Art. 2. - Opłaty od uprawnień górniczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1924.69.671

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1932 r.
Art.  2.

Posiadacz uprawnienia, względnie jego prawny zastępca, winien uiszczać opłatę zgóry w dwuch równych ratach półrocznych, płatnych w ciągu pierwszego miesiąca półrocza kalendarzowego.

Za półrocze kalendarzowe, w którem uprawnienie górnicze powstało, należy uiścić całą ratę półroczną w ciągu miesiąca kalendarzowego, następującego po miesiącu, w którym uzyskano od władzy górniczej uprawnienie.

Również za półrocze kalendarzowe, w którem uprawnienie górnicze zgasło czy to wskutek zrzeczenia się, czy wskutek odebrania, należy uiścić całą ratę półroczną stosownie do przepisu ustępu pierwszego tego artykułu.

Uprawnienia górnicze, istniejące w dniu ogłoszenia niniejszej ustawy, traktuje się co do opłaty, jako nowo-powstałe.

Uprawnienia górnicze, będące własnością Państwa, są wolne od opłat, wymienionych w art. 1.