Opłaty za czynności urzędów miar.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1928.76.677

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1932 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRZEMYSŁU I HANDLU

z dnia 3 sierpnia 1928 r.

o opłatach za czynności urzędów miar.

Na podstawie art. 23-go dekretu o miarach z dnia 8 lutego 1919 r. (Dz. P. P. P. Nr. 15, poz. 211), rozporządzenia Ministra b. Dzielnicy Pruskiej z dnia 28 maja 1921 r. w przedmiocie miar (Dz. Urz. Min. b. Dz. Pr. Nr. 20, poz. 138), rozporządzeń Rady Ministrów: z dnia 17 listopada 1921 r. (Dz. U. R. P. Nr. 100, poz. 716), z dnia 5 grudnia 1921 r. (Dz. U. R. P. Nr. 104, poz. 752) i z dnia 16 czerwca 1922 r. (Dz. U. R. P. Nr. 52, poz. 470) oraz na podstawie § 16 ustawy Rzeszy Niemieckiej z dnia 30 maja 1908 r. o miarach (Dz. U. Rzeszy Niemieckiej str. 349) i § 1 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lutego 1923 r. (Dz. U. R. P. Nr. 28, poz. 166) zazarządzam co następuje:

CZĘŚĆ  I.

PRZEPISY OGÓLNE.

§ 1. Opłaty zasadnicze, wyszczególnione w Części II niniejszego rozporządzenia, pobiera się za sprawdzanie narzędzi mierniczych, zgłaszanych do legalizowania, bez względu na to, czy przedmiot okazał się godnym cechowania lub nie, t. j. zarówno w wypadku zalegalizowania, jak i zbrakowania narzędzi mierniczych, z wyjątkiem wypadków, przewidzianych w § 2-im niniejszego rozporządzenia.

§  2.

1. Jeżeli już przy oględzinach powierzchownych okaże się, że zgłoszone narzędzie miernicze jest nielegalne, to opłat, wyszczególnionych w Części II niniejszego rozporządzenia, nie pobiera się nawet wówczas, jeżeli istniejąca na narzędziu mierniczem cecha zostanie skasowana.

2. W wypadkach zbrakowania przy legalizacji głównej narzędzi mierniczych tych rodzajów, których sprawdzanie zgodnie z instrukcją składa się ze sprawdzania wstępnego i sprawdzania ostatecznego, udziela się zniżki opłat, wynoszącej 50% opłaty zasadniczej, gdy zbrakowanie nastąpi już w wyniku sprawdzania wstępnego.

3. W wypadkach zbrakowania przy legalizacji wtórnej przymiarów bławatnych, suwaków mierniczych zwyczajnych, pojemników i menzur zwyczajnych, przyrządów od odmierzania płynów, odważników użytkowych zwyczajnych i wag handlowych zwyczajnych nośności do 3.000 kg. włącznie udziela się zniżki opłat, wynoszącej 50% opłaty zasadniczej.

§  3.

1. Jeżeli sprawdzanie narzędzi mierniczych odbywa się poza miejscem urzędowem, to, przy uwzględnieniu punktów 2, 3 i 4 niniejszego §-u, pobiera się opłatę dodatkową, wynoszącą 20% opłaty zasadniczej. Opłata dodatkowa nie może wynosić mniej, jak 8 złotych od każdego zgłoszenia.

2. Gdy wtórna legalizacja przyrządów do odmierzania płynów odbywa się na miejscu ich stałego użycia, to opłatę dodatkową pobiera się w rzeczywistej wysokości 20% opłaty zasadniczej bez stosowania minimum opłaty dodatkowej, wymienionego w ustępie pierwszym niniejszego §-u.

3. Opłaty dodatkowej nie pobiera się przy sprawdzaniu na prywatnych punktach legalizacyjnych wzorców objętości niewłaściwych do płynów (Cz. II § 28 p. 1 - 4) i przepływomierzy wodociągowych (wodomierzy).

4. 1 Jeżeli sprawdzanie liczników energji elektrycznej dokonywane jest przez urząd miar na prywatnym punkcie legalizacyjnym, to opłaty dodatkowej nie pobiera się i ponadto udziela się zniżki opłat, wynoszącej 50% opłaty zasadniczej.

§ 4. Jeżeli urzędnik, delegowany do czynności poza miejscem urzędowem, nie mógł przystąpić do sprawdzania z powodu, że wszystkie zgłoszone narzędzia miernicze już przy oględzinach powierzchownych okazały się nieodpowiednio przygotowanemi lub oczyszczonemi, albo nielegalnemi, jak również z powodu, że nie zostały dostarczone do dyspozycji potrzebne środki i pomoc, czy też wskutek innych okoliczności, spowodowanych przez zgłaszającego, to pobiera się opłatę w wysokości 8 złotych. Jeżeli urzędnik nie mógł przystąpić do sprawdzania na więcej niż jednym prywatnym punkcie legalizacyjnym lub punkcie czynności na miejscu, to opłatę 8 złotych pobiera się od każdego z tych punktów zosobna.

§ 5. Niezależnie od opłat powyższych, przy czynnościach poza miejscem urzędowem każdy zgłaszający opłaca 5 złotych wynagrodzenia dla urzędnika za każde rozpoczęte 3 godziny czynności w siedzibie urzędu lub za każdy rozpoczęty dzień czynności urzędnika poza siedzibą urzędu. Za czas czynności uważa się czas, który urzędnik przebył na prywatnym punkcie legalizacyjnym lub punkcie czynności na miejscu. Za czas czynności urzędnika w siedzibie urzędu ponad pełne trzygodzinne okresy nie pobiera się opłaty, gdy czas ten wynosi mniej niż pół godziny.

Wypłaty z funduszu, pochodzącego z opłat, wymienionych w paragrafie niniejszym, uskutecznia się według zasad, ustanowionych osobnem zarządzeniem Ministra Przemysłu i Handlu.

