Opłata ewidencyjna, o której mowa w przepisach ustawy - Prawo o ruchu drogowym.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.227.2254

Akt utracił moc
Wersja od: 30 grudnia 2003 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI1)
z dnia 18 grudnia 2003 r.
w sprawie opłaty ewidencyjnej, o której mowa w przepisach ustawy - Prawo o ruchu drogowym

Na podstawie art. 80d ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa:
1)
wysokość opłaty ewidencyjnej, o której mowa w art. 75 ust. 2, art. 77 ust. 3, art. 82 ust. 2, art. 97 ust. 1 i art. 150 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, zwanej dalej "ustawą", oraz sposób wnoszenia tej opłaty;
2)
tryb i zasady pobierania, ewidencjonowania, przekazywania i rozliczania opłaty ewidencyjnej przez organy i podmioty zobowiązane do jej pobierania;
3)
szczegółowe zasady gospodarki finansowej środka specjalnego, o którym mowa w art. 80d ust. 2 i 3 oraz w art. 100d ust. 2 ustawy.
Opłata ewidencyjna wynosi:
1)
za wydanie:
a)
dowodu rejestracyjnego - 1 zł,
b)
pozwolenia czasowego - 1 zł,
c)
zalegalizowanych tablic (tablicy) rejestracyjnych - 1 zł,
d)
nalepki kontrolnej - 1 zł,
e)
karty pojazdu dla pojazdu samochodowego innego niż określony w art. 77 ust. 1 ustawy - 1 zł,
f)
dokumentu stwierdzającego uprawnienie do kierowania pojazdem - 1 zł;
2)
za wpisanie do dowodu rejestracyjnego przez uprawnionego diagnostę, po stwierdzeniu pozytywnego wyniku badania, kolejnego terminu badania technicznego pojazdu - 2 zł;
3)
za wymianę, na podstawie art. 150 ust. 1 ustawy, prawa jazdy lub innego dokumentu uprawniającego do kierowania pojazdami lub potwierdzającego dodatkowe kwalifikacje i wymagania w stosunku do kierującego pojazdem - 1 zł.
1. 
Opłatę ewidencyjną wnosi się do kasy lub na rachunek bankowy organu lub podmiotu zobowiązanego do jej pobrania, zwanego dalej "pobierającym".
2. 
Jeżeli opłata jest wnoszona w kasie, pobierający wydaje osobie uprawnionej dowód jej wniesienia, z zastrzeżeniem ust. 5.
3. 
Opłaty, o których mowa w § 2 pkt 1 lit. a-d i lit. f oraz w pkt 2 i 3, wnosi się łącznie z innymi opłatami za wykonanie czynności, których dotyczą.
4. 
Opłatę, o której mowa w § 2 pkt 1 lit. e, wnosi się przed odbiorem karty pojazdu.
5. 
W przypadku wnoszenia opłaty ewidencyjnej łącznie z innymi opłatami, wydaje się jeden dowód ich wniesienia, na którym wyodrębnia się kwoty poszczególnych opłat.
1. 
Pobierający odnotowuje pobrane opłaty ewidencyjne w prowadzonej w formie elektronicznej ewidencji pobranych opłat ewidencyjnych.
2. 
Ewidencja, o której mowa w ust. 1, zawiera:
1)
w przypadku organów rejestrujących - tytuł pobranej opłaty ewidencyjnej i liczbę opłat pobranych z tego tytułu w każdym miesiącu;
2)
w przypadku stacji kontroli pojazdów - liczbę pobranych opłat i numery rejestracyjne pojazdów poddanych badaniom technicznym, od których pobrano opłatę ewidencyjną.
1. 
Pobierający do 10. dnia każdego miesiąca przekazuje na rachunek bankowy środka specjalnego, o którym mowa w art. 80d ust. 2 i 3 oraz art. 100d ust. 2 ustawy, zwanego dalej "środkiem specjalnym", opłaty ewidencyjne pobrane w miesiącu poprzedzającym.
2. 
Dysponent środka specjalnego na swojej stronie internetowej publikuje numer rachunku bankowego środka specjalnego i zmiany numeru tego rachunku.
Pobierający, na podstawie ewidencji pobranych opłat ewidencyjnych, dokonuje, do 10. dnia każdego miesiąca, rozliczenia pobranych i przekazanych na rachunek bankowy środka specjalnego w poprzednim miesiącu opłat ewidencyjnych i przekazuje to rozliczenie dysponentowi środka specjalnego.
1. 
Dysponent środka specjalnego dokonuje raz na kwartał analizy prawidłowości rozliczeń przekazanych przez pobierających na podstawie:
1)
