Opłaty za czynności lekarzy i chemików, jako biegłych sądowych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1929.22.220

Akt utracił moc
Wersja od: 11 kwietnia 1929 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 15 lutego 1929 r.
wydane w porozumieniu z Ministrami Skarbu i Spraw Wewnętrznych o opłatach za czynności lekarzy i chemików, jako biegłych sądowych.

Na podstawie art. 9781 ustawy postępowania karnego z 1864 r. w brzmieniu nadanem ustawą z dnia 25 lutego 1921 r. w przedmiocie zmian w ustawodawstwie karnem, obowiązującem w b. zaborze rosyjskim (Dz. U. R. P. Nr. 30, poz. 169), § 384 ustawy o postępowaniu karnem z 1873 r. w brzmieniu nadanem ustawą z dnia 16 lipca 1920 r., zmieniającą ustawę o postępowaniu karnem dla b. zaboru austrjackiego (Dz. U. R. P. Nr. 67, poz. 453), §§ 8 i 13 ustawy z dnia 14 lipca 1909 r., dotyczącej opłat dla urzędników sanitarnych (Zbiór Ustaw pruskich str. 625), art. 1 ustawy z dnia 19 lutego 1925 r. o normowaniu diet i kosztów podróży lekarzy, jako znawców sądowych (Dz. U. R. P. Nr. 26, poz. 173) zarządza się co następuje:
Lekarze i chemicy, urzędowi i wolnopraktykujący, za czynności dokonane w charakterze biegłych w postępowaniu karno - sądowem pobierają opłaty podług taksy określonej w niniejszem rozporządzeniu.
Za czynności nieprzewidziane w taksie oblicza się wynagrodzenie podług normy określonej za czynności analogiczne.
Jeśli w czynności urzędowej bierze udział kilku biegłych, każdy z nich otrzymuje całkowitą należność za dokonaną przez nich czynność.
Przy ryczałtowych opłatach za czynności dokonywane przez biegłych, należność powinna być obliczona podług przeciętnej liczby badań i orzeczeń, dokonanych w danym okręgu w ciągu ostatnich 2 lat. Opust ze strony biegłego nie może wynosić mniej, niż 10%.
Za dokonane przez biegłego czynności poza miejscem jego zamieszkania - oprócz kwot obliczonych na podstawie niniejszej taksy - należy mu się zwrot niezbędnych kosztów przejazdu, diety, określone w § 6, oraz wynagrodzenie za stratę zużytego czasu, z wyłączeniem czasu, przez który czynność biegłego trwała, w wysokości 3 zł. Za każde zaczęte pół godziny.
Diety dla biegłych oblicza się w ten sposób, że biegłym urzędowym i profesorom uniwersytetu należą się diety podług ich stopnia służbowego, prywatnym docentom uniwersytetu oraz lekarzom naczelnym szpitali publicznych diety VI stopnia służbowego, innym biegłym dyplomowanym diety VII stopnia służbowego według zasad każdocześnie obowiązującego rozporządzenia Rady Ministrów o dietach za podróże służbowe funkcjonarjuszów państwowych.
W miastach, mających ponad 50.000 mieszkańców, należy się biegłemu przy badaniach mających się odbyć poza jego mieszkaniem zwrot kosztów przejazdu, w obie strony, o ile odległość pomiędzy mieszkaniem a miejscem czynności wynosi więcej, niż dwa kilometry i o ile biegły nie korzysta z rządowych środków przewozowych; zwrot kosztów pojazdu (dorożki) przyznać należy jedynie w braku środka masowego transportu (tramwaje, omnibusy i t. p.).
Opłaty za czynności, wymienione w § 1, są następujące:
1)
badanie sądowo-lekarskie osób wraz z orzeczeniem:
a)
osób uszkodzonych na ciele w zwykłych przypadkach, oraz wszystkich innych osób dla stwierdzenia ich stanu zdrowia 8 zł.
b)
jeżeli badanie było długie i żmudne, bądź z powodu ilości obrażeń, bądź z powodu ich charakteru, np. przy uszkodzeniu mózgu, rdzenia, przy nerwicach urazowych, przy obrażeniach narządów wewnętrznych, jako to: płuc, serca, trzewiów brzusznych, wewnętrznych narządów płciowych, lub też jeśli orzeczenie musiało być obszernie uzasadnione 10-20 zł.
c)
jeśli badanie wymagało dla wydania orzeczenia zapoznania się z obszernemi aktami sprawy lub obszerną historją choroby i było połączone ze znaczną stratą czasu 15-30 zł.
2)
nałożenie badanemu opatrunku (oprócz zwrotu kosztu dostarczonego materjału opatrunkowego):
a)
zwykłego 3 zł.
b)
ustalającego 5 zł.
c)
gipsowego 10-15 zł.
3)
badanie przez lekarza - specjalistę, powołanego w charakterze konsultanta, wraz z orzeczeniem 15 zł.
4)
badanie stanu umysłowego wraz z orzeczeniem:
a)
badanie jednorazowe 15 zł.
b)
każde następne badanie tejże osoby 10 zł.
5)
oględziny zewnętrzne i sekcja zwłok wraz z orzeczeniem:
a)
w wypadkach zwykłych 30 zł.
b)
w wypadkach trudnych, wymagających np. otwarcia kręgosłupa, oddłutowania dodatkowych jam czaszkowych (bębenkowe, czołowe, Highmora), przy zwłokach, będących w rozkładzie, przy zabiegach celem stwierdzenia wieku z przebiegu kostnienia i t. p. 40-50 zł.
6)
zwrot wydatków złączonych z wykonaniem sekcji - tylko dla lekarza, dokonywającego sekcji:
a)
za zużyte środki dezynfekcyjne i ubranie do sekcji 5 zł.
b)
za zużycie narzędzi, o ile narzędzia nie są dostarczone przez władzę 3 zł.
c)
za zużycie rękawiczek 2 zł.
7)
oględziny zewnętrzne zwłok wraz z orzeczeniem 10 zł.
8)
obecność wraz z ewentualną radą zawodową przy sekcji, ekshumacji, oględzinach zwłok i t. p. - o ile biegły nie pobiera wynagrodzenia z mocy innego przepisu niniejszego paragrafu - za każde zaczęte pół godziny 5 zł.
9)
obecność na rozprawach sądowych razem z udzieleniem orzeczenia - niezależnie od opłat za dokonane na rozprawie badania - za każde zaczęte pół godziny 5 zł.

