Opłaty w postępowaniu przed Najwyższym Trybunałem Administracyjnym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.100.843

Akt utracił moc

Wersja od: 15 listopada 1932 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZESA RADY MINISTRÓW

z dnia 14 listopada 1932 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu w sprawie opłat w postępowaniu przed Najwyższym Trybunałem Administracyjnym.

Na podstawie art. 100 i 123 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1932 r. o Najwyższym Trybunale Administracyjnym (Dz. U. R. P. Nr. 94, poz. 806) zarządza się co następuje:

§ 1. Artykuły, wymienione w niniejszem rozporządzeniu bez bliższego określenia, oznaczają postanowienia rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1932 r. o Najwyższym Trybunale Administracyjnym (Dz. U. R. P. Nr. 94, poz. 806).

§ 2. Do opłat, przewidzianych w art. 92, 93, 97 i 98 będzie pobierany dodatek w wysokości 10%.

§ 3. Opłatę od skargi gdy wartość przedmiotu sporu może być określona pieniężnie (art. 92 ust. 1) oraz opłatę w kwocie 40 zł, przewidzianą w art. 93 ust. 1, uiszcza skarżący zasadniczo przez naklejenie znaczków stemplowych na skardze.

Jeżeli opłata przy wartości przedmiotu sporu, przewyższającej 10.000 zł (art. 92 ust. 1 pkt. 3), wynosi (przed doliczeniem dodatku 10%) więcej niż 300 zł, to może być uiszczona gotówką w kasie któregokolwiek urzędu skarbowego lub urzędu opłat stemplowych albo na konto takiej kasy za pośrednictwem Pocztowej Kasy Oszczędności; w tym przypadku należy do skargi dołączyć (art. 59 ust. 1 pkt. 3) pokwitowanie kasy urzędu skarbowego (urzędu opłat stemplowych) lub "potwierdzenie dla wpłacającego", wydane w obrocie Pocztowej Kasy Oszczędności - stwierdzające wyraźnie, że uiszczenie nastąpiło tytułem opłaty od skargi, wniesionej do Najwyższego Trybunału Administracyjnego.

§ 4. Celem uiszczenia opłaty od podania (art. 97) winien petent na pierwszej stronicy, a w razie wniesienia w dwu lub więcej egzemplarzach, na pierwszej stronicy jednego egzemplarza nakleić znaczki stemplowe, których wartość równa się sumie opłat, należących się od wszystkich egzemplarzy, tudzież od odpisów podania oraz od wszystkich załączników.

§ 5. Opłatę dodatkową, przewidzianą w art. 93 ust. 2, jak również opłatę od zaświadczenia (art. 98 ust. 1 i 2), uiszcza się przez dostarczenie znaczków stemplowych kancelarji Najwyższego Trybunału Administracyjnego. Kancelarja nakleja znaczki stemplowe na skardze bądź na zaświadczeniu.

Jeżeli opłata dodatkowa, wymierzona w myśl art. 93 ust. 2 pkt. 1 lub 2, wynosi (przed doliczeniem dodatku 10%) więcej niż 300 zł, to można ją uiścić gotówką w kasie któregokolwiek urzędu skarbowego lub urzędu opłat stemplowych albo na konto takiej kasy za pośrednictwem Pocztowej Kasy Oszczędności; w tym przypadku należy złożyć kancelarji Najwyższego Trybunału Administracyjnego pokwitowanie, określone w § 3 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

§ 6. Celem uiszczenia opłaty znaczkami stemplowemi (§§ 3 - 5 niniejszego rozporządzenia) należy użyć znaczków, których wartość nominalna równa się kwocie, należnej w myśl art. 92, 93, 97 lub 98, bez dodatku 10%.

§ 7. Kancelarja Najwyższego Trybunału Administracyjnego kasuje znaczki stemplowe - jeżeli nie nasuwa się podejrzenie, iż je podrobiono lub przerobiono lub usunięto z nich oznaki skasowania poprzedniego. Skasowanie następuje przez wyciśnięcie pieczęci urzędowej w ten sposób, aby część pieczęci znajdowała się na znaczku stemplowym, część zaś poza nim na papierze; nadto należy na każdym znaczku wypisać datę skasowania.

§ 8. Najwyższy Trybunał Administracyjny zaświadczy na żądanie skarżącego, że skarga została wniesiona oraz w jakiej kwocie i w jaki sposób (§§ 3 i 5 niniejszego rozporządzenia) wniesiono opłatę. Zaświadczenie to podlega opłacie w kwocie 3 zł (art. 98 ust. 1).

§ 9. Opłaty wymierzone przy wydaniu wyroków, a nie uiszczone w ciągu dni czternastu od dnia doręczenia decyzji (art. 94), ściągane są - dopóki obowiązuje ustawa z dnia 10 marca 1932 r. o przejęciu egzekucji administracyjnej przez władze skarbowe oraz o postępowaniu egzekucyjnem władz skarbowych (Dz. U. R. P. Nr. 32, poz. 328) - w trybie, wskazanym w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 1932 r. o postępowaniu egzekucyjnem władz skarbowych (Dz. U. R. P. Nr. 62, poz. 580).

§ 10. O zarządzeniu zwrotu opłaty (art. 95 i 96) Najwyższy Trybunał Administracyjny zawiadamia izbę skarbową, w której okręgu ma zamieszkanie lub siedzibę osoba, której należy się zwrot; jeżeli jednak opłatę uiszczono gotówką w kasie urzędu skarbowego (urzędu opłat stemplowych) lub na konto takiej kasy za pośrednictwem Pocztowej Kasy Oszczędności (§§ 3 i 5 niniejszego rozporządzenia), to zawiadomienie ma być wystosowane do tej izby skarbowej, w której okręgu znajduje się kasa urzędu skarbowego (urzędu opłat stemplowych), do której wpłynęła opłata.

Zawiadomienie ma wymienić: datę i liczbę zarządzenia o zwrocie, nazwisko i imię (firmę, nazwę) oraz dokładny adres osoby, której należy się zwrot, tudzież kwotę, która ma być zwrócona oraz podać, czy opłatę uiszczono znaczkami stemplowemi czy gotówka, w kasie urzędu skarbowego (urzędu opłat stemplowych), czy na konto takiej kasy za pośrednictwem Pocztowej Kasy Oszczędności; w razie uiszczenia gotówką w kasie urzędu skarbowego (urzędu opłat stemplowych) zawiadomienie ma nadto wymienić: kasę, w której uiszczono, datę uiszczenia i pozycję zarachowania.

Izba skarbowa zarządza - bez dalszego wniosku strony - zwrot nadpłaty w gotówce lub zaliczenie jej na poczet należności Skarbu Państwa.

§ 11. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 15 listopada 1932 r.