Opłacanie w formie bezgotówkowej czynszu za lokale użytkowe przez jednostki gospodarki uspołecznionej na rzecz wynajmujących będących jednostkami gospodarki nie uspołecznionej i osób fizycznych oraz nadzór nad właściwym zużyciem tego czynszu.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1959.53.317

Akt utracił moc

Wersja od: 25 września 1959 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRÓW GOSPODARKI KOMUNALNEJ I FINANSÓW

z dnia 4 września 1959 r.

w sprawie opłacania w formie bezgotówkowej czynszu za lokale użytkowe przez jednostki gospodarki uspołecznionej na rzecz wynajmujących będących jednostkami gospodarki nie uspołecznionej i osób fizycznych oraz nadzoru nad właściwym zużyciem tego czynszu.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 1 lipca 1958 r. o rozliczeniach pieniężnych jednostek gospodarki uspołecznionej (Dz. U. Nr 44, poz. 215) oraz art. 11 ust. 4 i art. 16 dekretu z dnia 28 lipca 1948 r. o najmie lokali (Dz. U. z 1958 r. Nr 50, poz. 243) zarządza się, co następuje:

§ 1. Jednostka gospodarki uspołecznionej obowiązana jest opłacać na rzecz jednostki gospodarki nie uspołecznionej lub osoby fizycznej czynsz za najem lokalu użytkowego w formie bezgotówkowej na odrębny rachunek wynajmującego w Powszechnej Kasie Oszczędności lub w spółdzielni oszczędnościowo-pożyczkowej.

§ 2. Przepis § 1 nie dotyczy przypadków, w których czynsz za lokal użytkowy należny od poszczególnego najemcy na terenie miasta wynosi mniej niż 500 zł, a na terenie gromady lub osiedla mniej niż 250 zł w stosunku miesięcznym.

§ 3. Na żądanie wynajmującego jednostka gospodarki uspołecznionej obowiązana jest również opłacać w formie bezgotówkowej (§ 1) opłaty z tytułu zwrotu kosztów dostarczanego z własnych urządzeń oświetlenia oraz ogrzewania i ciepłej wody, z tytułu używania dźwigów osobowych, opłaty za wodę i kanalizację (art. 12 ust. 1 i art. 17 ust. 2 dekretu z dnia 28 lipca 1948 r. o najmie lokali) oraz opłaty za urządzenia dodatkowe przewidziane w § 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 lipca 1958 r. w sprawie czynszów za lokale użytkowe i wpłat na Fundusz Gospodarki Mieszkaniowej (Dz. U. Nr 50, poz. 245), należne w związku z najmem lokali użytkowych objętych niniejszym rozporządzeniem.

§  4.

1. Wynajmujący może podejmować środki pieniężne z rachunku, o którym mowa w § 1, po przedłożeniu zaświadczenia komitetu blokowego (domowego), że podejmowane środki przeznaczone są na eksploatację i remont bieżący nieruchomości w rozumieniu rozporządzenia Ministrów Administracji Publicznej i Odbudowy z dnia 23 marca 1949 r. w sprawie właściwości władz i sposobu wykonywania przez nie nadzoru nad zużyciem sum przeznaczonych na eksploatację i remont bieżący nieruchomości (Dz. U. Nr 28, poz. 204), na remonty kapitalne lub na cele określone w § 3 niniejszego rozporządzenia, jeżeli najemcy przekazują na rachunek wynajmującego opłaty wymienione w tym przepisie.

2. W stosunku do nieruchomości, na których terenie nie działają komitety blokowe (domowe), zaświadczenia przewidziane w ust. 1 wydaje organ gospodarki mieszkaniowej prezydium właściwej rady narodowej.

3. W zakresie nadzoru nad właściwym zużyciem środków pieniężnych podjętych z rachunku na koszty eksploatacji i remontów stosuje się odpowiednio przepisy rozporządzenia powołanego w ust. 1.

4. Przekazanie z rachunku bieżącego wpłat na Fundusz Gospodarki Mieszkaniowej i należności z tytułu podatku od nieruchomości nie wymaga przedkładania zaświadczeń komitetu blokowego (domowego).

§ 5. Oddziały Powszechnej Kasy Oszczędności i Spółdzielnie Oszczędnościowo-Pożyczkowe prowadzące rachunki, o których mowa w § 1, uprawnione są do sprawdzania, czy podejmowane środki finansowe są faktycznie wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem. Stwierdzone nieprawidłowości podawane są do wiadomości organów gospodarki mieszkaniowej prezydiów powiatowych (miejskich) rad narodowych.

§ 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.