§ 6. 2

1. O ile miejsce sprawdzania znajduje się w odległości większej niż 2 kilometry od miejsca urzędowego, zgłaszający obowiązany jest do zwrotu rzeczywistych kosztów przejazdu wydelegowanego urzędnika do miejsca sprawdzania i zpowrotem z tem jednak, że przy podróżach koleją liczy się koszt przejazdu II klasą a przy podróżach statkiem - koszt przejazdu I klasą. Jeżeli podczas legalizacji objazdowych urzędnik korzysta z własnych środków lokomocji pomiędzy czasową siedzibą urzędu lotnego a miejscem sprawdzania, to zgłaszający uiszcza opłatę kilometrową w wysokości 40 groszy za każdy rozpoczęty kilometr odległości, przebytej w ten sposób przez urzędnika.

Przy sprawdzaniach poza siedzibą urzędu obciążają zgłaszającego diety urzędnika w wysokości 14 złotych dziennie; ponadto zgłaszający ponosi koszty noclegów urzędnika albo obowiązany jest dostarczyć urzędnikowi dla noclegu oddzielny pokój z czystą pościelą. Diety urzędnika nie są pobierane w tych wypadkach, kiedy cała delegacja (sprawdzanie poza siedzibą urzędu miar wraz z podróżą) trwała mniej niż 6 godzin.

2. Jeżeli na prośbę zgłaszającego sprawdzanie narzędzi mierniczych poza miejscem urzędowem odbywa się częściowo lub całkowicie w czasie poza normalnemi godzinami urzędowania, to przy czynnościach zarówno w siedzibie jak i poza siedzibą urzędu zgłaszający uiszcza opłatę dodatkową na rzecz urzędnika według zasad następujących:

a) normalnemi godzinami urzędowania poza miejscem urzędowem, lecz w siedzibie urzędu, są zwykłe godziny urzędowe urzędu miar;

b) przy czynnościach poza siedzibą urzędu normalne urzędowanie trwa nie dłużej niż 7 godzin w czasie od godziny 8-ej do godziny 18-ej w dnie powszednie; jeżeli podróż do miejsca czynności odbywała się w porze pomiędzy godziną 24-tą a 6-tą, to bezpośrednio po przyjeździe urzędnik ma prawo do 2-godzinnego odpoczynku, który się zalicza na poczet godzin normalnego urzędowania; i

c) za czas pracy urzędnika poza wyżej wymienionemi normalnemi godzinami urzędowania, t. j. przy czynnościach w siedzibie urzędu za godziny poza zwykłemi godzinami urzędowemi (p. a), a poza siedzibą urzędu za godziny ponad określoną w p. b) normalną ilość godzin w granicach od godziny 8-ej do 18-ej i za czas pracy poza temi granicami oraz za czas pracy w niedziele i dnie świąteczne zgłaszający opłaca 3 złote za każdą pełną nadnormalną godzinę pracy w czasie od godziny 6-ej do 24-ej i po 6 złotych za każdą pełną godzinę pracy w czasie od godziny 24-ej do 6-ej.

3. Diety i koszty podróży funkcjonarjuszów niższych zgłaszający opłaca według przepisów ogólnych o należnościach za podróże służbowe funkcjonarjuszów państwowych.

Przepisy niniejszego §-u mają zastosowanie także do delegacyj, odbywanych z kraju na obszar w. m. Gdańska, z tą różnicą, że należności, wyrażone w złotych, przelicza się na guldeny gdańskie w stosunku 1 złoty równa się 1 guldenowi gdańskiemu.

§ 7. W razie, jeżeli zgłaszający narzędzie miernicze do sprawdzania poza miejscem urzędowem nie posiada narzędzi normalnych lub środków pomocniczych i przedmioty te zostaną mu wypożyczone przez urząd, zgłaszający ponosi wszelkie koszty przewozu tam i zpowrotem tych przedmiotów i opłaca za ich wypożyczenie według taryfy, ustanawianej przez Dyrektora Głównego Urzędu Miar. Prócz tego zgłaszający wpłaca kaucję w wysokości, oznaczonej przez kierownika właściwego urzędu miar, oraz przyjmuje na siebie odpowiedzialność za całość wypożyczonych narzędzi mierniczych i zobowiązuje się do zwrotu kosztów naprawy tychże narzędzi na wypadek ich uszkodzenia. W razie niezwrócenia do urzędu tych narzędzi w terminie umówionym, wypożyczający ponosi opłatę za przetrzymanie w wysokości 20 zł. za dobę.

§ 8. W wypadkach, kiedy urzędnik, delegowany do sprawdzania poza siedzibą urzędu, sprawdza narzędzia miernicze, zgłoszone przez kilku oddzielnych zgłaszających w jednej miejscowości, opłaty, wymienione w §§ 6 i 7, pobiera się jak od jednego zgłoszenia. W uiszczeniu tych opłat zgłaszający uczestniczą w równych częściach.

§ 9. W wypadku, kiedy za zgodą kierownika urzędu sprawdzanie poza miejscem urzędowem odbywa się przy pomocy mniejszej od normalnej ilości narzędzi do sprawdzania lub środków pomocniczych, pobiera się dodatkową opłatę według taryfy, ustanawianej przez Dyrektora Głównego Urzędu Miar.

§ 10. Za poprawki, których dokonywanie przez urzędy miar jest dozwolone przez Główny Urząd Miar, pobiera się dodatkową opłatę, której wysokość określi Dyrektor Głównego Urzędu Miar.

§ 11. Za poprawki, dokonywane przez zgłaszającego w czasie sprawdzania poza miejscem urzędowem w celu doprowadzenia zgłoszonego narzędzia do stanu godnego cechowania, pobiera się opłatę dodatkową, wynoszącą 20% opłaty zasadniczej za sprawdzanie. Poprawki te jednak mogą być tylko nieznaczne, nie wymagające dużej straty czasu dla urzędnika legalizacyjnego i mogą być wykonane jedynie za jego zgodą. Opłatę dodatkową pobiera się za każde dokonane przez urzędnika sprawdzenie poprawionego narzędzia mierniczego i oblicza się za każdym razem od sumy wszystkich opłat zasadniczych, należnych za całą przepisaną czynność sprawdzenia narzędzia mierniczego.