informacji zawartych w rozliczeniach, o których mowa w § 6;
2)
czynności odnotowanych w centralnej ewidencji pojazdów i centralnej ewidencji kierowców;
3)
wpływów na rachunek bankowy środka specjalnego.
2. 
W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości rozliczeń przekazanych przez pobierającego dysponent środka specjalnego może wezwać tego pobierającego do złożenia wyjaśnień, a następnie, jeżeli w wyniku złożenia tych wyjaśnień potwierdzi się istnienie nieprawidłowości - do ich naprawienia.
Do uiszczania i rozliczania przez zakłady ubezpieczeń opłaty ewidencyjnej, o której mowa w art. 30 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 1152), stosuje się przepisy § 5-7.
1. 
Obsługę administracyjną i finansowo-księgową środka specjalnego zapewnia dysponent tego środka.
2. 
Koszty obsługi, o której mowa w ust. 1, są pokrywane z przychodów środka specjalnego.
Podstawą gospodarki finansowej środka specjalnego jest roczny plan finansowy, sporządzany zgodnie z art. 21 ust. 3-5 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148 z późn. zm.3)), obejmujący:
1)
przychody określone w art. 80d ust. 2 i 3 oraz art. 100d ust. 2 ustawy;
2)
wydatki związane z utworzeniem, rozwojem i funkcjonowaniem centralnej ewidencji pojazdów i centralnej ewidencji kierowców.
Wydatki, o których mowa w § 10 pkt 2, obejmują:
1)
w zakresie wydatków ponoszonych na utworzenie centralnej ewidencji pojazdów i centralnej ewidencji kierowców wydatki związane w szczególności z:
a)
budową i przystosowaniem budynków i pomieszczeń,
b)
najmem lub dzierżawą budynków i pomieszczeń,
c)
zakupem sprzętu komputerowego, w tym składników sieci teletransmisji danych,
d)
zakupem oprogramowania,
e)
zakupem materiałów i środków trwałych,
f)
zakupem usług, w szczególności budowlanych, doradczych i wykonawczych w zakresie instalacji i uruchomienia systemu teleinformatycznego;
2)
w zakresie wydatków ponoszonych na rozwój centralnej ewidencji pojazdów i centralnej ewidencji kierowców wydatki związane w szczególności z:
a)
budową, przystosowaniem lub modernizacją budynków i pomieszczeń,
b)
najmem lub dzierżawą budynków i pomieszczeń,
c)
zakupem i modernizacją sprzętu komputerowego, w tym składników sieci teletransmisji danych,
d)
zakupem lub aktualizacją oprogramowania,
e)
zakupem materiałów i środków trwałych,
f)
zakupem usług, w szczególności budowlanych, doradczych i wykonawczych w zakresie modernizacji pomieszczeń i systemu teleinformatycznego;
3)
w zakresie wydatków ponoszonych na funkcjonowanie centralnej ewidencji pojazdów i centralnej ewidencji kierowców wydatki związane w szczególności z:
a)
eksploatacją mediów, w szczególności energii elektrycznej i wody,
b)
eksploatacją i konserwacją sprzętu komputerowego,
c)
zakupem materiałów eksploatacyjnych,
d)
zakupem usług, w szczególności telekomunikacyjnych, doradczych i wykonawczych w zakresie eksploatacji systemu teleinformatycznego.
O dokonaniu wydatku ze środka specjalnego decyduje dysponent tego środka lub upoważniony przez niego kierownik komórki organizacyjnej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw administracji publicznej, oceniając celowość wydatku oraz jego zgodność z planem finansowym, o którym mowa w § 10.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2004 r.
______

1) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej - administracja publiczna, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 35, poz. 325 i Nr 58, poz. 533).

2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1152, Nr 130, poz. 1190, Nr 137, poz. 1302, Nr 149, poz. 1451 i 1452, Nr 162, poz. 1568, Nr 200, poz. 1953 i Nr 210, poz. 2036.

3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 594, Nr 96, poz. 874, Nr 166, poz. 1611 i Nr 189, poz. 1851.