Opłaty za czynności Urzędów Miar.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1921.1.2

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lutego 1922 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU
z dnia 18 grudnia 1920 r.
o opłatach za czynności Urzędów Miar. *

Na podstawie art. 23-go dekretu o miarach (Dz. Praw r. 1919 № 15 poz. 211) postanawia się co następuje:

PRZEPISY OGÓLNE.

1.
Opłaty zasadnicze, wyszczególnione w części II-ej niniejszego rozporządzenia, pobiera się za sprawdzanie narzędzi mierniczych, zgłaszanych do legalizowania, bez względu na to, czy przedmiot okazał się godnym cechowania lub nie, t. j. zarówno w wypadku zalegalizowania, jak i zbrakowania narzędzi mierniczych.
2.
Jeżeli jednak już przy oględzinach powierzchownych przed uiszczeniem opłaty okaże się, że dostarczone do Urzędu Miar narzędzie miernicze jest nielegalne, zwraca się je zgłaszającemu bez pobrania opłaty, nawet wówczas, jeśli istniejąca na niem cecha zostanie skasowana.
3.
O ile legalizowanie odbywa się poza Urzędem, pobiera się oprócz opłaty zasadniczej, jeszcze opłatę dodatkową, wynoszącą 20% opłaty zasadniczej. Ta opłata dodatkowa nie może wynosić mniej jak 250 marek od każdego zgłoszenia.
4.
Jeżeli urzędnik, delegowany do legalizowania poza Urzędem, nie mógł przystąpić do sprawdzania z powodu, że wszystkie zgłoszone narzędzia miernicze już przy oględzinach powierzchownych okazały się nieodpowiednio przygotowanemi lub oczyszczonemi, albo nielegalnemi, jak również z powodu, że nie zostały dostarczone do dyspozycji potrzebne środki i pomoc, czy też z powodu innych okoliczności, wynikających z winy zgłaszającego, to pobiera się opłatę w wysokości 250 marek.
5.
Niezależnie od opłat powyższych zgłaszający narzędzie miernicze do legalizowania poza Urzędem opłaca 150 marek wynagrodzenia dla urzędnika za każdy rozpoczęty dzień pracy poza Urzędem. Wypłaty urzędnikom z funduszu, pochodzącego z opłat, wskazanych w art. niniejszym, uskutecznia się według rozkładu, ustanowionego osobnym rozporządzeniem Ministra Przemyślu i Handlu.
6.
O ile miejsce sprawdzania znajduje się w odległości większej niż 2 kilometry od Urzędu, zgłaszający niezależnie od innych opłat, przewidzianych w niniejszych przepisach, obowiązany jest do zwrotu rzeczywistych kosztów przejazdu wydelegowanego urzędnika. Przy sprawdzaniach poza siedzibą Urzędu obciążają zgłaszającego prócz tego djety dzienne urzędnika.
7.
W razie, jeżeli zgłaszający narzędzie miernicze do legalizacji poza Urzędem nie posiada narzędzi normalnych lub środków pomocniczych, i przedmioty te zostaną mu wypożyczone przez Urząd, zgłaszający ponosi wszelkie koszta przewozu tam i z powrotem tych przedmiotów i opłaca za ich wypożyczenie według taryfy, wydawanej przez Główny Urząd Miar.

Prócz tego zgłaszający wpłaca kaucję w wysokości wartości narzędzi, oraz przyjmuje na siebie odpowiedzialność za ich całość i zobowiązuje się do zwrotu kosztów naprawy wydanych narzędzi na wypadek ich uszkodzenia. W razie niezwrócenia do Urzędu tych narzędzi w terminie umówionym, wypożyczający ponosi opłatę za przetrzymanie w wysokości 300 marek za dobę.