§ 11-a. 3 Za asystę urzędnika przy dokonywaniu czynności, związanych z konserwacją względnie drobną naprawą narzędzia mierniczego, jeżeli ich dokonanie nie powoduje konieczności ponownego sprawdzenia narzędzia mierniczego, a tylko wymaga usunięcia niewygasłej cechy legalizacyjnej, znajdującej się na tem narzędziu, i ponownego jej nałożenia, oraz za czynność legalizacyjną urzędnika, ograniczającą się jedynie do nałożenia cechy zabezpieczającej, pobiera się opłatę w wysokości 20% opłaty zasadniczej, jaka należałaby się za sprawdzenie tego narzędzia. Opłata ta nie może wynosić mniej jak 8 złotych od każdego zgłoszenia, o ile wymienione czynności urzędnika odbywają się poza miejscem urzędowem

Przy delegacjach urzędników celem dokonania wyżej wspomnianych czynności mają także zastosowanie §§ 5 i 6 niniejszych przepisów.

§ 12. Za wykonanie przepisanego oznaczenia pobiera się opłatę w wysokości 20 groszy od każdego oznaczenia lub jego części. Za wykonanie oznaczeń na beczkach nie pobiera się opłaty.

§ 13. Za sprawdzanie przy ekspertyzach, przy których nie określa się liczbowo stopnia niedokładności lub nierzetelności narzędzia mierniczego, pobiera się opłaty zasadnicze, wyszczególnione w części II niniejszego rozporządzenia.

Za sprawdzanie przy ekspertyzach, przy których stopień niedokładności lub nierzetelności narzędzia mierniczego określa się liczbowo, pobiera się oprócz opłat zasadniczych opłatę dodatkową, wynoszącą 20% tychże opłat zasadniczych. Opłatę dodatkową pobiera się przy wszelkich ekspertyzach, dokonywanych w sprawach karnych, bez względu na to, czy ekspertyza polega na liczbowem określeniu stopnia nierzetelności narzędzia mierniczego czy też nie.

Za wydanie świadectwa o wynikach wykonania jakiejkolwiek czynności legalizacyjnej lub rzeczoznawczej pobiera się dodatkowo 50 groszy.

Przy dokonywaniu ekspertyz mają zastosowanie §§ 3, 4, 5, 6, 7, 8 i 9 niniejszych przepisów.

Za dokonanie ekspertyzy narzędzi mierniczych posiadających niewygasłą cechę legalizacyjną, zatrzymanych u ich posiadaczy, które po sprawdzeniu okazały się rzetelnemi, nie pobiera się żadnej opłaty.

Jeżeli sprawdzanie odbywa się na skutek odwołania zgłaszającego od decyzji, orzekającej zbrakowanie narzędzia mierniczego, zgłoszonego do legalizacji, i narzędzie miernicze okaże się godnem cechowania, to za czynność powtórnego sprawdzenia nie pobiera się żadnej opłaty.

§ 14. Od opłat za sprawdzanie bez cechowania narzędzi mierniczych legalizowanych (posiadających niewygasłą cechę), dostarczonych do urzędu miar w celu ustalenia rzetelności narzędzia, udziela się zniżki, wynoszącej 90% odnośnych opłat zasadniczych, wyszczególnionych w Części II niniejszego rozporządzenia. Zniżka ta nie stosuje się w wypadku, kiedy zgłaszający żąda piśmiennego stwierdzenia (świadectwa ekspertyzy) dokładności względnie rzetelności narzędzia mierniczego z przytoczeniem jego cech charakterystycznych.

Postanowienia niniejszego paragrafu nie dotyczą wodomierzy, gazomierzy i liczników energji elektrycznej.

§ 15. Od opłat za sprawdzanie narzędzi mierniczych, zgłoszonych przez instytucje dobroczynne i kulturalno-społeczne, i w innych wypadkach, zasługujących na szczególne uwzględnienie, może być udzielona zniżka nie przewyższająca 50% odnośnych opłat zasadniczych, wyszczególnionych w Części II niniejszego rozporządzenia. O udzieleniu zniżki każdorazowo decyduje Dyrektor Głównego Urzędu Miar.

§ 16. Od opłat za sprawdzanie narzędzi mierniczych przy ponawianiu legalizacji udziela się zniżki, wynoszącej 80% odnośnych opłat zasadniczych, wyszczególnionych w Części II niniejszego rozporządzenia.

§ 17. Opłaty za czynności sprawdzania i uwierzytelniania, oprócz wypadków, przewidzianych w Części II niniejszego rozporządzenia, opłaty za specjalne prace Głównego Urzędu Miar, jako też opłaty za legalizowanie narzędzi mierniczych, dopuszczonych w drodze wyjątku lub tytułem próby do obrotu publicznego, ustanawia Dyrektor Głównego Urzędu Miar.

§ 18. Jeżeli na prośbę zgłaszającego sprawdzanie narzędzi mierniczych całkowicie lub w większej swej części pod względem zużytego czasu odbyło się w godzinach poza normalnemi godzinami urzędowania (§ 6), to oprócz opłat zasadniczych pobiera się opłatę dodatkową w wysokości 50% tychże opłat zasadniczych od narzędzi mierniczych przenośnych i 100% - od narzędzi mierniczych ustawionych na stałe na fundamencie.

§ 19. Jeżeli czynność urzędowa na wezwanie zgłaszającego ma odbywać się poza miejscem urzędowem, to urząd miar może zażądać od zgłaszającego wpłacenia zaliczki do wysokości całkowitej przewidywanej należności, wynikającej ze zgłoszenia.

CZĘŚĆ  II.

TARYFA OPŁAT ZASADNICZYCH.

§ 20. Przymiary.

a)	Przymiary bławatne:
	miary	ogólnej	0,5	metra			30	gr.
	"	"	1	"			40	"
b)	Inne przymiary sztywne lub składane:
	miary ogólnej do 1 metra włącznie						40	"
	miary ogólnej powyżej 1 metra do 2 metrów włącznie						60	"
	dłuższe				1	zł.	20	"
c)	Przymiary wstęgowe: miary ogólnej do 2 metrów włącznie				2	"	00	"
	dłuższe				4	"	50	"
d)	Przymiary dokładniejsze				2	"	00	"

§ 21. Suwaki miernicze zwyczajne i przyrządy do mierzenia wzrostu ludzi lub zwierząt.

a)	z drzewa:
	miary ogólnej do 1 metra włącznie			40	gr.
	dłuższe			70	"
b)	z innych materjałów:
	miary ogólnej do 1 metra włącznie			70	"
	dłuższe	1	zł.	20	"

§ 22. 4 Opłaty powyższe (§§ 20 i 21) winny być pobierane od takich narzędzi mierniczych, na których miara przedstawiona jest tylko w jednem miejscu.

