Określenie zawodów i specjalności, do których stosuje się przepisy o zapobieżeniu płynności kadr pracowników.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1950.18.153

Akt utracił moc

Wersja od: 15 grudnia 1951 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 17 kwietnia 1950 r.

w sprawie określenia zawodów i specjalności, do których stosuje się przepisy o zapobieżeniu płynności kadr pracowników.

Na podstawie art. 2 i 5 ustawy z dnia 7 marca 1950 r. o zapobieżeniu płynności kadr pracowników w zawodach lub specjalnościach szczególnie ważnych dla gospodarki uspołecznionej (Dz. U. R. P. Nr 10, poz. 107) zarządza się, co następuje:

§ 1. Artykuły wymienione w niniejszym rozporządzeniu bez bliższego określenia oznaczają artykuły ustawy z dnia 7 marca 1950 r. o zapobieżeniu płynności kadr pracowników w zawodach lub specjalnościach szczególnie ważnych dla gospodarki uspołecznionej, paragrafy zaś bez bliższego określenia - paragrafy niniejszego rozporządzenia.

§ 2. Przepisy ustawy z dnia 7 marca 1950 r. o zapobieżeniu płynności kadr pracowników w zawodach lub specjalnościach szczególnie ważnych dla gospodarki uspołecznionej stosuje się do niżej wymienionych osób bez względu na rodzaj posiadanych przez nie kwalifikacji:

1) 1 zatrudnionych w urzędach, zakładach i instytucjach państwowych oraz uspołecznionych przedsiębiorstwach produkcji przemysłowej, handlu, komunikacji, łączności i rolnictwa:

a) inżynierów, techników, budowniczych, majstrów, lekarzy weterynaryjnych, geologów, mierniczych i geodetów,

b) głównych i starszych księgowych oraz równorzędnych im pracowników w działach finansowych,

c) oficerów Polskiej Marynarki Handlowej - nawigacyjnych i mechaników,

2) lekarzy, felczerów i innych osób, posiadających wyszkolenie sanitarne i zatrudnionych w administracji służby zdrowia,

3) traktorzystów zatrudnionych w uspołecznionej produkcji rolnej oraz w zakładach i przedsiębiorstwach produkcję tę obsługujących,

4) 2 zatrudnionych w szkolnictwie artystycznym realizatorów, operatorów, operatorów dźwięku, kinomechaników i innych osób posiadających wyszkolenie filmowe.

§  3.

1. 3 Zawiesza się na czas do dnia 25 kwietnia 1952 r. prawo rozwiązywania umów o pracę lub stosunku służbowego bez potrzeby wydawania nakazów przewidzianych w art. 3 przez następujące grupy pracowników objętych przepisem § 2:

1) inżynierów, techników, budowniczych, majstrów zatrudnionych w przedsiębiorstwach budowlanych i budowlano-montażowych lub w działach (służbach) budowlanych i budowlano-montażowych innych przedsiębiorstw,

2) inżynierów i techników, zatrudnionych w przedsiębiorstwach projektowych i konstrukcyjnych lub w działach (służbach) projektowych i konstrukcyjnych innych przedsiębiorstw,

3) inżynierów i techników, zatrudnionych w przedsiębiorstwach melioracji rolnych i wodnych,

4) wymienionych w § 2 pkt 1 lit. b i pkt 3.

2. Właściwy minister może wyrazić zgodę na rozwiązanie umowy o pracę lub stosunku służbowego przez pracownika objętego przepisem ust. 1, jeżeli wzgląd na dobro urzędu, zakładu, instytucji lub przedsiębiorstwa nie stoi temu na przeszkodzie. Minister może uprawnienia swe w tym przedmiocie przelać na podległe mu organa i instytucje lub dyrekcje przedsiębiorstw bezpośrednio mu podległych.

§  4.

1. W stosunku do pozostałych pracowników, wymienionych w § 2, a nie objętych przepisem § 3, obowiązek określony w art. 1 powstaje z chwilą doręczenia nakazu (art. 3).

2. Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego ustali wzór nakazu w drodze zarządzenia.

§ 5. 4

1. W stosunku do osób, posiadających uprawnienie do wykonywania zawodu lekarza, zatrudnionych w urzędach, instytucjach, zakładach lub przedsiębiorstwach, nie podlegających Ministrowi Zdrowia, nakaz można wydać jedynie w porozumieniu z Ministrem Zdrowia.

2. W stosunku do osób, posiadających uprawnienia do wykonywania zawodu lekarza weterynaryjnego, zatrudnionych w urzędach, instytucjach, zakładach lub przedsiębiorstwach, nie podlegających Ministrowi Rolnictwa i Reform Rolnych, nakaz można wydać jedynie w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Reform Rolnych. Porozumienie nie jest potrzebne w stosunku do lekarzy weterynaryjnych, zatrudnionych w charakterze personelu nauczającego i pomocniczych sił naukowych szkół wyższych, podległych Ministrowi Szkół Wyższych i Nauki.

§  6.

1. Wypowiedzenie umowy o pracę lub stosunku służbowego przez pracownika, podlegającego przepisowi § 3, nie powoduje rozwiązania umowy o pracę lub stosunku służbowego, jeżeli okres wypowiedzenia upływa po dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

2. Wypowiedzenie umowy o pracę lub stosunku służbowego przez pracownika podlegającego przepisowi § 4 nie powoduje rozwiązania umowy lub stosunku służbowego, jeżeli okres wypowiedzenia upływa po dniu doręczenia nakazu.

§ 7. Wykonanie rozporządzenia porucza się Prezesowi Rady Ministrów, Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i wszystkim ministrom.

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

¹ § 2 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 13 września 1950 r. (Dz.U.50.43.388) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 1950 r.

² § 2 pkt 4 dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia z dnia 13 września 1950 r. (Dz.U.50.43.388) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 1950 r.

³ § 3 ust. 1 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 8 grudnia 1951 r. (Dz.U.51.63.431) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 grudnia 1951 r.

⁴ § 5 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 13 września 1950 r. (Dz.U.50.43.388) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 września 1950 r.