§ 1. - Opłaty za świadectwa złotnicze.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1926.128.770

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lutego 1927 r.

§ 1. 1  W rozporządzeniu Ministra Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Skarbu z dnia 9 sierpnia 1920 r. w sprawie zmian do ustaw probierczych obowiązujących na terenie b. zaboru rosyjskiego (Dz. U. R. P. № 35 poz. 566) w brzmieniu rozporządzenia z dnia 9 listopada 1925 r. (Dz. U. R. P. № 113 poz. 657) -art. 7 otrzymuje brzmienie następujące:

"Art. 7 - 1) złotnicy, 2) handlujący wyrobami złotniczemi, 3) wytapiacze złota i srebra (rafinerzy) 4) handlujący złotem i srebrem w stanie materjału surowego i półsurowego, jak zlewki, sztaby, łom, metale dla celów dentystycznych i t. p., 5) zegarmistrze, 6) antykwarjusze, handlujący staremi złotemi i srebrnemi wyrobami, 7) lombardy, sale licytacyjne i sklepy komisowe, 8) sklepy galanteryjne, dewocyjne i t. p., handlujące jakimkolwiek artykułem złotniczym, i wogóle wszystkie osoby, oraz firmy, wytwarzające przedmioty złote i srebrne lub handlujące temiż przedmiotami, obowiązane są złożyć we właściwym urzędzie probierczym raz na rok w styczniu wymaganą deklaracje, i otrzymać świadectwo złotnicze."

¹ Z dniem 1 lutego 1927 r. ustalony termin składania wymaganych deklaracyj i otrzymywania świadectw złotniczych w roku 1927 przedłuża się do dnia 15 marca 1927 r., zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 31 stycznia 1927 r. w sprawie przedłużenia w roku 1927 terminu ustalonego w rozporządzeniu Ministra Przemysłu i Handlu w porozumieniu z Ministrem Skarbu z dnia 22 grudnia 1926 r. o opłatach za świadectwa złotnicze (Dz.U.27.8.69).