O ile miary przedstawione są w różnych miejscach tego samego przymiaru, pobiera się opłatę o 100% wyższą. Normalnie rachuje się na metrze 100 działek. Za każde 100 dodatkowych wskaźników sprawdzonych na przymiarze drewnianym pobiera się 5 groszy, a na przymiarze z innego materjału-10 groszy.

§ 22-a. 5 Przyrządy do mierzenia długości.

Przyrządy do mierzenia długości drutu 10 zł 00 gr

Przyrządy do mierzenia długości materjałów bławatnych 15 zł 00 gr.

§ 23. Ramy miernicze do drzewa opałowego.

Wielkości do 0,2 metra kw. w świetle			70	gr.
wielkości do 0,5 metra kw. i większe	1	zł.	20	"

§ 24. Planimetry do mierzenia powierzchni skór.

Za każdy planimetr

15

zł.

00

gr.

§ 25. Maszyny do mierzenia powierzchni skór.

Za każdy maszynę

50

zł.

00

gr.

§ 26. 6 Pojemniki.

1.	Pojemniki zwyczajne:
a)	pojemniki graniaste: skrzyniowe, ramowe (nasadowe) i komorowe				2	zł.	00	gr
b)	pojemniki kształtu krągłego: wielkości do 1/4 litra (1 kwaterki)
	włącznie						30	"
	wielkości 0,5, 112 litrów						50	"
	wielkości 1 garnca i 5 litrów						70	"
	wielkości 10 i 20 litrów				1	"	20	"
	większe				2	"	40	"
2.	Pojemniki dokładniejsze:
	pobiera się opłatę o 100% wyższą niż za pojemniki zwyczajne.
3.	Pipety dokładniejsze:
	za każdą pipetę				2	"	50	"
4.	Pojemniki wysokiej dokładności:
A. Pojemniki bez podziałki z jedną lub wieloma kresami:
a)	Pipety jednomiarowe:
	wielkości			10 ml. i mniejsze			75	gr.
	"			powyżej 10 ml. do 50 ml. włącznie	1	"	00	"
	"			powyżej 50 ml. do 250 ml. włącznie	1	"	50	"
	większe				2	"	50	"
b)	Inne naczynia miernicze jednomiarowe:
	wielkości 100 ml. i mniejsze				1	"	00	"
	"		powyżej 100 ml. do 500 ml. włącznie		1	"	25	"
	wielkości powyżej 500 ml. do 1.000 ml. włącznie				1	zł.	50	gr.
	"		powyżej 1.000 ml. do 2.000 ml. włącznie		2	"	50	"
	większe				3	"	75	"
c)	naczynia miernicze dwumiarowe i wielomiarowe:
	za	naczynia dwumiarowe: wielkości 100 ml. i mniejsze			2	"	00	"
	"	powyżej 100 ml. do 500 ml. włącznie			3	"	00	"
	"	powyżej 500 ml. do 1.000 ml. włącznie			3	"	80	"
	"	powyżej 1.000 ml. do 2.000 ml. włącznie			5	"	00	"
	większe				7	"	50	"
	Za naczynia wielomiarowe pobiera się opłaty powyższe z dopłatą w wysokości połowy tych opłat za każdą następną miarę powyżej dwu.
	B. Pojemniki z podziałką:
	Pojemniki wielkości 50 ml. i mniejsze				3	zł.	00	gr.
	"		wielkości powyżej 50 ml. do 100 ml. włącznie		3	"	50	"
	"		większe		4	"	00	"
5.	Menzury zwyczajne:
	Wielkości do 20 litrów włącznie				1	"	50	"
	"		powyżej 20 litrów do 50 litrów włącznie		2	"	50	"
	większe				3	"	00	"

§ 27. 7 Przyrządy do mierzenia objętości płynów.

A) Przyrządy proste.

1. Przyrządy, zawierające pojemnik jednomiarowy lub

z menzurą o podziałce nierównomiernej:

przyrządy wielkości 1 litra i mniejsze 1 " 75 "

przyrządy wielkości 2 litrów 2 " 25 "

przyrządy wielkości 5 litrów 5 " 00 "

2. Przyrządy, zawierające menzurę o podziałce równomiernej:

przyrządy wielkości 1 litra i mniejsze 1 " 75 "

przyrządy wielkości powyżej 1 litra do 5 litrów włącznie 3 " 50 "

przyrządy wielkości powyżej 5 litrów do 10 litrów włącznie 7 " 00 "

przyrządy większe 15 " 00 "

3. Przyrządy miernicze do mleka ze skalą pływakową:

jak menzur zwyczajne (§ 26 p. 5).

B) Przyrządy złożone.

1. Przyrządy, zawierające jeden pojemnik jednomiarowy

wielkości 5 litrów 10 " 00 "

Przyrządy, zawierające dwa pojemniki jednomiarowe

wielkości od 5 litrów do 20 litrów włącznie każdy 25 " 00 "

Przyrządy, zawierające dwa pojemniki jednomiarowe

wielkości 5 litrów każdy oraz pojemnik jednomiarowy

wielkości 1 litra 35 " 00 "

Przyrządy, zawierające trzy pojemniki jednomiarowe

wielkości 2 lub 5 litrów każdy 35 " 00 "

2. Przyrządy, zawierające menzurę o podziałce nierównomiernej:

jak za przyrządy proste takiej samej wielkości, zawierające

menzurę o podziałce nierównomiernej (§ 27 A p. 1).

3. Przyrządy, zawierające menzurę o podziałce równomiernej:

przyrządy wielkości mniejszej od 20 litrów 15 zł. 00 gr

przyrządy wielkości 20 litrów i większe 35 " 00 "

4. Pompy mierzące 40 " 00 "

C) Przyrządy do mierzenia objętości ropy naftowej:

za każde rozpoczęte 100 litrów pojemności 50 ".

§ 28. Wzorce objętości niewłaściwe.