8.
W wypadku, kiedy, za zgodą kierownika Urzędu, sprawdzanie poza Urzędem odbywa się przy pomocy mniejszej od przepisanej ilości narzędzi normalnych lub środków pomocniczych, pobiera się dodatkową opłatę według taryfy, wydawanej przez Główny Urząd Miar.
9.
Za dokonywanie przez Urząd Miar poprawek, których wykonywanie jest przepisane przez Główny Urząd Miar, opłaty nie pobiera się. Za poprawki, których dokonywanie przez Urzędy Miar jest dozwolone przez Główny Urząd Miar, pobiera się dodatkową opłatę, której wysokość określi Główny Urząd Miar.
10.
Za poprawki, dokonywane przez zgłaszającego w czasie czynności legalizowania poza Urzędem, w celu doprowadzenia zgłoszonego narzędzia do stanu godnego cechowania, pobiera się opłatę dodatkową, wynoszącą 20% opłaty zasadniczej za narzędzia poprawiane. Poprawki te jednak mogą być tylko nieznaczne, nie wymagające dużej straty czasu dla urzędnika legalizacyjnego i mogą być wykonane jedynie za jego zgodą.
11.
Za wykonanie przepisanego oznaczenia pobiera się opłatę w wysokości 10 marek od każdego oznaczenia lub jego części. Za wykonanie oznaczeń pojemności i tary na beczkach opłaty nie pobiera się.
12. 1
Za ekspertyzy dla sądów i urzędów w sprawach karnych i wszystkie te, przy których określa się liczbowo stopień nierzetelności narzędzia, opłaty zasadnicze, wyszczególnione w części II niniejszego rozporządzenia, powiększa się o 20%; opłaty zaś dodatkowe stosują się w myśl niniejszych przepisów.

Za wydanie świadectwa ekspertyzy pobiera się 5 marek. Takąż opłatę pobiera się za świadectwo uwierzytelnienia w wypadkach, przewidzianych w części II-ej pod V A, V B, VIII E i VIII F.

13.
Opłaty za czynności sprawdzania i uwierzytelniania, prócz wypadków, przewidzianych w części II-ej pod V A, V B, VIII E i VIII F, opłaty za specjalne prace Głównego Urzędu Miar, jako też opłaty za legalizowanie narzędzi mierniczych, dopuszczonych tytułem próby do obrotu publicznego, ustanawiane będą przez Główny Urząd Miar.

TARYFA OPŁAT ZASADNICZYCH.

I. Przymiary (miary długości).
A Przymiary bławatne
miaryogólnej0,5 metra10marek
""1 metra15"
B) Inne przymiary sztywne lub składane miary ogólnej do 1 metra włącznie15"
dłuższe"
C) Przymiary taśmowe miary ogólnej do 10 metrów włącznie20"
dłuższe30"
D) Przymiary dokładniejsze30"

II. Suwaki miernicze (miary grubości) i przyrządy do mierzenia wzrostu ludzi lub zwierząt.

A) Z drzewa
miary ogólnej do 1 metra włącznie15marek
dłuższe20"
B) Z innych materjałów
miary ogólnej do 1 metra włącznie30"
dłuższe40"

Opłaty powyższe (pp. I i II) winny być pobierane od takich narzędzi mierniczych, na których miara oznaczona jest tylko w jednem miejscu. O ile miary oznaczone są w różnych miejscach, pobiera się opłatę o 100% wyższą. Normalnie rachuje się na metrze 100 podziałek. Za każde 100 dodatkowych kresek pobiera się 2 marki.

III. Planimetry (miary powierzchni).

Za każdy przyrząd200marek

IV. Narzędzia do pomiaru objętości płynów.

A) Pojemniki zwyczajne
wielkoścido 1/4 litra (kwaterki) włącznie5marek
"0,5, l i 2 litrów10"
"1 garnca, 5 litrów20"
"10 i 20 litrów40"
większe60"
B) Pojemniki dokładniejsze.
Pobiera się opłatę o 100% wyższą, niż za pojemniki zwyczajne.
C) Przyrządy miernicze do płynów.
1) Bez podziałki lub z podziałka nierównomierną
wielkościi do 0,5 litra.25"
"1, 2 i 5 litrów30"
wielkości 10 i 20 litrów50"
większe75"
2) Z podziałką równomierną
wielkośćdo1/4 litra30"
""0,5 i 1 litra50"
""2 i 5 litrów75"
""10 litrów150"
3) Mierniki do mleka
wielkośćdo 20 litrów włącznie30"
"powyżej 20 litrów do 50 litrów włącznie50"
większe80"

V. Naczynia pojemności niekwalifikowanej.

A) Wzorcowanie i legalizowanie lub uwierzytelnianie pojemności naczynia
wielkoścido 110 litrów włącznie10marek
"powyżej110do210litrów15"
""210"310"20"
""310"410"25"
""410"600"30"
""600litrów za każde następne pełne lub
rozpoczęte 100 litrów5"
B) Określanie i legalizowanie lub uwierzytelnianie tary mokrej naczynia.
Za każde naczynie15marek
C) O ile czynności wymienione pod A) i B) odbywają się wewnątrz Urzędu, pobiera się za pomoc i zużyty materjał dodatkową opłatę w wysokości 50°/0 odpowiednich stawek.

