Opłaty ryczałtowe dla wyższych urzędów ubezpieczeń.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1923.68.526

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1924 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 2 lipca 1923 r.
w przedmiocie opłat ryczałtowych dla wyższych urzędów ubezpieczeń. *

Na podstawie § 80 ust. III ordynacji ubezpieczeniowej z dnia 19 lipca 1911 r.(Dz. U. Rz. Niem. № 42) oraz. art. 18 ustawy z dnia 1 sierpnia 1919 r. o tymczasowej organizacji zarządu b. dzielnicy pruskiej (Dz. P. P. P. № 64 poz. 335) zarządza się co następuje:
Przewidziane w § 80 ust II ordynacji ubezpieczeniowej z. dnia 19 lipca 1911 r. (Dz. U. Rz. Niem. ą 42) opłaty ryczałtowe od dnia 1 stycznia 1923 r. będą wynosiły:
a)
w zakresie ubezpieczenia od wypadków Mk. 80.000
b)
w zakresie ubezpieczenia na wypadek niezdolności do pracy oraz ubezpieczenia pozostałych rodzin Mk. 100.000
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia; równocześnie traci moc obowiązującą rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 3 lutego 1922 r. w sprawie- kwot ryczałtowych na koszty wyższych urzędów ubezpieczeń (Dz. U. R. P. № 11 poz. 96).
* Z dniem 1 stycznia 1924 r. opłaty ryczałtowe, ustalone w nin. rozporządzeniu przelicza się na franki złote według przeciętnego kursu franka złotego z 3 miesięcy poprzedzających ogłoszenie powyższego rozporządzenia: kwietnia, maja i czerwca 1923 r., a mianowicie licząc 1 frank złoty równy 11.369 mkp., w szczególności wyznaczoną w § 1 lit. a kwotę 80.000 mkp. przelicza się na 7 franków złotych zaś wyznaczoną w § 1 lit. b kwotę 100.000 mkp. na 8 franków, zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Skarbu z dnia 19 stycznia 1924 r. o zastosowaniu stałej jednostki do opłat ryczałtowych dla wyższych urzędów ubezpieczeń (Dz.U.24.14.133).