skarbu oznaczy rodzaj i sposób użycia cukromierza.