VI. Narzędzia do pomiaru objętości ciał sypkich.

wielkości do 0,5 litra włącznie5marek
wielkoścido1 litra10"
""2 litrów15"
""1 garnca i 5 litrów20"
"10 i 20 litrów30"
"50 litrów40"
większe50"
B) Skrzynie miernicze.
Kadzie wyładunkowe i naładunkowe. Wagoniki i naczynia transportowe.
Ramy miernicze. Wozy miernicze.
1) Skrzynie mierniczemarek
2) Kadzie wyładunkowe i naładunkowe
wielkości do 2 hektolitrów włącznie40"
większe50"
3) Wagoniki i naczynia transportowe
wielkości do 2 hektolitrów40"
większe50"
4) Ramy miernicze40"
5) Wozy miernicze
wielkości do 2 metrów sześciennych włącznie40"
50"

VII. Ramy miernicze do drzewa opałowego.

20marek

VIII. Odważniki.

A) Handlowe zwyczajne
wielkoścido 5 dkg włącznie3marki
"10 i 20 dkg5marek
"od 50 dkg do 5 kg włącznie10"
"20"
"5 mrq40"
Jeżeli wielkość zgłoszonego odważnika legalnego nie odpowiada wielkościom wymienionym powyżej, to pobiera się stawkę według najbliższej wyższej wielkości.
B) Za odważniki do szalek specjalnych pobiera się opłaty o 50% wyższe od opłat za odważniki zwyczajne o tej samej masie rzeczywistej.
C) Handlowe dokładniejsze
wielkości poniżej 10 gramów4marki
wielkościod10 g do 20 dkg włącznie8marek
""50 dkg do 2 kg15"
""5 kg do 2 mrg30"
""5 mrg60"
D) Za legalizowanie odważników karatowych pobiera się opłaty odpowiednie do ich wielkości według stawek dla odważników dokładniejszych; w razie braku odpowiedniej stawki, według najbliższej wyższej.
E) Do sprawdzania wag
wielkościponiżej 10 kg30marek
"od 10 do 25 kg włącznie40"
większe60"
F) Wagony tarowe.
Od każdego wagonu300"