1.	Bańki (konwie) do mleka, gąsiory (balony szklane):
	Wielkości	do 10 litrów włącznie			40	gr.
	"	powyżej 10 litrów do 20 litrów włącznie			50	"
	"	powyżej 20 litrów			60	"
2.	Beczki:
	wielkości do 27 litrów włącznie				75	"
	"	powyżej 27 litrów do 55 litrów włącznie	1	zł.	00	"
	"	powyżej 55 litrów do 110 litrów włącznie	1	"	50	"
	"	powyżej 110 litrów do 210 litrów włącznie	2	"	50	"
	"	powyżej 210 litrów do 310 litrów włącznie	3	"	00	"
	"	powyżej 310 litrów do 410 litrów włącznie	3	"	50	"
	"	powyżej 410 litrów do 610 litrów włącznie	4	"	50	"
	"	powyżej 610 litrów do 810 litrów włącznie	5	"	50	"
	Wielkości	powyżej 810 litrów do 1.000 litrów włącznie	6	zł.	50	gr.
	"	powyżej 1.000 litrów za każde następne pełne lub rozpoczęte 200 litrów	1	"	00	"
3.	Określanie tary beczek: za każdą beczkę				75	"
4.	Naczynia do przewozu ryb:
	Opłaty pobiera się jak za wzorcowanie i legalizowanie beczek. Takie same opłaty pobiera się za samo określenie pojemności naczynia bez cechowania. Za nowe naczynia do przewozu ryb pobiera się opłaty podwójne.
5.	Przy sprawdzaniu beczek i naczyń do przewozu ryb poza urzędem, opłaty, wymienione w p. 2, zmniejszają się o 20%.
6.	Skrzynie przeładunkowe, wózki (wagoniki) i nabieraki wyciągowe		2	"	00	"

§ 29. Odważniki.

1.	Odważniki użytkowe zwyczajne:
	wielkości	do 5 dkg. włącznie			15	gr.
	"	10 i 20 dkg			25	"
	"	od 50 dkg. do 5 kg.			35	"
	"	1 i 2 mrg.			70	"
	"	5 mrg.	1	zł.	50	"
2.	Odważniki użytkowe dokładniejsze:
	wielkości	poniżej 1 dkg.			20	"
	"	od 1 dkg. do 20 dkg. włącznie			40	"
	"	od 50 dkg. do 2 kg. włącznie			60	"
	"	od 5 kg. do 2 mrg. włącznie	1	zł.	20	"
	"	5 mrg.	2	"	50	"
3.	Jeżeli wielkość zgłoszonego odważnika nie odpowiada wielkościom, wymienionym powyżej, to pobiera się stawkę według najbliższej wyższej wielkości.
4.	Za legalizowanie odważników karatowych pobiera się opłaty odpowiednio do ich wielkości według stawek dla odważników dokładniejszych; w razie braku odpowiedniej stawki, według najbliższej wyższej.
5.	odważniki do sprawdzania wag:
	wielkości	poniżej 10 kg.	1	zł.	00	gr.
	"	od 10 do 25 kg. włącznie	1	"	50	"
	większe		2	"	00	"
6.	Za odważniki do szalek specjalnych pobiera się opłaty o 100% wyższe od opłat za odważniki zwyczajne, posiadające masę rzeczywistą odważników do szalek specjalnych.
7.	Za wzorcowanie odważników pobiera się opłatę dodatkową w wysokości 100% opłat, wyszczególnionych w p. 1, 2, 3, 5 i 6, włączając w to koszty korka legalizacyjnego i materjału wzorcowniczego.
8.	Wagony tarowe:
	sprawdzenie i uwierzytelnienie wagonu bez przynależnych do niego wzorców masy (ciężaru)		15	zł.	00	gr.
	sprawdzenie i uwierzytelnienie każdego zespołu wzorców z wyjątkiem oddzielnych odważników do sprawdzania wag		5	"	00	"
	sprawdzenie i uwierzytelnienie oddzielnych przenośnych odważników do sprawdzania wag-według taryfy, wymienionej w p. 5.

§ 30. 8 Wagi.

