Opłaty za rozpatrywanie filmów i wystawianie legitymacyj filmowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1930.41.353

Akt utracił moc

Wersja od: 31 maja 1930 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH

z dnia 10 kwietnia 1930 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu o opłatach za rozpatrywanie filmów i wystawianie legitymacyj filmowych.

Na podstawie art. 4-a dekretu z dnia 7 lutego 1919 r. w przedmiocie przepisów tymczasowych o widowiskach (Dz. P. P. P. Nr. 14, poz. 177) w brzmieniu art. 1 ustawy z dnia 3 grudnia 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 110, poz. 986) zarządza się co następuje:

§ 1. Za rozpatrywanie filmów pobiera się opłaty następujące:

a) za filmy naukowe, oświatowe, krajoznawcze albo kroniki wypadków bieżących - jeden grosz za każdy metr wstęgi filmowej,

b) za filmy o tematach polskich, t. j. takie, których treść została zaczerpnięta z życia polskiego, z polskiej literatury, sztuki, historji, geografji, etnografji, turystyki, obyczajów, z wyjątkiem filmów wymienionych w punkcie a) - dwa grosze od każdego metra wstęgi filmowej.

c) za inne filmy - pięć groszy od każdego metra wstęgi filmowej.

§ 2. Za wystawianie legitymacyj filmowych pobiera się następujące opłaty:

a) za legitymacje do filmów, których długość nie przekracza stu metrów - pięć złotych,

b) za legitymacje do filmów: naukowych, oświatowych, krajoznawczych albo kronik wypadków bieżących, których długość przekracza sto metrów - dziesięć złotych,

c) za. legitymacje do filmów o tematach polskich t. j. takich, których treść została zaczerpnięta z życia polskiego, z polskiej literatury, sztuki, historji, geografji, etnografji, turystyki, obyczajów, a których długość przekracza sto metrów, z wyjątkiem wymienionych w punkcie b), - dwadzieścia złotych,

d) za legitymacje do innych filmów, których długość przekracza sto metrów - trzydzieści złotych,

e) za każdy uwierzytelniony odpis legitymacji zagubionej - trzydzieści złotych.

§ 3. Jeżeli decyzja w sprawie dopuszczenia, lub niedopuszczenia filmu do wyświetlania już nastąpiła i została doręczona stronie, to za ponowne rozpatrzenie filmu oraz za ponowne wystawienie legitymacji, o ile to następuje na prośbę strony, pobiera się opłaty przewidziane w §§ 1 i 2.

§ 4. Opłaty ustanowione w rozporządzeniu niniejszem, winny być uiszczane bądź bezpośrednio w Centralnej Kasie Państwowej, bądź w obrocie czekowym Pocztowej Kasy Oszczędności na rachunek Centralnej Kasy Państwowej na konto czekowe Nr. 30110, dla każdego filmu osobno, a dowód uiszczenia opłaty winien być załączony do podania.

§ 5. Filmy nierozpatrzone do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, za które już wniesione zostały opłaty w myśl przepisów rozporządzenia z dnia 23 lipca 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr. 72, poz. 630), dodatkowym opłatom nie podlegają.

§ 6. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia; jednocześnie traci moc obowiązującą rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 23 lipca 1927 r. (Dz. U. R. P. Nr. 72, poz. 630).