IX. Wagi.

A) Wagi handlowe zwyczajne.
1) Proste odważnikowe
nośności do 2 kg włącznie20marek
"powyżej 2 do 10 kq włącznie30"
""10 do 100 kg włącznie50"
"wyżej 100 kg.100"
2) Proste przesuwnikowe (bezmiany)
nośnośćdo 10 kg włącznie40marek
"powyżej 10 kg do 50 kg włącznie60"
""50 kg80"
3) Złożone
nośnoścido 2 kq włącznie50marek
"powyżej2 kg do 10kgwłącznie80"
""10 kg do 50kgwłącznie120"
""50 kg do 100""150"
""100 kg do 500""200"
""500 kg do 1000""300"
""1000 kg do 3000""400"
""3000 kg do 6000""600"
""6000 kg do 10000""900"
""10000 kg za każde cafe lub rozpoczęte 5000 kg.300"
Dopłata za skalę do wagi złożonej50"
Prócz tego od każdego wrębu skali, odpowiadającej obciążeniu
powyżej 500 kg do 2000 kg włącznie5"
Od każdego wrębu w skali ponad 2000 kg.10"
B) Wagi dokładniejsze
nośnośćponiżej 50 gramów30"
"od 50 g do 500 g włącznie50"
"powyżej500 g do 2 kg włącznie80"
"2 kg do 10 kg włącznie120"
"10 kg.150"
C) Wagi automatyczne.
1) Wagi automatyczne odważnikowe
nośnośćdo 50 kg włącznie.400marek
"powyżej50 kg do 500 kg włącznie700"
""500 kg1000"
2) Wagi automatyczne przesuwnikowe
nośności do 3000 kg włącznie500marek
"powyżej 3000 kg za każde całe lub rozpoczęte 1000 kg.100"
Prócz tego stosuje się; wymieniona w p. IX. A) 3) dopłata za skalę i wręby.
D) Wagi bagażowe, towarowe i pocztowe, dozwolone na kolejach i poczcie.
Opłaty te same, co dla wag handlowych.
Za odważanie przedmiotów dostarczanych do Urzędów, pobiera się opłaty według następującej taryfy.
I. Odważanie handlowe zwyczajne.
Przedmiotyod 1/2 dkg do 10 kg włącznie2marki
"cięższe od 10 kg za każde następne całe lub
rozpoczęte 10 kilogramów.1marka
II. Odważanie handlowe dokładniejsze.
Przedmiotyod 10 mg do 1 kg włącznie5marek
"cięższe od 1 kg do 50 kg za każdy następny
kilogram lub jego część0,50marki
III. Odważanie wzorcami normalnemi użytkowemi.
Przedmiotyod 10 mg. do 1 kg. włącznie10marek
"cięższe od 1 kg. do 20 kg. Za każdy następny -
kilogram lub jego część2marki
1.
Wyjaśnienia, dotyczące treści rozporządzenia niniejszego wydaje Główny Urząd Miar.
2.
Rozporządzenie niniejsze obowiązuje na terytorjum b. zaboru rosyjskiego i wchodzi w życie od dnia 1 stycznia 1921 roku; z dniem tym tracą moc obowiązującą rozporządzenia Ministra Przemysłu i Handlu o opłatach za czynności urzędów miar z dn. 7 kwietnia 1919 r. (Monitor Polski z dn. 15 kwietnia 1919 r. № 86), z dn. 7 sierpnia 1919 r. (Monitor Polski z dn. 14 sierpnia 1919 r. № 182) i z dn. 10 kwietnia 1920 r. (Monitor Polski z dn. 20 kwietnia 1920 r. № 90).
* Z dniem 6 kwietnia 1921 r. działanie nin. rozporządzenia rozciąga się na terytorjum b. zaboru austrjackiego ze zmianami i uzupełnieniem przewidzianym w rozporządzeniu z dnia 14 marca 1921 r. w przedmiocie rozciągnięcia mocy obowiązującej rozporządzenia o opłatach za czynności Urzędów Miar (Dz. Ust. R. P. z 1921 roku Nr 1, poz. 2) na terytorjum b. zaboru austrjackiego (Dz.U.21.26.154), zgodnie z § 1 powołanego rozporządzenia zmieniającego.

Z dniem 1 lipca 1921 r. wszystkie stawki opłat, wymienione w części I, II i III nin. rozporządzenia, podwyższa się o 100%, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 9 czerwca 1921 r. w przedmiocie podwyższenia opłat za czynności urzędów miar na terytorjum b. zaborów rosyjskiego i austrjackiego (Dz.U.21.52.328).

Z dniem 1 września 1921 r. wszystkie bezwzględne stawki opłat, wymienione w Części I, II i III nin. rozporządzenia podwyższa się o 200%, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 23 lipca 1921 r. w przedmiocie dalszego podwyższenia opłat za czynności urzędów miar na terytorjum b. zaborów austrjackiego i rosyjskiego (Dz.U.21.67.441).

Z dniem 15 października 1921 r. wszystkie bezwzględne stawki opłat, wymienione w części I, II i III nin. rozporządzenia podwyższa się o 500%, zgodnie z § 1 rozporządzenia z dnia 13 września 1921 r. w przedmiocie dalszego podwyższenie opłat za czynności urzędów miar na terytorjum b. zaborów austrjackiego i rosyjskiego (Dz.U.21.77.534).

Z dniem 1 lutego 1922 r. stawki bezwzględne opłat, wyszczególnione w części I, II i III nin. rozporządzenia powiększa się dwunastokrotnie, z wyjątkiem opłat, wyszczególnionych w punkcie 5, części I tego rozporządzenia gdzie stawki powiększa się ośmiokrotnie, zgodnie z § 1 lit. b) i c) rozporządzenia z dnia 3 grudnia 1921 r. (Dz.U.21.101.733) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lutego 1922 r.

1 Część I ust. 12 zmieniony przez § 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 3 grudnia 1921 r. (Dz.U.21.101.733) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lutego 1922 r.