Opiniowanie funkcjonariuszy Służby Więziennej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1996.138.643

Akt utracił moc
Wersja od: 30 listopada 1996 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 21 listopada 1996 r.
w sprawie opiniowania funkcjonariuszy Służby Więziennej.

Na podstawie art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa zasady opiniowania funkcjonariuszy Służby Więziennej, zwanych dalej "funkcjonariuszami", zapoznawania z opinią, a także tryb wnoszenia oraz rozpatrywania odwołań od opinii służbowych.
1.
Opinię służbową sporządza się, oprócz przypadku określonego w art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 i Nr 106, poz. 496):
1)
w okresie służby przygotowawczej - po każdym roku służby,
2)
przed podjęciem decyzji o wcześniejszym zatarciu kary dyscyplinarnej albo jej darowaniu,
3)
w razie wydania opinii o niewywiązywaniu się z obowiązków służbowych - przed upływem roku od jej wydania,
4)
na żądanie przełożonego,
5)
na uzasadniony wniosek funkcjonariusza.
2.
Opinię służbową można sporządzić przed podjęciem decyzji w sprawie przeniesienia do innej jednostki organizacyjnej lub awansowania na wyższe stanowisko służbowe.
1.
Opinie służbowe sporządzają:
1)
Minister Sprawiedliwości - w stosunku do Dyrektora Generalnego Służby Więziennej i jego zastępców,
2)
Dyrektor Generalny Służby Więziennej - w stosunku do:
a)
dyrektorów i zastępców dyrektorów okręgowych Służby Więziennej,
b)
komendantów i zastępców komendantów ośrodków szkolenia Służby Więziennej,
c)
komendantów i zastępców komendantów bezpośrednio mu podległych ośrodków doskonalenia kadr Służby Więziennej,
d)
kierowników komórek organizacyjnych w Centralnym Zarządzie Służby Więziennej,
e)
funkcjonariuszy delegowanych do pełnienia służby poza Służbą Więzienną,
3)
dyrektor okręgowy Służby Więziennej - na terenie swojego działania - w stosunku do:
a)
dyrektorów i zastępców dyrektorów zakładów karnych i aresztów śledczych,
b)
komendantów i zastępców komendantów ośrodków doskonalenia kadr Służby Więziennej,
4)
dyrektor zakładu karnego i aresztu śledczego, komendant ośrodka szkolenia Służby Więziennej i ośrodka doskonalenia kadr Służby Więziennej - w stosunku do kierowników podległych im komórek organizacyjnych.
2.
Kierownicy jednostek organizacyjnych, o których mowa w ust. 1 pkt 2-4, oraz kierownicy utworzonych w nich komórek organizacyjnych sporządzają opinie służbowe w stosunku do podległych im bezpośrednio funkcjonariuszy.
3.
Opinie służbowe o funkcjonariuszach delegowanych do czasowego pełnienia służby w innej jednostce organizacyjnej Służby Więziennej sporządza przełożony właściwy w czasie delegowania.
4.
Opinie służbowe o funkcjonariuszach pozostających bez przydziału służbowego wydaje przedłożony, w którego dyspozycji pozostają.
1.
Opinię służbową sporządza się na podstawie oceny przebiegu służby funkcjonariusza oraz dokumentów znajdujących się w aktach osobowych.
2.
Przed sporządzeniem opinii przedłożony przeprowadza z funkcjonariuszem rozmowę, w której dokonuje oceny jego pracy oraz wysłuchuje stanowiska funkcjonariusza w tej sprawie.
1.
Opinia służbowa powinna zawierać ocenę wykonywania przez funkcjonariusza czynności służbowych, postawy i sposobu postępowania wobec osób pozbawionych wolności oraz określać perspektywy awansu funkcjonariusza w służbie.
2.
Opinia służbowa powinna zawierać:
1)
datę sporządzenia,
2)
stopień, imię i nazwisko opiniowanego funkcjonariusza oraz zajmowane stanowisko,
3)
okres, za jaki sporządza się opinię, datę sporządzenia ostatniej opinii oraz wnioski w niej zawarte,
4)
wnioski:
a)
w okresie służby przygotowawczej - o przydatności do służby,
b)
w okresie służby stałej - o przydatności na zajmowanym stanowisku i wywiązywaniu się z obowiązków służbowych,
5)
pouczenie o trybie odwoławczym,
6)
podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby sporządzającej opinię.
3.
Opinię służbową sporządza się w dwóch egzemplarzach.
1.
Przełożony, który sporządził opinię służbową, zapoznaje z nią funkcjonariusza w terminie 14 dni od jej sporządzenia. Fakt oraz termin zapoznania się z opinią funkcjonariusz potwierdza podpisem.
2.
Jeden egzemplarz opinii służbowej otrzymuje funkcjonariusz, a drugi włącza się do jego akt osobowych.
3.
W razie niemożności zapoznania funkcjonariusza z opinią służbową, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące doręczeń.
4.
W razie odmowy funkcjonariusza zapoznania się z opinią służbową, przełożony, który sporządził opinię, dokonuje na niej odpowiedniej adnotacji.
1.
Odwołanie od opinii służbowej wnosi się, w terminie 14 dni od zapoznania się z opinią, do wyższego przełożonego za pośrednictwem przełożonego, który wydał opinię.
2.
Przed upływem terminu do wniesienia odwołania oraz w okresie rozpatrywania odwołania opinia służbowa nie może stanowić podstawy do wydania decyzji personalnej, której wydanie uzależnione jest od treści tej opinii.
3.
Jeżeli przełożony uzna, że odwołanie zasługuje na uwzględnienie, wydaje nową opinię służbową.
4.
Przełożony, który wydał opinię służbową, przesyła odwołanie, wraz z całością materiałów zgromadzonych w sprawie i aktami osobowymi opiniowanego, do wyższego przełożonego, w terminie siedmiu dni od dnia, w którym otrzymał odwołanie, jeżeli w tym terminie nie wydał opinii służbowej, o której mowa w ust. 3.
1.
Wyższy przełożony, po rozpatrzeniu odwołania, wydaje postanowienie o utrzymaniu w mocy zaskarżonej opinii służbowej albo o jej uchyleniu.
2.
Wyższy przełożony uchyla opinię służbową, jeżeli:
1)
uzna, że jest ona niesłuszna,
2)
dokumenty, na których podstawie wydano opinię, okazały się fałszywe,
3)
wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne, istniejące w dniu wydania opinii, nieznane przełożonemu, który wydał opinię służbową,
4)
opinia została wydana z naruszeniem prawa.
3.
Wydanie postanowienia, o którym mowa w ust. 1, powinno nastąpić w terminie 30 dni od dnia otrzymania odwołania.
1.
Wyższy przełożony może z urzędu badać zasadność opinii służbowych, wydanych przez właściwych przełożonych.
2.
W przypadku stwierdzenia okoliczności, o których mowa w § 8 ust. 2, wyższy przełożony wydaje postanowienie o uchyleniu opinii służbowej.
Na postanowienia, o których mowa w § 8 ust. 1 i § 9 ust. 2, nie przysługuje zażalenie.
Postępowania odwoławcze w sprawach opinii służbowych wydanych przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia toczą się według dotychczas obowiązujących przepisów.
Traci moc zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 1 marca 1990 r. w sprawie opiniowania funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz. Urz. Ministerstwa Sprawiedliwości z 1990 r. Nr 3, poz. 19 i z 1993 r. Nr 2, poz. 8).
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.