1.	Wagi handlowe zwyczajne:
a)	Proste odważnikowe:
	nośności	do 2 kg. włącznie			60	gr.
	"	powyżej 2 kg. do 10 kg. włącznie	1	zł.	00	"
	"	powyżej 10 kg. do 50 kg. włącznie	2	"	00	"
	nośności powyżej 50 kg, według taryfy dla wag złożonych (poz. 1 c).
b)	Proste przesuwnikowe (bezmiany):
	nośności	do 10 kg. włącznie	1	zł.	50	gr.
	"	powyżej 10 kg. do 50 kg. włącznie	3	"	00	"
	powyżej 50 kg.		5	"	00	"
c)	Złożone:
	nośności	do 2 kg. włącznie	1	"	50	"
	"	powyżej 2 kg. do 10 kg. włącznie	2	"	00	"
	"	powyżej 10 kg. do 50 kg. włącznie	3	"	00	"
	"	powyżej 50 kg. do 100 kg. włącznie	4	"	00	"
	"	powyżej 100 kg. do 500 kg. włącznie	6	"	00	"
	"	powyżej 500 kg. do 1.000 kg. włącznie	9	"	00	"
	"	powyżej 1.000 kg. do 3.000 kg. włącznie	14	"	00	"
	"	powyżej 3.000 kg. do 6.000 kg. włącznie	20	"	00	"
	nośności	powyżej 6.000 kg, do 10.000 kg. włącznie	30	zł.	00	gr.
	"	powyżej 10.000 kg. za każde następne całe lub rozpoczęte 5.000 kg.	10	"	00	"
	Dopłata od każdej skali uwagi złożonej		1	"	00	"
	Dopłata od każdego wrębu w skali, odpowiadającej obciążeniu do 500 kg. wł.				10	"
	Dopłata od każdego wrębu w skali, odpowiadającej obciążeniu powyżej 500 do 2.000 kg. włącznie				20	"
	Dopłata od każdego wrębu w skali, odpowiadającej obciążeniu powyżej 2.000 kg.				40	"
	Dopłata od każdego odważnika włącznikowego, odpowiadającego obciążeniu do 50 kg włącznie				20	"
	Dopłata od każdego odważnika włącznikowego, odpowiadającego obciążeniu powyżej 50 kg do 200 kg włącznie				40	"
	Dopłata od każdego odważnika włącznikowego, odpowiadającego obciążeniu powyżej 200 kg				80	"
2.	O ile skale wag przesuwnikowych lub odważniki włącznikowe wag z urządzeniem włącznikowem przed zgłoszeniem tychże wag do zalegalizowania zostały oddzielnie sprawdzone i uwierzytelnione w urzędzie miar, to przy legalizowaniu wagi dopłaty od skal i wrębów w skalach lub od odważników włącznikowych, sprawdzonych w urzędzie, nie pobiera się.
3.	Za sprawdzanie i uwierzytelnianie podziałki na dostarczonych do urzędu miar skalach wag przesuwnikowych lub zespołu odważników włącznikowych pobiera się opłaty w wysokości dopłat za sprawdzanie skal i wrębów względnie odważników włącznikowych, ustanowionych w § 30 p. 1c. Za świadectwo uwierzytelnienia pobiera się opłatę, ustanowioną w § 13.
4.	Wagi dokładniejsze:
	nośności	poniżej 50 gramów	1	zł.	00	gr.
	"	od 50 g. do 500 g. włącznie	1	"	50	"
	"	powyżej 500 g. do 2 kg.	2	"	00	"
	"	powyżej 2 kg. do 10 kg.	3	"	50	"
	powyżej 10 kg.		5	"	00	"
5.	Wagi automatyczne (samoczynne):
a)	Wagi automatyczne odważnikowe:
	nośności	do 10 kg. włącznie			20	zł.
	"	powyżej 10 kg. do 50 kg. włącznie			35	"
	"	powyżej 50 kg. do 500 kg. włącznie			60	"
	"	powyżej 500 kg.			90	"
b)	Wagi automatyczne przesuwnikowe:
	Za sprawdzenie wagi po wyłączeniu urządzenia samoczynnego pobiera się opłaty, ustanowione w § 30 poz. 1 c dla wag handlowych zwyczajnych złożonych takiej samej nośności.
	Dopłata za sprawdzenie urządzenia samoczynnego przy wagach:
	nośności	do 3.000 kg. włącznie			15	zł.
	"	powyżej 3.000 kg. do 11.000 kg. włącznie			20	"
	"	powyżej 11.000 kg. do 31.000 kg. włącznie			35	"
	"	powyżej 31.000 kg.			50	"
6.	Wagi bagażowe, towarowe i pocztowe, dozwolone na kolejach i poczcie.
	Opłaty te same, co dla wag handlowych zwyczajnych złożonych.
7.	Wagi handlowe uchylne:
	a) Za sprawdzenie wag z przyrządem uchylnym pobiera się oprócz opłat, wyszczególnionych w punktach 1, 2 i 3 § 30-go, dopłaty następujące:
	wagi nośności do 1 kg włącznie		3	zł	50	gr
	wagi nośności powyżej 1 kg do 20 kg włącznie		8	"	00	"
	wagi nośności powyżej 20 kg do 200 kg włącznie		14	"	00	"
	wagi nośności powyżej 500 kg do 3.000 kg włącznie		25	"	00	"
	wagi nośności powyżej 3.000 kg		40	"	00	"
	b) Dopłata za sprawdzenie urządzenia do odczytywania ceny odważonego towaru			"	00	"
8.	Wagi do ważenia osób:
	Opłaty te same, co dla wag handlowych zwyczajnych względnie uchylnych.
	Dopłata za sprawdzenie urządzenia automatycznego do wydawania kartek z wynikami ważenia		5	"	00	".

§ 31. 9 Przepływomierze.

1.	Przepływomierze gazu (gazomierze):
a)	Gazomierze posiadające przepływ nominalny:
	1,5 metra sześciennego na godzinę i mniej	2	zł.	50	gr.
	powyżej 1,5 metra sześciennego do 3 metrów sześć. wł.	4	"	00	"
	powyżej 3 m. sześć. do 6 m. sześć. włącznie	6	"	00	"
	powyżej 6 m. sześć. do 12 m. sześć. włącznie	10	"	00	"
	powyżej 12 m. sześć. do 24 m. sześć. włącznie	16	"	00	"
	powyżej 24 m. sześć. do 50 m. sześć. włącznie	25	"	00	"
	powyżej 50 m. sześć. do 200 m. sześć. włącznie	40	"	00	"
	powyżej 200 m. sześć. do 1.000 m. sześć. włącznie	60	"	00	"
	powyżej 1.000 m. sześć.	100	"	00	"
b)	W wypadkach zbrakowania gazomierzy już z powodu ich nieszczelności pobiera się połowę opłat, wymienionych w punkcie a).
c)	Za każde dodatkowe sprawdzenie wskazania gazomierza, dokonane na żądanie zgłaszającego, lub wynikające ze znajdowania się w gazomierzu dodatkowego liczydła bądź dodatkowego przelewu, bądź też spowodowane tem, że gazomierz jest przeciążalny lub dokładniejszy, pobiera się opłatę w wysokości 50% opłat, wymienionych w punkcie a.
d)	Za sprawdzenie odejmowalnego oddzielnie zgłoszonego liczydła do gazomierza fabrycznego pobiera się			5	zł.
2.	Przepływomierze wodociągowe (wodomierze):
	Wodomierze, posiadające przepuszczalność nominalną:
	7 metrów sześć. na godzinę i mniej	5	zł.	00	gr.
	powyżej 7 metrów sześć. na godz. do 20 metrów sześć. na godz. włącznie	10	"	00	"
	powyżej 20 metrów sześć. na godzinę	20	"	00	"
3.	Przepływomierze spirytusu i alkoholu (aparaty miernicze do spirytusu, aparaty kontrolno - miernicze, zegary gorzelnicze):
a)	za sprawdzenie przyrządu, mierzącego ogólną ilość przepływającego spirytusu: z jednym bębnem mierniczym	15	zł.	00	gr.
	z dwoma bębnami mierniczemi	20	zł.	00	gr.
b)	za sprawdzenie przyrządu, mierzącego ogólną ilość przepływającego spirytusu i zawartą w nim ilość absolutnego alkoholu	25	"	00	"
c)	za oddzielne sprawdzenie części składowych powyższych przyrządów:
	bębna mierniczego	15	"	00	"
	pływaka	7	"	00	"
	liczydła	3	"	50	"

§ 32. Gęstościomierze zbożowe.

