Opłaty za zezwolenia na wykonywanie publicznego transportu drogowego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1952.12.74

Akt utracił moc

Wersja od: 22 stycznia 1952 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA TRANSPORTU DROGOWEGO I LOTNICZEGO

z dnia 27 lutego 1952 r.

w sprawie opłat za zezwolenia na wykonywanie publicznego transportu drogowego.

Na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o transporcie drogowym (Dz. U. R. P. Nr 4, poz. 26) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Paragrafy powołane w niniejszym rozporządzeniu w nawiasie bez bliższego określenia oznaczają paragrafy rozporządzenia Ministra Transportu Drogowego i Lotniczego z dnia 27 listopada 1951 r. w sprawie udzielania zezwoleń na publiczny transport drogowy (Dz. U. R. P. Nr 64, poz. 442). Paragrafy powołane bez nawiasu oznaczają paragrafy niniejszego rozporządzenia.

2. Zezwoleniami w rozumieniu rozporządzenia są zezwolenia na wykonywanie publicznego transportu drogowego, udzielane na podstawie art. 6 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o transporcie drogowym (Dz. U. R. P. Nr 4, poz. 26).

§  2.

1. Podstawę obliczenia opłaty za zezwolenie stanowi rodzaj, ładowność i ilość pojazdów objętych zezwoleniem.

2. Opłatę pobiera się również od każdego pojazdu wpisanego dodatkowo do zezwolenia, z wyjątkiem przypadku, gdy równocześnie skreśla się z niego inny pojazd podlegający takiej samej lub większej opłacie.

3. Opłaty wniesione od pojazdu skreślonego z zezwolenia bez równoczesnej zamiany na inny pojazd, jak też różnicy opłaty, wynikającej z różnicy ładowności pojazdów zamienionych, nie zwraca się.

§  3.

1. Opłaty za zezwolenia pobiera się w następującej wysokości:

		zł
1)	od autobusu lub przyczepy autobusowej (§ 3 ust. 1 pkt 1 lit. a) i b) oraz pkt 2 lit. a)	800
2)	od taksówki samochodowej (§ 3 ust. 1 pkt 2 lit. b)	400
3)	od dorożki samochodowej (§ 3 ust. 1 pkt 2 lit. c)	500
4)	od taksówki konnej (§ 3 ust. 1 pkt 2 lit. d)	300
5)	od dorożki konnej (§ 3 ust. 1 pkt 2 lit. e)	400
6)	od samochodu ciężarowego, przyczepy lub naczepy ciężarowej do 2,5 ton ładowności włącznie (§ 3 ust. 1 pkt 3 lit. a)	400
7)	od samochodu ciężarowego, przyczepy lub naczepy ciężarowej powyżej 2,5 ton do 4 ton ładowności włącznie (§ 3 ust. 1 pkt 3 lit. a)	500
8)	od samochodu ciężarowego, przyczepy lub naczepy ciężarowej powyżej 4 ton ładowności (§ 3 ust. 1 pkt 3 lit. a)	750
9)	od taksówki bagażowej (§ 3 ust. 1 pkt 3 lit. b) lub przyczepy bagażowej (§ 3 ust. 2)	300
10)	od dorożki bagażowej (§ 3 ust. 1 pkt 3 lit. c)	400
11)	od platformy dwukonnej (§ 3 ust. 1 pkt 3 lit. d)	350
12)	od platformy jednokonnej (§ 3 ust. 1 pkt 3 lit. d)	250
13)	od furgonu (§ 3 ust. 1 pkt 3 lit. d)	150
14)	od innego pojazdu konnego niż wymienione wyżej (§ 3 ust. 1 pkt 3 lit. d)	200

2. Od spółdzielni pracy transportowej nie pobiera się opłat za zezwolenia.

3. Za zezwolenia na nieregularny transport drogowy na obszarze większym od jednego powiatu pobiera się dopłatę do opłaty określonej w ust. 1 w wysokości:

1) 25% stawki zasadniczej przy zezwoleniu wydanym na obszar 2-3 powiatów,

2) 60% stawki zasadniczej przy zezwoleniu wydanym na obszar 4-5 powiatów,

3) 100% stawki zasadniczej przy zezwoleniu wydanym na obszar ponad 5 powiatów.

Obszary m. st. Warszawy i m. Łodzi liczy się każdy za 2 powiaty.

4. Od ciągników (§ 3 ust. 1 pkt 3 lit. a) nie pobiera się opłat za zezwolenia.

§ 4. Opłaty za zezwolenia od rolników trudniących się transportem ubocznie w ustalonych w zezwoleniu okresach (§ 11 ust. 2) pobiera się w połowie wysokości określonej w § 3 ust. 1 pkt 11, 12 i 14 niniejszego rozporządzenia.

§ 5. Minister Transportu Drogowego i Lotniczego w porozumieniu z Ministrem Finansów może przyznawać na określony czas ulgi w opłatach dla określonych grup przedsiębiorców, obszarów wykonywania transportu lub rodzajów zezwoleń (§ 3).

§ 6. Opłaty za zezwolenia, o których mowa w § 3 i 4 niniejszego rozporządzenia, uiszcza się znaczkami skarbowymi bądź gotówką według przepisów dekretu z dnia 3 lutego 1947 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. R. P. z 1951 r. Nr 9, poz. 73), przepisu art. 29 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. R. P. Nr 49, poz. 452) oraz § 61 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 września 1951 r. w sprawie wykonania dekretu o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. R. P. Nr 50, poz. 362).

§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 22 stycznia 1952 r.