W wypadku, przewidzianym w niniejszym punkcie, czasu zużytego na badanie, przeprowadzone na rozprawie, nie wlicza się w czas obecności.

Przerwę nieprzekraczającą dwóch godzin, jeżeli nastąpi w ciągu rozprawy lub pomiędzy dwiema rozprawami, odbywającemi się tego samego dnia, wlicza się w czas obecności;

10)
stawienie się na podstawie otrzymanego wezwania, jeśli czynność bez winy biegłego nie została wykonana, za każde zaczęte pół godziny 3 zł.
11)
orzeczenie wydane na podstawie przejrzenia akt 5-30 zł.
12)
badanie gołem okiem narzędzi, leków, trucizn, plam i t. p., o ile musi się ono odbywać oddzielnie od badań wymienionych w punktach innych 5 zł.
13)
badanie plam (fizykalne, mikroskopowe, chemiczne, widmowe, biochemiczne, serologiczne) 10-20 zł.
14)
badanie fizykalne, mikroskopowe, widmowe: artykułów żywności, przedmiotów użytku, pocisków, leków, trucizn, środków spędzenia płodu, wymiocin, kału, włosów, cząstek ciała (zwłok), zawartości żołądka lub jelit, wody, ziemi, powietrza, pism, banknotów, monet 5-20 zł.
15)
badanie chemiczne, fotochemiczne, biochemiczne, serologiczne przedmiotów wymienionych w punkcie 14) 5-50 zł.
16)
badanie toksykologiczne (na zawartość trucizn) części zwłok albo zawartości żołądka lub jelit 10-100 zł.
17)
badanie krwi na obecność tlenku węgla 10 zł.
18)
szczegółowe kliniczne badanie moczu 10 zł.
19)
badanie bakteryj z założeniem hodowli i doświadczeniem na zwierzętach 20-40 zł.
20)
badanie promieniami Röntgena 10-30 zł.

Opłaty za badania wymienione w punktach 12-20 obejmują również wynagrodzenie za orzeczenie.

Opłaty wymienione w punktach 12-16 dotyczą badania każdego oddzielnego przedmiotu (plamy, włosa i t. p.) oddanego do badania, a jeśli badanie większej ilości przedmiotów może się odbyć wspólnie - każdej takiej grupy przedmiotów.

Za badania określone w punktach 13-20 należy oprócz opłat tamże oznaczonych przyznać biegłemu nadto zwrot kosztów za zużyte materjały potrzebne do wykonania badania.

Jeżeli okaże się nieodzowna potrzeba przybrania przy czynności sądowo - lekarskiej pomocy felczera, sanitarjuszów i t. p., należy przyznać osobie przybranej do pomocy wynagrodzenie w wysokości 3 - 15 zł.; niezależnie od tego rzeczone osoby otrzymują odszkodowanie za oderwanie się od zajęć w wysokości 1 zł. za każde zaczęte pół godziny, zwrot niezbędnych kosztów przejazdu, tudzież kosztów powrotu, a jeżeli zostały wezwane z miejscowości, odległej ponad 15 kilometrów od miejsca posiedzenia sądu, nadto koszta pobytu w siedzibie sądu.
O ile niniejsze rozporządzenie inaczej nie stanowi, opłaty w niem przewidziane obejmują również wynagrodzenie za stratę zużytego czasu.
Z chwilą wejścia w życie kodeksu postępowania karnego z dnia 19 marca 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 33, poz. 313) niniejsze rozporządzenie obowiązuje nadal w wykonaniu art. 573 p. d) k. p. k.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Równocześnie uchyla się:

a)
rozporządzenie z dnia 7 czerwca 1924 r. (Dz. U. R. P. Nr. 49, poz. 501) w brzmieniu rozporządzenia z dnia 5 listopada 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 115, poz. 822);
b)
rozporządzenie z dnia 22 grudnia 1924 r. (Dz. U. R. P. z 1925 r. Nr. 9, poz. 63);
c)
rozporządzenie z dnia 23 marca 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 74, poz. 518);
d)
obowiązujące postanowienia dodatku pierwszego (części A i B) oraz dodatek drugi do ustawy z dnia 14 lipca 1909 r. (Zb. ust. pr. str. 625) w brzmieniu rozporządzenia Ministra b. dzielnicy pruskiej z dnia 10 listopada 1921 r. (Dz. U. R. P. Nr. 95, poz. 701).