1.	Gęstościomierze	1/4-litrowe	6	zł.	00	gr.
	"	1-litrowe	12	"	00	"
	"	20-litrowe	150	"	00	"
	Opłaty powyższe liczy się jedynie za sprawdzenie ogólne, włączając w to sprawdzenie wymiarów przyrządu i wytarowania nieobciążonej wagi, oraz za sprawdzenie dokładności wskazań przyrządu i dokładności pojemnika. Niezależnie od opłat powyższych pobiera się opłaty za sprawdzenie odważników (§ 29 p. 2) i sprawdzenie wagi (§ 30 p. 4).
2.	Za sprawdzenie szalki z płytką mosiężną, jako części zapasowych				80	gr.

§ 33. Areometry.

1.	Areometry sprawdzane przynajmniej w 5 punktach skali:
a)	termoareometry	5	zł.	00	gr.
b)	areometry bez termometrów	4	"	00	"
2.	Areometry, sprawdzane najwyżej w 3 punktach skali:
a)	termoareometry	4	"	00	"
b)	areometry bez termometrów	3	"	00	"

§ 34. 10 Liczniki energji elektrycznej i transformatory miernicze.

1.	Liczniki dla sieci dwuprzewodowych prądu stałego i jednofazowego zmiennego i dla sieci trójprzewodowych prądu stałego:
	Za licznik mocy nominalnej do 1,3 kilowata	5	zł.	00	gr.
	Za licznik mocy nominalnej powyżej 1,3 kilowatów do 5 kilowatów włącznie	7	"	50	"
	Za licznik mocy nominalnej powyżej 5 kilowatów do 10 kilowatów włącznie	9	"	00	"
	Za licznik mocy nominalnej powyżej 10 kilowatów do 20 kilowatów włącznie	12	"	00	"
	Za licznik mocy nominalnej powyżej 20 kilowatów do 30 kilowatów włącznie	15	"	00	"
	Za licznik mocy nominalnej powyżej 30 kilowatów do 50 kilowatów włącznie	20	"	00	"
	Za licznik mocy nominalnej powyżej 50 kilowatów	30	"	00	"
	Przy sprawdzaniu liczników dla napiąć powyżej 500 woltów, za każde następne 1.000 woltów pobiera się dopłatę	3	zł.	00	gr.
	Przy sprawdzaniu liczników dla natężenia prądu powyżej 100 amperów, za każde następne 100 amperów pobiera się dopłatę	2	"	00	"
2.	Liczniki dla sieci trójprzewodowych prądu jednofazowego zmiennego.
	Pobiera się opłaty w wysokości półtorakrotnej opłat, wymienionych w punkcie 1.
3.	Liczniki dla sieci wielofazowych. Pobiera się opłaty w wysokości dwukrotnej opłat, wymienionych w punkcie 1.
4.	Liczniki, przeznaczone do mierzenia energji elektrycznej za pośrednictwem transformatorów mierniczych a sprawdzane oddzielnie od transformatorów	16	zł.	00	gr.
5.	Za liczniki, posiadające urządzenia dodatkowe (liczniki o wielu liczydłach, samoinkasujące i t. p.) pobiera się oprócz opłat, wymienionych w punktach 1, 2, 3 i 4, opłatę za sprawdzenie urządzenia dodatkowego, a mianowicie:
	przy licznikach dwutaryfowych	2	zł.	00	gr.
	przy licznikach trójtaryfowych	4	"	00	"
	przy licznikach maksymalnych	7	"	50	"
	przy licznikach maksymalnych z urządzeniem samopiszącem	25	"	00	"
	przy licznikach różnicowych	10	"	00	"
	przy licznikach ponadryczałtowych (szczytowych)	2	"	00	"
	przy licznikach samoinkasujących	2	"	00	"
	przy licznikach przenośnych rabatowych z utrudnionym rozruchem	2	"	00	"
	przy licznikach kontaktowych	10	"	00	"
5a.	Za sprawdzenie przyrządu sumującego do liczników kontaktowych	10	"	00	"
6.	Liczniki elektrolityczne:
	Pobiera się opłaty w wysokości dwukrotnej opłat, wymienionych w p. 1. Jeżeli jednak ten sam zgłaszający zgłosi jednorazowo więcej niż 20 liczników elektrolitycznych jednakowej mocy, to opłaty w wysokości dwukrotnej opłat, wymienionych w p. 1, pobiera się za 20 liczników, za każdy zaś następny licznik tej samej mocy pobiera się opłaty w wysokości pojedynczej opłat, wymienionych w punkcie 1.
7.	Liczniki wahadłowe.
	Pobiera się opłaty w wysokości trzykrotnej opłat, wymienionych w p. 1, 2, 3 i 4.
8.	Za transformator prądowy do 100 amperów włącznie			20	zł.
	Za każde następne 100 amperów pobiera się dopłatę			2	"
9.	Za transformator napięciowy prądu jednofazowego do 500 woltów włącznie			20	"
	Za każde następne 1.000 woltów pobiera się dopłatę			3	"
	Za transformatory napięciowe prądu dwufazowego pobiera się opłaty w wysokości dwukrotnej a za takież transformatory prądu trójfazowego w wysokości trzykrotnej opłat za transformatory napięciowe prądu jednofazowego.
10.	Za sprawdzanie liczników z transformatorami mierniczemi, badanych jako całość, pobiera się opłaty o 20% większe od opłat, ustanowionych za sprawdzanie liczników.
11.	Za sprawdzanie liczników energji elektrycznej, dokonywane przez instytucje, upoważnione przez Dyrektora Głównego Urzędu Miar na podstawie rozporządzenia Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 13 marca 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 32, poz. 230) do legalizowania liczników energji, elektrycznej, instytucje wymienione obowiązane są pobierać opłaty, wyszczególnione w punktach 1 - 7 i 10 niniejszego § -u, i przekazywać Głównemu Urzędowi Miar 30% od sum, należnych za sprawdzanie.
12.	Na przeciąg nie więcej niż pięciu lat, po udzieleniu instytucji uprawnienia do legalizowania liczników energji elektrycznej, Dyrektor Głównego Urzędu Miar może zmniejszyć kwotę, podlegającą przekazywaniu ze strony tejże instytucji na rzecz Głównego Urzędu Miar, do połowy wysokości, ustanowionej w punkcie 11 niniejszego §-u.

