Art. 16. - Opłata stemplowa od sprzedaży przedmiotów zbytku.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1920.79.528

Akt utracił moc

Wersja od: 1 lutego 1924 r.

Art.  16.

Osoby, winne:

1) nieprowadzenia księgi sprzedaży przedmiotów zbytku (art. 9), albo niezapisania do niej wypadku sprzedaży lub wpisania danych niezgodnych z prawdą;

2) nieuiszczenia opłaty w przepisanym terminie lub w przepisany sposób;

3) uwolnienia się od opłaty za pomocą podania fałszywych okoliczności lub świadomie nieprawdziwego oświadczenia w celu całkowitego lub częściowego uchylenia się od opłaty - ulegają karze grzywny do pięćdziesięciokrotnej wysokości kwoty, na której utratę Skarb narażono lub którą uiszczono po upływie przepisanego terminu, albo w sposób niezgodny z przepisami (art. 10). Niezależnie od grzywny winny obowiązany jest uiścić brakującą kwotę opłaty.

W razie niemożności określenia kwoty, na której utratę Skarb narażono, nakłada się grzywnę w wysokości od 100 do 100.000 marek.

W razie trzykrotnego ukarania jednej i tej samej osoby w myśl artykułu niniejszego władza orzekająca (art. 18) może w porozumieniu z władzą przemysłową zarządzić odebranie winnemu uprawnienia przemysłowego, względnie handlowego.