Opodatkowanie cukru skrobiowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.25.170

Akt utracił moc

Wersja od: 22 lutego 1947 r.

USTAWA

z dnia 18 marca 1935 r.

o opodatkowaniu cukru skrobiowego.

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Przedmiot opodatkowania.

Art.  1.

(1) Cukier skrobiowy, wyrobiony w kraju oraz przywieziony z zagranicy lub z obszaru w. m. Gdańska, czy to w stanie naturalnym czy w wyrobach, podlega podatkowi spożywczemu.

(2) Jako cukier skrobiowy rozumie się cukier w postaci syropu oraz w stanie stałym, otrzymany ze skrobi (krochmalu), niezależnie od tego, czy przy jego wyrobie użyto innych cukrów lub produktów, zawierających cukier, z wyjątkiem cukru buraczanego i trzcinowego (sacharoza).

(3) Jeżeli przy wyrobie cukru skrobiowego zostanie użyty surowiec, zawierający cukier buraczany lub trzcinowy, otrzymany produkt będzie podlegał w całości opodatkowaniu według stawki dla cukru buraczanego.

(4) Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu określają w razie wątpliwości, czy dany produkt podlega opodatkowaniu w myśl ustawy niniejszej.

Zwolnienie od podatku.

Art.  2.

(1) Wolny jest od podatku:

1) cukier skrobiowy, wywieziony zagranicę lub na obszar w. m. Gdańska;

2) cukier skrobiowy w stanie skażonym, przeznaczony dla przemysłu nieprodukującego środków spożywczych.

(2) Warunki stosowania przepisów ust. 1 ustala Minister Skarbu.

Wysokość podatku.

Art.  3. ¹

(1) Podatek od cukru skrobiowego wynosi 25 zł od 1 kg.

(2) Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Aprowizacji i Handlu może obniżać stawkę podatku od cukru skrobiowego (ust. 1), przeznaczonego na określone cele i ustalać warunki stosowania tej zniżonej stawki.

Zwrot podatku.

Art.  4.

Podatek uiszczony od cukru skrobiowego, użytego następnie do wyrobów przemysłowych, wywiezionych zagranicę lub na obszar w. m. Gdańska, podlega zwrotowi na warunkach, które określa Minister Skarbu.

Obowiązek uiszczenia i termin płatności podatku.

Art.  5.

(1) Do uiszczenia podatku od cukru skrobiowego, wyrobionego w kraju, obowiązany jest wytwórca. Obowiązek uiszczenia podatku powstaje, z chwilą wydania cukru z wytwórni do wolnego obrotu; podatek powinien być uiszczony nie później niż w chwili wydania cukru z wytwórni.

(2) Przy przywozie cukru z zagranicy do uiszczenia podatku obowiązana jest osoba, uprawniona do rozporządzania towarem w rozumieniu obowiązujących przepisów celnych, przyczem obowiązek uiszczenia podatku powstaje w chwili odprawy celnej, a podatek płatny jest razem z cłem.

(3) Od cukru skrobiowego, przywiezionego z obszaru w. m. Gdańska, obowiązana jest uiścić podatek osoba, dla której wedle dowodów przekazowych przeznaczona jest przesyłka. Obowiązek uiszczenia podatku powstaje w chwili zgłoszenia przesyłki w odbiorczym urzędzie przekazowym, podatek zaś powinien być uiszczony przy odprawie przekazowej.

(4) Minister Skarbu określa sposób wymiaru podatku od cukru skrobiowego, zawartego w wyrobach, przywożonych z zagranicy i z obszaru w. m. Gdańska.

Art.  6.

W przypadkach, zasługujących na uwzględnienie, podatek od cukru skrobiowego, wyrobionego w kraju, może być zakredytowany na warunkach, ustalanych przez Ministra Skarbu.

Wolne składy. ²

Art.  6a. ³

(1) Minister Skarbu może zezwalać na urządzanie wolnych składów cukru skrobiowego w celu przechowywania cukru skrobiowego bez opłaty podatku poza wytwórniami.

