Rozdział 31 - Świadectwa. - Opłaty stemplowe.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1935.64.404 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1947 r.

Rozdział  trzydziesty pierwszy.

Świadectwa.

  128  Świadectwa, wydawane przez urzędy państwowe, nie wyłączając notarjuszów, podlegają zasadniczo opłacie w wysokości 50 zł.

Świadectwa szkolne, dowody osobiste, zawierające zezwolenie na wyjazd zagranicę, protesty weksli, czeków i innych dokumentów, sporządzone przez urzędy pocztowe, jako też świadectwa, wydawane w postępowaniach, wymienionych w art. 141, nie podlegają opłatom stemplowym, przewidzianym w ustawie niniejszej.

Poza przypadkami, przewidzianemi w ustępie poprzednim, za wydanie świadectwa przez urząd państwowy nie ma być pobrana żadna opłata, nieprzewidziana w niniejszej ustawie (w szczególności też tytułem zwrotu kosztów papieru lub druku); postanowienie to nie dotyczy kosztów ogłoszeń.

Z postanowień części pierwszej ustawy niniejszej stosuje się do opłat od świadectw - poza przypadkami, wymienionemi w art. 161 - jedynie art. 18, 33, 38, 39, 50 i 51.

 Wyciągi i inne świadectwa z akt stanu cywilnego (z ksiąg metrykalnych) podlegają od każdego zaświadczonego faktu urodzin, zaślubin lub śmierci:

a)
opłacie w wysokości 30 zł, jeżeli są wydawane poza obszarem, na którym obowiązuje kodeks cywilny niemiecki, o ile koszty utrzymania urzędu stanu cywilnego ponosi Państwo;
b)
opłacie w wysokości 10 zł w innych przypadkach.

Wolne są od opłaty - pod warunkiem wzajemności - wyciągi i inne świadectwa z akt stanu cywilnego, tyczące się wymienionych w art. 88 osób urzędowych, wchodzących w skład przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych oraz członków ich rodzin.

 Opłatom wyższym ponad zasadniczą (art. 154) podlegają:

opłata wynosi

1)

akt nadania obywatelstwa polskiego

500 zł

2)

akt zezwolenia na zmianę:

a) imion i nazwiska lub nazwiska

500 zł

b) imion

50 zł

3)

zezwolenie na nabycie nieruchomości przez cudzoziemca 1% od minimalnej sumy nabycia (art. 3 ustawy z dnia 24 marca 1920 r. Dz. U. R. P. z 1933 r. Nr 24, poz. 202), nie więcej jednak jak

5.000 zł

4)

zatwierdzenie statutu spółki akcyjnej lub komandytowo-akcyjnej albo zmian w statucie, jak również zezwolenie spółce zagranicznej na działalność w Państwie Polskim lub na powiększenie kapitału

1.000 zł

5)

zezwolenie na stałe prowadzenie przedsiębiorstwa zarobkowego, wymagającego koncesji

400 zł

6)

zezwolenie na przedłużenie godzin wstępu do lokalu publicznego (restauracji itp.) ponad czas, przewidziany w przepisach policyjnych, udzielone na czas dłuższy niż 3 doby

500 zł

7)

akt nadania górniczego

250 zł

8)

karty łowieckie, wydane na okres dłuższy niż 14 dni

100 zł

9)

zezwolenia na urządzanie wystaw i targów gospodarczych

100 zł

Władza, nadająca obywatelstwo lub zezwalająca na zmianę imion lub nazwiska, może zwolnić petenta od opłaty, przewidzianej w ust. 1 punkty 1 oraz 2 a) i b), całkowicie lub częściowo ze względu na jego stan majątkowy lub ze względów natury politycznej.

Minister Skarbu w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Ministrem Aprowizacji i Handlu może obniżyć opłatę przewidzianą w ust. 1 punkt 5 dla niektórych kategorii przedsiębiorstw do 30 zł.

Wolne są od opłaty, przewidzianej w ust. 1 punkt 8, karty łowieckie, wydawane funkcjonariuszom zarządów lasów państwowych oraz straży łowieckiej prywatnej, zatwierdzonej i zaprzysiężonej przez władzę państwową.

 Opłacie w wysokości 30 zł podlegają świadectwa wydawane przez sądy. Opłacie w wysokości 20 zł od każdej stronicy pełnej lub zaczętej podlegają: wypisy z aktów notarjalnych oraz sporządzone przez urzędy państwowe drugie i dalsze egzemplarze dokumentów urzędowych, równobrzmiące z egzemplarzem pierwszym i zaopatrzone w podpis równorzędny. Takiej samej opłacie podlegają odpisy i wyciągi, sporządzone i poświadczone przez urzędy państwowe, z wyjątkiem tych, które sporządza i poświadcza notarjusz; te ostatnie podlegają opłacie po 5 zł od każdej pełnej lub zaczętej stronicy.