CZĘŚĆ  III.

§  35.

1. Za przechowanie w urzędach miar narzędzi mierniczych, z wyjątkiem wzorców objętości niewłaściwych (§ 28), za każdy dzień pozostawania narzędzia w urzędzie dłużej niż piętnaście dni po wyznaczonym terminie odbioru pobiera się opłatę w wysokości 2% odnośnej opłaty zasadniczej za sprawdzanie narzędzi mierniczych. Od wzorców objętości niewłaściwych pobiera się za przechowanie w urzędach miar dłużej niż dwa dni po wyznaczonym terminie odbioru opłatę w wysokości 5 groszy za każdy dzień i hektolitr; część hektolitra liczy się za cały.

2. Termin odbioru narzędzi mierniczych, zgłoszonych przez ich właścicieli do sprawdzenia, wyznacza każdorazowo urząd miar.

Termin odbioru narzędzi mierniczych, stanowiących dowody rzeczowe, które podlegają zwrotowi ich właścicielom na mocy wyroków sądowych lub orzeczeń administracyjnych wyznaczy urząd miar po uprawomocnieniu się wyroku względnie orzeczenia.

3. Narzędzia miernicze, nie odebrane przed upływem sześciu miesięcy od terminu, wymienionego w punkcie 2 niniejszego §-u, będą sprzedawane z licytacji. Z osiągniętej ze sprzedaży sumy pokrywa się należności, przypadające urzędowi miar, pozostałą zaś sumę przechowuje się jako depozyt. W razie zgłoszenia się właściciela mają zastosowanie ogólne przepisy prawne.

4. Dyrektorowi Głównego Urzędu Miar przysługuje prawo zwalniania od opłaty, ustanowionej w punkcie 1 niniejszego §-u, takich narzędzi mierniczych, których przechowywanie nie powoduje utrudnień lub większych kosztów.

CZĘŚĆ  IV.

§ 36. Za odważanie przedmiotów, dostarczanych do urzędów, pobiera się opłaty według następującej taryfy:

1.	Odważanie handlowe zwyczajne:
	Przedmioty od 1/2 dkg. do 10 kg. włącznie			20	gr.
	Przedmioty cięższe od 10 kg. za każde następne całe lub rozpoczęte 10 kg			5	"
2.	Odważanie handlowe dokładniejsze:
	Przedmioty od 10 mg. do 1 kg. włącznie			40	"
	Przedmioty cięższe od 1 kg. do 50 kg:
	za pierwszy kilogram			40	"
	za każdy następny kilogram lub jego część			10	"
3.	Odważanie wzorcami normalnemi bezpośredniemi:
	Przedmioty od 10 mg. do 1 kg. włącznie	1	zł.	00	"
	Przedmioty cięższe od 1 kg. do 20 kg.:
	za pierwszy kilogram	1	"	00	"
	za każdy następny kilogram lub jego część			20	"

§ 37. 11 (uchylony).

CZĘŚĆ  V.

PRZEPISY PRZECHODNIE.

§ 38. Za czynności legalizacyjne, dokonywane w lotnych urzędach miar lub na punktach legalizacyjnych, wyznaczonych z urzędu i utrzymywanych kosztem Skarbu Państwa, pobiera się oprócz opłat zasadniczych za sprawdzanie opłatę dodatkową w wysokości 40% tychże opłat zasadniczych w tych wypadkach, gdy nie jest dostarczone przez gminę bezpłatnie odpowiednie pomieszczenie dla czynności legalizacyjnych.

§ 39. Opłaty za wypożyczenie narzędzi normalnych i środków pomocniczych, przewidziane w § 7 niniejszych przepisów, nie będą pobierane na obszarze b. zaboru pruskiego.

§ 40. Opłaty za ekspertyzy, dokonywane dla sądów w sprawach karnych na obszarze b. zaboru austrjackiego, aż do odwołania nie będą pobierane.

§ 41. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 września 1928 r.

Jednocześnie tracą moc obowiązującą wszystkie dotychczasowe rozporządzenia Ministra Przemysłu i Handlu o opłatach za czynności urzędów miar.

¹ § 3 ust. 4:

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 17 marca 1931 r. (Dz.U.31.29.198) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1931 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 14 września 1931 r. (Dz.U.31.86.676) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1932 r.

² § 6 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 17 marca 1931 r. (Dz.U.31.29.198) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1931 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst ze względu na swoją bezprzedmiotowość.

³ § 11-a:

- dodany przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 17 marca 1931 r. (Dz.U.31.29.198) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1931 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 14 września 1931 r. (Dz.U.31.86.676) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 1931 r.

⁴ § 22:

- zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 17 marca 1931 r. (Dz.U.31.29.198) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1931 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 14 września 1931 r. (Dz.U.31.86.676) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 października 1931 r.

⁵ § 22-a dodany przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 17 marca 1931 r. (Dz.U.31.29.198) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1931 r.

⁶ § 26 zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 17 marca 1931 r. (Dz.U.31.29.198) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1931 r.

⁷ § 27 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 17 marca 1931 r. (Dz.U.31.29.198) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1931 r.

⁸ § 30 zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 17 marca 1931 r. (Dz.U.31.29.198) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1931 r.

⁹ § 31 zmieniony przez § 1 pkt 9 rozporządzenia z dnia 17 marca 1931 r. (Dz.U.31.29.198) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1931 r.

¹⁰ § 34:

- zmieniony przez obwieszczenie Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 14 grudnia 1928 r. w sprawie sprostowania błędu (Dz.U.29.1.14).

- zmieniony przez § 1 pkt 10 rozporządzenia z dnia 17 marca 1931 r. (Dz.U.31.29.198) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1931 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 14 września 1931 r. (Dz.U.31.86.676) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1932 r.

¹¹ § 37 uchylony przez § 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 17 marca 1931 r. (Dz.U.31.29.198) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1931 r.