(2) Z wolnego składu cukier skrobiowy może być wydany do wolnego obrotu dopiero po zapłaceniu lub zakredytowaniu podatku spożywczego, a bez opłaty podatku jedynie na cele określone w art. 2.

(3) Warunki urządzenia i prowadzenia wolnych składów cukru skrobiowego, a także wykonywania nad nimi kontroli i zabezpieczenia interesów Skarbu Państwa, ustala Minister Skarbu.

Odpowiedzialność rzeczowa za podatek.

Art.  7.

Cukier skrobiowy, podlegający opodatkowaniu w myśl art. 1, może władza skarbowa - w razie nieuszczenia odeń podatku (art. 5 i 6) przy wprowadzaniu do wolnego obrotu - zająć bez względu na prawa osób trzecich celem pokrycia należności podatkowej. Przepisu tego nie stosuje się w przypadku, gdy osoby trzecie nabyły swe prawa w dobrej wierze.

Przedawnienie.

Art.  8.

(1) Prawo żądania zwrotu podatku nienależnie pobranego przedawnia się z upływem roku, licząc od dnia uiszczenia podatku.

(2) Prawo żądania należnego Państwu podatku bez względu na to, czy jego wymiar został dokonany, czy przez zatajenie wstrzymany, przedawnia się z upływem pięciu lat, licząc od dnia powstania obowiązku podatkowego. Przedawnienie prawa żądania zapłaty podatku przerywa każda czynność, podjęta przez władzę skarbową, w celu ściągnięcia należności podatku wymierzonego lub zatajonego.

Właściwość orzecznictwa.

Art.  9.

Orzekanie o należności i wymiar podatku od cukru skrobiowego należy do właściwości władz skarbowych.

Zaległości podatkowe.

Art.  10.

(1) Ściągnięcie nieuiszczonego w terminie podatku od cukru skrobiowego wraz z odsetkami od zaległości następuje w trybie administracyjnym przez władze skarbowe w drodze zajęcia i sprzedaży, znajdujących się w wytwórni, zapasów gotowego cukru skrobiowego bez względu na jakiekolwiek prawa osób trzecich oraz w drodze zajęcia i sprzedaży wszelkiego innego majątku przedsiębiorcy, obowiązanego do uiszczenia podatku.

(2) Minister Skarbu uprawniony jest do umarzania nieściągalnych należności z tytułu podatku od cukru skrobiowego.

Kontrola Skarbowa.

Art.  11.

(1) Kto zamierza wyrabiać cukier skrobiowy, powinien zgłosić to pisemnie władzy skarbowej I instancji na 14 dni przed uruchomieniem wytwórni i złożyć opis zakładu oraz plan sytuacyjny tak lokalów wytwórni, jak i pomieszczeń magazynowych i innych, połączonych z lokalami wytwórni lub magazynu.

(2) Minister Skarbu wyda przepisy o urządzeniu wytwórni dla celów kontroli skarbowej, o sprawdzaniu wytwórni (weryfikacji), magazynowaniu cukru skrobiowego w wytwórniach, oznaczaniu zewnętrznych opakowań z cukrem, prowadzeniu ksiąg obrachunkowych i kontroli wywozu cukru do wolnego obrotu.

(3) Wyrób cukru skrobiowego może być rozpoczęty dopiero po stwierdzeniu przez władzę skarbową II instancji, iż urządzenie wytwórni odpowiada, obowiązującym przepisom.

Art.  12.

(1) Zakłady, wyrabiające cukier skrobiowy, podlegają nadzorowi skarbowemu.

(2) Jeżeli przedsiębiorca nie kieruje osobiście wytwórnią, obowiązany jest ustanowić zastępcę i zawiadomić o tem władzę skarbową.

(3) Przedsiębiorca wytwórni lub wskazany przezeń władzy skarbowej zastępca obowiązany jest udzielać organom władz skarbowych wszelkich informacyj oraz pomocy przy wykonywaniu czynności urzędowych, tudzież okazywać prowadzone w przedsiębiorstwie księgi obrachunkowe.