Poświadczenia zgodności z pierwopisem wtóropisów, odpisów i wyciągów, sporządzonych nieurzędownie (przez same strony), podlegają:

a)
w razie poświadczenia przez notarjusza - opłacie po 5 zł od każdej pełnej lub zaczętej stronicy;
b)
w razie poświadczenia zgodności przez inny urząd państwowy - opłacie w wysokości 1 zł od każdej pełnej lub zaczętej stronicy.

Jeżeli pierwopis podlega opłacie stemplowej w myśl niniejszej ustawy, to kwota opłaty, przewidzianej w niniejszym artykule, nie może przewyższać opłaty, należnej od pierwopisu.

 Poświadczenie własnoręczności podpisu lub znaku ręcznego przez urząd państwowy - z wyjątkiem poświadczenia, dokonanego przez notarjusza - podlega opłacie w wysokości 105 zł; opłatę pobiera się od każdego poświadczonego podpisu; suma opłat za poświadczenie podpisów, umieszczonych na tym samym dokumencie, nie może jednak przewyższać 50 zł.

Poświadczenie własnoręczności przez notarjusza nie podlega opłacie stemplowej. Poświadczenie zdolności osobistej, dokonane jednocześnie z poświadczeniem własnoręczności podpisu (znaku ręcznego), nie podlega opłacie.

 Protesty weksli, czeków i innych dokumentów, sporządzone przez notarjusza, podlegają opłacie, gdy suma dokumentu przewyższa 250 zł, a mianowicie: przy sumie wyższej niż 250 zł, a nie przewyższającej 500 zł - w wysokości 5 zł, przy sumie ponad 500 zł, a nie przewyższającej 1.000 zł - w wysokości 10 zł, przy sumie ponad 1.000 zł do 2.000 zł - w wysokości 20 zł, a przy sumie wyższej niż 2000 zł - w wysokości 30 zł.

Opłatę oblicza się od każdego zaprotestowanego dokumentu, choćby protest dwóch lub więcej dokumentów był objęty jednym aktem.

Wolne są od opłaty:

1)
świadectwa, wydawane na skutek podań, wymienionych w punktach 1 - 21, 23, 24 i 27 art. 142;
2)
zaświadczenia o dokonaniu zgłoszeń, przewidzianych w art. 21 (ustępie przedostatnim) i w art. 22;
3)
świadectwa, wydawane osobom, wymienionym w art. 144;
4)
świadectwa, wydawane celem przedstawienia ich instytucji ubezpieczeń przymusowych niemajątkowych dla stwierdzenia uprawnień ubezpieczeniowych.

Świadectwa, wymienione w art. 157, są wolne od opłaty tylko w przypadkach, w których opłatę miałby ponieść Skarb Państwa, jak również w razie wydania świadectwa osobie, wymienionej w punkcie 17 art. 142.

 Opłatę od świadectw uiszcza się zapomocą znaczków stemplowych, albo gotówką w kasie urzędu skarbowego. Opłata od świadectwa, wydanego przez notarjusza, może być też uiszczona gotówką do rąk notarjusza (art. 28).

W razie uiszczenia opłaty gotówką w kasie urzędu skarbowego urząd, wydający świadectwo, ma na niem wymienić kwotę opłaty, datę i miejsce jej uiszczenia oraz pozycję dziennika kasowego. Wydanie świadectwa lub umieszczenie w gazecie urzędowej ogłoszenia, zastępującego świadectwo, jest uzależnione od uprzedniego uiszczenia opłaty; przeciw decyzji w tym przedmiocie niema środka odwoławczego. Świadectwo może być wydane mimo nieuiszczenia lub niedostatecznego uiszczenia opłaty, jeżeli za wydaniem niezwłocznem przemawiają względy publiczne lub wzgląd na poważny interes petenta; w tym wypadku stosuje się ustęp trzeci art. 152.

Osobie, zamieszkałej zagranicą, może być wydane świadectwo mimo nieuiszczenia opłaty, za pośrednictwem właściwego konsulatu polskiego, który doręcza świadectwo za uprzedniem pobraniem opłaty stemplowej. Rozporządzenie określi walutę, w której opłata ma być uiszczona i ewentualnie kurs przerachowania.

Osoba, posiadająca świadectwo, wydane bez uiszczenia opłaty stemplowej, na mocy punktu 4 artykułu 160 - jeżeliby chciała przedstawić je nie instytucji ubezpieczeń społecznych, lecz innej osobie - ma uprzednio uiścić opłatę stemplową; w razie nieuiszczenia albo uiszczenia spóźnionego lub nieprawidłowego stosuje się punkt 3 artykułu 33 oraz art. 42.

128 Art. 154 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.
129 Art. 155 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.
130 Art. 156 zmieniony przez art. 1 pkt 3 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.
131 Art. 157 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.
132 Art. 158 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.
133 Art. 159 zmieniony przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 20 marca 1946 r. (Dz.U.46.14.100) zmieniającego nin. ustawę z dniem 4 maja 1946 r.
134 Art. 161 zmieniony przez art. 171 ust. 2 pkt 2 dekretu z dnia 16 maja 1946 r. o postępowaniu podatkowym (Dz.U.46.27.174) z dniem 1 lipca 1946 r.