Opłaty stemplowe, wiążące się z przejściem własności nieruchomości w toku postępowania egzekucyjnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1933.98.754

Akt utracił moc
Wersja od: 15 grudnia 1934 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SKARBU
z dnia 15 listopada 1933 r.
w sprawie opłat stemplowych, wiążących się z przejściem własności nieruchomości w toku postępowania egzekucyjnego.

Na podstawie art. 1 i 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. w sprawie opłat stemplowych, wiążących się z przejściem własności nieruchomości w toku postępowania egzekucyjnego (Dz. U. R. P. Nr. 85, poz. 642) zarządzam co następuje:
Stawka opłaty stemplowej, należnej w myśl punktów 2 lub 3 art. 52 ustawy z dnia 1 lipca 1926 r. o opłatach stemplowych (Dz. U. R. P. Nr. 98, poz. 570) w brzmieniu art. LXXVII Przepisów wprowadzających prawo o sądowem postępowaniu egzekucyjnem, wydanych rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 93, poz. 804), od sprzedaży nieruchomości drogą licytacji przymusowej lub od orzeczenia sądowego, na mocy którego w toku postępowania egzekucyjnego nieruchomość przechodzi na własność wierzyciela, który ma prawo zabezpieczone hipotecznie na danej nieruchomości, wynosi 0,2% w przypadkach, gdy nabywcą jest:
1)
bank hipoteczny (art. 68 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 17 marca 1928 r. o prawie bankowem, Dz. U. R. P. Nr. 34, poz. 321),
2)
bank kredytu krótkoterminowego (art. 39 oraz ustęp pierwszy art. 119 tegoż rozporządzenia),
3)
spółdzielnia kredytowa (art. 91 i 92 tegoż rozporządzenia),
4)
komunalna kasa oszczędności (rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 kwietnia 1927 r. - Dz. U. R. P. Nr. 38, poz. 339),
5)
gminna kasa wiejska pożyczkowo-oszczędnościowa (rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1924 r. - Dz. U. R. P. Nr. 118, poz. 1069),
6)
bank państwowy,
7)
Bank Polski,
8)
towarzystwo kredytowe ziemskie w Warszawie lub we Lwowie,
9)
Poznańskie Ziemstwo Kredytowe,
10)
towarzystwo kredytowe miejskie: w Białymstoku, Częstochowie, Kaliszu, Kielcach, Lublinie, Lwowie, Łodzi, Płocku, Piotrkowie, Radomiu, Siedlcach, Suwałkach, Warszawie i Wilnie oraz Zachodnio - Polskie Towarzystwo Kredytowe Miejskie w Poznaniu,
11)
Galicyjska Kasa Oszczędności,
12)
Towarzystwo Kredytowe Przemysłu Polskiego,
13)
zakład ubezpieczeń (art. 1 i 77 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 26 stycznia 1928 r. o kontroli ubezpieczeń - Dz. U. R. P. Nr. 9, poz. 64), instytucja ubezpieczeń społecznych (art. 1 i 31 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 29 listopada 1930 r. o organizacji i funkcjonowaniu instytucyj ubezpieczeń społecznych - Dz. U. R. P. Nr. 81, poz. 635) oraz Powszechny Zakład Ubezpieczeń Wzajemnych,
14)
likwidator mienia b. rosyjskich instytucyj kredytu długoterminowego i innych przedsiębiorstw bankowych oraz b. rosyjskich zakładów ubezpieczeń (art. 5 i 6 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o likwidacji mienia byłych rosyjskich osób prawnych - Dz. U. R. P. Nr. 38, poz. 377 i Dz. U. R. P. z 1933 r. Nr. 34, poz. 293).
Stawki ulgowej w wysokości 0,2% nie stosuje się, jeżeli nabywcą, wymieniony w § 1, nieruchomość, nabytą na licytacji, zbył w ciągu 3 tygodni po licytacji, jak również jeżeli pismo, stwierdzające zbycie nieruchomości, nabytej w sposób, wskazany w § 1 rozporządzenia niniejszego, jest wolne od opłaty stemplowej. Różnica między opłatą normalną a obliczoną według stawki ulgowej powinna być uiszczona w kasie urzędu skarbowego w ciągu 3 tygodni od dnia sporządzenia pisma, stwierdzającego zbycie nieruchomości; nieuiszczenie w tym terminie spowoduje wymierzenie zapomocą nakazu płatniczego (art. 33, ustęp ostatni ustawy o opłatach stemplowych) kwoty, należnej tytułem różnicy, wraz z podwyżką w wysokości 5-krotnej (art. 42 ustawy o opłatach stemplowych).

Stawkę ulgową stosuje się jednak w razie zbycia Państwowemu Bankowi Rolnemu w myśl art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1925 r. o wykonaniu reformy rolnej (Dz. U. R. P. z 1926 r. Nr. 1, poz. 1).

Stawka ulgowa w wysokości 0,2% (§ 1 oraz § 2, zdanie drugie) ma zastosowanie tylko wówczas, jeżeli licytacja odbyła się w czasie od dnia 1 kwietnia 1932 r. do końca 1936 r., lub jeżeli na ten okres przypadł ostateczny termin licytacji, na którym zostało stwierdzone niedojście do skutku licytacji, uprawniające wierzyciela do objęcia nieruchomości na własność.

Jeżeli od pisma, do którego ma zastosowanie stawka ulgowa, uiszczono przed ogłoszeniem niniejszego rozporządzenia na poczet opłaty stemplowej wraz z dodatkiem 10 %-wym (rozporządzenie Ministra Skarbu z dnia 6 marca 1931 r. - Dz. U. R. P. Nr. 23, poz. 138) oraz z dodatkiem komunalnym (art. 13 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych - Dz. U. R. P. Nr. 94, poz. 747, w brzmieniu ustawy z dnia 17 marca 1932 r. - Dz. U. R. P. Nr. 25, poz. 223), co najmniej tyle, ile należy się na mocy niniejszego rozporządzenia, to reszta należności, ustalonej według zasad ogólnych, a jeszcze w całości nieuiszczonej, ulega umorzeniu; jeżeli uiszczono mniej, niż należy się w myśl niniejszego rozporządzenia, to jest wymagalna jedynie różnica miedzy należnością, ustaloną na mocy niniejszego rozporządzenia a kwotą uiszczona.

Różnica, o którą kwota uiszczona przewyższa kwotę, należną na mocy niniejszego rozporządzenia, nie ulega zwrotowi; zostaje ona potrącona od należności tytułem opłaty stemplowej wraz z dodatkiem 10 %-wym i dodatkiem komunalnym od pisma, stwierdzającego umowę, na mocy której nabywca, wymieniony w § 1, daną nieruchomość zbywa.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
1 § 2 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 29 listopada 1934 r. (Dz.U.34.107.952) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 grudnia 1934 r.
2 § 3 zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 29 listopada 1934 r. (Dz.U.34.107.952) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 grudnia 1934 r.