(4) Władza skarbowa może zażądać usunięcia pracownika przedsiębiorstwa, który popełnił nadużycie na szkodę Skarbu Państwa lub w popełnieniu tegoż współdziałał.

(5) Jeżeli na żądanie władzy skarbowej ustanowienie zastępcy lub usunięcie pracownika przedsiębiorstwa nie nastąpi w ciągu 14 dni, władza ta może zarządzić wstrzymanie ruchu wytwórni.

(6) Szczegółowe przepisy co do wykonania przepisów ust. (1) - (5) wyda Minister Skarbu.

Art.  13.

(1) Przedsiębiorca wytwórni cukru skrobiowego obowiązany jest dostarczyć do użytku urzędników skarbowych, kontrolujących wytwórnię, pomieszczenia, potrzebnego do załatwiania czynności kancelaryjnych; pomieszczenie to powinno się znajdować w obrębie wytwórni i być zaopatrzone w niezbędne urządzenia i przybory kancelaryjne.

(2) Ministerstwo Skarbu może poddać poszczególne wytwórnie cukru skrobiowego stałemu nadzorowi skarbowemu na okres czasu i na warunkach, przez siebie ustalonych. W takim przypadku przedsiębiorca wytwórni obowiązany będzie na zarządzenie Ministerstwa Skarbu dostarczyć bezpłatnie urzędnikom skarbowym, powołanym do wykonywania stałego nadzoru, mieszkań w obrębie wytwórni wraz z opałem i oświetleniem.

(3) W przypadku, gdy stały nadzór będzie ustanowiony w wytwórni cukru skrobiowego w następstwie stwierdzonych tam nadużyć na szkodę Skarbu Państwa, koszty stałego nadzoru ponosi przedsiębiorca wytwórni.

(4) O przydatności pomieszczeń decyduje władza skarbowa.

Art.  14.

Osoby oraz przedsiębiorstwa, trudniące się hurtowym handlem cukrem skrobiowym, obowiązane są posiadać dowody nabycia cukru, w szczególności zaś faktury oraz rachunki, wymieniające wytwórnię, z której cukier pochodzi, oraz znaki i numery opakowań i naczyń z cukrem.

Art.  15.

Wytwórnie skrobi (krochmalu), mączki skrobiowej i dekstryn podlegają zgłoszeniu oraz nadzorowi skarbowemu w celu sprawdzenia, czy nie wyrabiają cukru skrobiowego.

Sprawdzanie zapasów cukru skrobiowego.

Art.  16.

(1) Znajdujące się w wytwórni zapasy gotowego cukru skrobiowego podlegają sprawdzaniu przez władze skarbowe.

(2) Minister Skarbu wyda szczegółowe przepisy, dotyczące sposobu sprawdzania zgodności stanu zapasów z danemi ujawnionemi w księgach kontrolnych oraz opodatkowania ubytków i zarachowania nadwyżek zapasów, a nadto określi warunki zwalniania przedsiębiorstwa od odpowiedzialności podatkowej za stwierdzone ubytki.

Przepisy karne.

Art.  17. ⁴

(uchylony).

Art.  18. ⁵

(uchylony).

Art.  19. ⁶

(uchylony).

Art.  20. ⁷

(uchylony).

Art.  21. ⁸

(uchylony).

Art.  22. ⁹

(uchylony).

Art.  23. ¹⁰

(uchylony).

Art.  24. ¹¹

(uchylony).

Art.  25. ¹²

(uchylony).

Przepisy przejściowe i końcowe.

Art.  26.

Obowiązkowi zgłoszenia wytwórni (art. 11 i 15) podlegają także przedsiębiorstwa, które w chwili wejścia w życie ustawy niniejszej będą w ruchu, przyczem przedsiębiorcy wyrobu cukru skrobiowego obowiązani są złożyć opis i plan wytwórni w ciągu 30 dni od wejścia w życie ustawy niniejszej.

