§ 10. - Okresy zatrudnienia na obszarze Państwa Polskiego i za granicą oraz zasady udzielania świadczeń rentowych z tytułu tego zatrudnienia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1979.29.174

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1983 r.

§  10.

1. Osobom pobierającym za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jedno lub więcej świadczeń o charakterze rentowym z instytucji zagranicznych i nie pobierającym świadczeń rentowych na podstawie przepisów polskich oraz członkom ich rodzin przysługują:

1) świadczenia w naturze w zakresie i na warunkach określonych ustawą,

2) dodatki rodzinne na warunkach i w wysokości określonej ustawą, jeżeli nie pobierają z instytucji zagranicznych świadczeń mających charakter tych dodatków,

3) dodatki z tytułu inwalidztwa I grupy lub osiągnięcia wieku 80 lat, jeżeli kwota świadczeń nie przekracza określonej ustawą najniższej kwoty emerytury lub odpowiedniej renty,

4) wyrównanie pobieranych świadczeń - z wyjątkiem niepełnych zaopatrzeń z tytułu służby wojskowej - do określonej ustawą najniższej kwoty emerytury lub odpowiedniej renty; przy ustalaniu wyrównania dla osób, które zaliczone zostały do I grupy inwalidów lub osiągnęły wiek 80 lat, uwzględnia się wysokość emerytury lub renty wraz z dodatkiem z tytułu takiego inwalidztwa lub wieku.

2. W razie śmierci osoby, o której mowa w ust. 1, lub członka rodziny takiej osoby przysługuje zasiłek pogrzebowy na warunkach określonych ustawą w wysokości ustalonej w ustawie jako najniższa kwota zasiłku pogrzebowego; przepis § 9 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

3. Świadczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, nie przysługują osobom:

1) osiągającym wynagrodzenie z tytułu zatrudnienia lub inne dochody uzasadniające w myśl ustawy zawieszenie prawa do świadczeń,

2) pobierającym z instytucji zagranicznej wyłącznie świadczenia, o których mowa w § 7 ust. 1 pkt 1.