Opłaty stemplowe od umów o dzierżawę lub najem przedmiotów, znajdujących się na obszarze, na którym obowiązuje kodeks cywilny niemiecki.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1927.34.303

Akt utracił moc

Wersja od: 11 kwietnia 1927 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 31 marca 1927 r.

w sprawie opłat stemplowych od umów o dzierżawę lub najem przedmiotów, znajdujących się na obszarze, na którym obowiązuje kodeks cywilny niemiecki.

Na podstawie art. 175 (zdania ostatniego) ustawy z dnia 1 lipca 1926 r. o opłatach stemplowych (Dz. U. R. P. № 98, poz. 570) zarządzam co następuje:

§ 1. Jeżeli przed dniem 1 stycznia 1927 r. sporządzono pismo, stwierdzające urnowe; o dzierżawę lub najem nieruchomości, położonej na obszarze, na którym obowiązuje kodeks cywilny niemiecki, a podany w tem piśmie koniec okresu, przez który stosunek dzierżawy lub najmu ma trwać, przypada na dzień późniejszy niż dzień 31 grudnia 1926 r., to osoby, które zawarły umową, są solidarnie obowiązane złożyć-najpóźniej do końca czerwca 1927 r.-odpis owego pisma urzędowi skarbowemu (§ 15 rozporządzenia z dnia 20 listopada 1926 r. Dz. U. R. P. № 123, poz. 713 w brzmieniu, ustalonem w § 3 rozporządzenia z dnia 17 marca 1927 r., Dz. U. R. P. № 31, poz. 274).

W razie jednoczesnego złożenia pierwopisu lub drugiego odpisu urząd skarbowy zaświadczy zgłoszenie na pierwopisie, względnie na drugim odpisie.

W razie niezgłoszenia w terminie, przewidzianym w ustępie pierwszym niniejszego paragrafu, zostanie wymierzona kara pieniężna w wysokości od 5 do 300 zł. (art. 43 ustawy o opłatach stemplowych z dnia 1 lipca 1926 r. (Dz. U. R. P. № 98, poz. 570).

§ 2. Od pisma, wymienionego w § 1, należy uiścić opłatą stemplową, przyjmując za podstawę wymiaru wartość zobowiązań dzierżawcy lub biorącego w najem, za czas od dnia 1 stycznia 1927 r. do dnia, w którym stosunek dzierżawy, względnie najmu, ustaje. Nie włącza się jednak do podstawy wymiaru tych świadczeń ubocznych, które wydzierżawiającemu, względnie wynajmującemu, należą się w naturze (świadczeń ubocznych niepieniężnych).

Wysokość opłaty ustala się według rocznej kwoty zobowiązań dzierżawcy lub biorącego w najem, w myśl pozycji 48 pruskiej taryfy stemplowej (w brzmieniu, ustalonem w § 5 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 14 lipca 1922 r., Dz. U, R. P. № 62, poz. 557 i w § 9, punkcie 4, rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 28 kwietnia 1924 r., Dz. U. R. P. № 36, poz. 392); stawka opłaty nie może jednak wynosić więcej, niż 1%.

§ 3. Opłatę, wymienioną w § 2, uiszcza się ratami rocznemi, które należy wnosić do kasy skarbowej gotówką, bez urzędowego wymiaru. Każdą ratę, z wyjątkiem ostatniej, należy uiścić w ciągu miesiąca stycznia, przyjmując za podstawę obliczenia wartość zobowiązań dzierżawcy lub biorącego w najem za rok ubiegły; ratę pierwszą (za rok 1927) należy uiścić w styczniu 1928 r. Ratą ostatnią należy wnieść w ciągu miesiąca po ustaniu stosunku dzierżawy względnie najmu.

Kasie skarbowej należy złożyć w dwóch egzemplarzach deklarację, ułożoną według załączonego wzoru. Jedną deklaracją można objąć większą ilość umów o dzierżawę lub najem, jeżeli przy wszystkich ta sama osoba jest obowiązana do uiszczenia opłaty.

W razie nieuiszczenia raty we właściwym terminie zostanie -wymierzona podwyżka w wysokości 5-krotnei kwoty nieuiszczonej albo uiszczonej po upływie właściwego terminu (art. 42 ustawy o opłatach stemplowych).