Art.  27.

(1) Zapasy cukru skrobiowego w ilościach powyżej 100 kg, jakie w dniu wejścia w życie ustawy niniejszej będą się znajdowały na składach poza magazynami wytwórni cukru skrobiowego oraz u sprzedawców, jak również w przedsiębiorstwach, używających cukru skrobiowego do swoich wyrobów, podlegają w całości opodatkowaniu według stopy podatkowej, określonej w art. 3 ustawy niniejszej; posiadacze takich zapasów obowiązani są w tym celu zgłosić je do opodatkowania pisemnie w dwóch egzemplarzach kontroli skarbowej w ciągu 5 dni po wejściu w życie ustawy niniejszej.

(2) Przepis ust. (1) nie ma zastosowania do zapasów cukru skrobiowego, znajdujących się w magazynach zakładów przemysłowych, które nabyły ten cukier celem zużycia, go do wyrobów innych niż artykuły spożywcze.

(3) Szczegółowe przepisy w sprawie wykonania przepisów ust. (1) wyda Minister Skarbu.

(4) Kto wbrew przepisowi ust. (1) zaniecha zgłoszenia zapasów cukru skrobiowego, podlega karze, przewidzianej w art. 19.

Art.  28.

Wykonanie ustawy niniejszej poru-cza się Ministrowi Skarbu.

Art.  29.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ Art. 3 zmieniony przez art. 1 dekretu z dnia 28 stycznia 1947 r. (Dz.U.47.19.76) zmieniającego nin. ustawę z dniem 22 lutego 1947 r.

² Tytuł dodanyprzez art. 1 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 26 lipca 1939 r. (Dz.U.39.68.459) zmieniającego nin. ustawę z dniem 2 sierpnia 1939 r.

³ Art. 6a dodany przez art. 1 dekretu z dnia 26 lipca 1939 r. (Dz.U.39.68.459) zmieniającego nin. ustawę z dniem 2 sierpnia 1939 r.

⁴ Art. 17 uchylony przez art. 354 § 1 lit. h) dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 listopada 1936 r. Prawo karne skarbowe (Dz.U.36.84.581) z dniem 1 kwietnia 1937 r.

⁵ Art. 18 uchylony przez art. 354 § 1 lit. h) dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 listopada 1936 r. Prawo karne skarbowe (Dz.U.36.84.581) z dniem 1 kwietnia 1937 r.

⁶ Art. 19 uchylony przez art. 354 § 1 lit. h) dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 listopada 1936 r. Prawo karne skarbowe (Dz.U.36.84.581) z dniem 1 kwietnia 1937 r.

⁷ Art. 20 uchylony przez art. 354 § 1 lit. h) dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 listopada 1936 r. Prawo karne skarbowe (Dz.U.36.84.581) z dniem 1 kwietnia 1937 r.

⁸ Art. 21 uchylony przez art. 354 § 1 lit. h) dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 listopada 1936 r. Prawo karne skarbowe (Dz.U.36.84.581) z dniem 1 kwietnia 1937 r.

⁹ Art. 22 uchylony przez art. 354 § 1 lit. h) dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 listopada 1936 r. Prawo karne skarbowe (Dz.U.36.84.581) z dniem 1 kwietnia 1937 r.

¹⁰ Art. 23 uchylony przez art. 354 § 1 lit. h) dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 listopada 1936 r. Prawo karne skarbowe (Dz.U.36.84.581) z dniem 1 kwietnia 1937 r.

¹¹ Art. 24 uchylony przez art. 354 § 1 lit. h) dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 listopada 1936 r. Prawo karne skarbowe (Dz.U.36.84.581) z dniem 1 kwietnia 1937 r.

¹² Art. 25 uchylony przez art. 354 § 1 lit. h) dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 listopada 1936 r. Prawo karne skarbowe (Dz.U.36.84.581) z dniem 1 kwietnia 1937 r.