Art. 4. - Opłata skarbowa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1951.9.73 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 19 lutego 1951 r.
Art.  4.
1.
Do obliczania i pobrania od podatnika opłaty skarbowej oraz do wpłacenia jej na rachunek właściwego organu finansowego obowiązani są:
1)
notariusz - od sporządzonych przed nim aktów oraz od pism, przedstawionych mu celem dokonania czynności urzędowej;
2)
sędzia obywatelski - od pism stwierdzających czynność prawną, wciągniętych do księgi umów;
3)
przewoźnik - od listów przewozowych i innych dokumentów stwierdzających, że otrzymał rzecz do przewozu (dowód ładunkowy, recepis, kwit bagażowy itp.);
4)
przedsiębiorca okrętowy lub żeglugi powietrznej (jego pełnomocnik i komisant) - od wydawanych biletów lub kwitów zadatkowych, uprawniających do jazdy statkiem morskim lub powietrznym;
5)
przechowawca - od dowodów składowych i świadectw depozytowych.
2.
Płatnicy zaświadczają na oryginałach bądź na odpisach pism wydawanych stronom sposób obliczenia opłaty, a mianowicie: rodzaj i przedmiot opłaty, sumę uiszczonej opłaty bądź powód niepobrania opłaty oraz pozycję rejestru opłat. Takie same zaświadczenia płatnicy umieszczają w rejestrach oraz na pismach pozostających w aktach, a sędzia obywatelski - w treści wpisu do księgi umów i w rejestrze.
3.
Przepisy co do sposobu pobierania opłaty, zaświadczania i prowadzenia rejestru opłat skarbowych wyda w drodze rozporządzenia Minister Finansów w porozumieniu z właściwymi ministrami.
4.
Płatnicy oraz urząd stanu cywilnego obowiązani są uzależnić dokonanie swej czynności od uprzedniego uiszczenia opłaty skarbowej.