Podatnik może też uiścić opłatę (§ 2) odrazu przy zgłoszeniu pisma, podlegającego opłacie (§ 1); w takim razie na żądanie podatnika wymierzy opłatę urząd skarbowy (art. 23 punkt "a", art. 24 punkt "a" ustawy o opłatach stemplowych).

Rata może być też uiszczona przed nadejściem terminu, wymienionego w ustępie pierwszym niniejszego paragrafu.

§ 4. § - ów 1 - 3 nie stosuje się do umów o dzierżawę lub najem, od których przed dniem 1 stycznia 1927 r. niszczono opłatę, w całości.

§ 5. §-ów 1-3 nie stosuje się do umów o dzierżawę lub najem, przy których kontrahentem jest Skarb Rzeczypospolitej albo będące odrębnemi osobami prawnemi: zakład państwowy lub przedsiębiorstwo państwowe.

Opłatę od pism, stwierdzających takie umowy, oblicza się według pozycji 48 pruskiej taryfy stemplowe; (w brzmieniu, ustalonem w § 5 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 14 lipca 1922 r., Dz. U. R. P. № 62, poz. 557 i w § 9, punkcie 4 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 28 kwietnia 1924 r. Dz. U. R. P. № 36, poz. 392), z uwzględnieniem § 5 (ustępu 6) pruskiej ustawy o podatku stemplowym (w brzmieniu obwieszczenia z dn. 30 czerwca 1909 r., Zb. pr. str. 535) ; podstawę wymiaru ustala się w sposób, podany w ustępie pierwszym § -u 2. Opłata w ten sposób obliczona, nie może jednak wynosić więcej niż 1% od kwoty przyjętej za podstawę wymiaru.

Urząd, działający imieniem Skarbu Rzeczypospolitej, względnie imieniem zakładu państwowego lub przedsiębiorstwa państwowego, jeżeli występuje jako dzierżawca lub biorący w najem, potrąca odpowiednie kwoty od należności drugiego kontrahenta. Jeżeli zaś wymieniony urząd występuje jako wydzierżawiający lub oddający w najem, to ma wezwać dzierżawcę, względnie biorącego w najem, aby przy każdej racie czynszu dzierżawnego, względnie przy każdej racie komornego, wnosił do tej samej kasy państwowej odpowiednią kwotę tytułem opłaty stemplowej.

Urząd wnosi raty opłaty stemplowej do kasy skarbowej corocznie w styczniu. Urząd prowadzi wykaz według wzoru, załączonego do § 3 - z tą zmianą, 72 w kolumnie 3 należy zawsze wymienić drugiego kontrahenta; wykazu tego nie składa kasie skarbowej.

Jeżeli urząd występuje jako wydzierżawiający lub oddający w najem, to może zaniechać poboru opłat stemplowych i wnoszenia ich do kasy skarbowej. Ma jednak w takim razie zgłosić odnośne pismo urzędowi skarbowemu w sposób, podany w § 1; urząd skarbowy wyda pisemną decyzję, w której wezwie dzierżawcę, względnie biorącego w najem, do uiszczania rat opłaty w sposób, wskazany w § 3.

§ 6. Od umów, zarówno pisemnych jak ustnych, zawartych przed dniem 1 stycznia 1927 r. a mających za przedmiot dzierżawę lub najem nieruchomości, położonych na obszarze, na którym obowiązuje kodeks cywilny niemiecki, jeżeli umowy te były wykonywane w 1926 r., należy uiścić ratę opłaty za rok 1926, o ile jej dotychczas nie uiszczono, najpóźniej do końca czerwca 1927 r. Tę ratę należy obliczyć i uiścić według odnośnych przepisów pruskiej ustawy o podatku stemplowym.

W razie nieuiszczenia raty za rok 1926 do końca czerwca 1927 r. zostanie wymierzona podwyżka w wysokości 5-krotnej kwoty nieuiszczonej albo uiszczonej po upływie powyższego terminu (art. 42 ustawy o opłatach stemplowych).

§ 7. §§ 1-6 stosuje się również do umów o dzierżawę lub najem uprawnień, do których stosuje się przepisy prywatno-prawne o nieruchomościach, jak również do dzierżawy prawa polowania o ile prawa powyższe tyczą się nieruchomości, położonych na obszarze, na którym obowiązuje kodeks cywilny niemiecki.

§ 8. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK 

DEKLARACJA

celem uiszczenia opłaty stemplowej od umów o dzierżawę lub najem, stwierdzonych pisemnie przed dniem 1 stycznia 1927 r.

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.

..................................................