Określenie zasad i trybu prowadzenia ewidencji oraz zakresu i form pomocy dla młodzieży dotkniętej inwalidztwem i młodzieży niepełnosprawnej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1987.23.130

Akt utracił moc

Wersja od: 1 sierpnia 1987 r.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 1 czerwca 1987 r.

w sprawie określenia zasad i trybu prowadzenia ewidencji oraz zakresu i form pomocy dla młodzieży dotkniętej inwalidztwem i młodzieży niepełnosprawnej.

Na podstawie art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 22 maja 1986 r. o zasadach udziału młodzieży w życiu państwowym, społecznym, gospodarczym i kulturalnym kraju (Dz. U. Nr 21, poz. 108) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej do spraw zdrowia i opieki społecznej stopnia podstawowego prowadzi ewidencję młodzieży dotkniętej inwalidztwem oraz młodzieży niepełnosprawnej, która nie ukończyła 30 roku życia, w formie kart ewidencyjnych.

2. Podstawą wpisu do ewidencji jest:

1) orzeczenie komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, wydane dla celów zasiłku pielęgnacyjnego, o którym mowa w § 15 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 23 stycznia 1984 r. w sprawie zasiłków rodzinnych i pielęgnacyjnych (Dz. U. Nr 4, poz. 21, z 1985 r. Nr 15, poz. 65, z 1986 r. Nr 9, poz. 50 i z 1987 r. Nr 10, poz 66),

2) orzeczenie o zaliczeniu do jednej z grup inwalidów, wydane przez komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, o której mowa w art. 25 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267, z 1984 r. Nr 52, poz. 268 i 270 oraz z 1986 r. Nr 1, poz. 1).

3. W karcie ewidencyjnej zamieszcza się następujące dane:

1) imię i nazwisko,

2) datę i miejsce urodzenia,

3) miejsce pobytu stałego lub czasowego,

4) posiadane wykształcenie i kwalifikacje zawodowe,

5) datę przyznania i treść orzeczenia o grupie inwalidzkiej, wydanego przez komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia,

6) rodzaj inwalidztwa lub niepełnosprawności.

§ 2. Prawo wnioskowania o dokonanie wpisu do ewidencji przysługuje osobie zainteresowanej dotkniętej inwalidztwem lub niepełnosprawnej, jej przedstawicielowi ustawowemu bądź za ich zgodą:

1) szkole, w której kształci się młodzież inwalidzka i niepełnosprawna,

2) placówkom oświatowo-wychowawczym i opiekuńczo-wychowawczym, w których osoby te przebywają,

3) instytucjom charytatywnym,

4) punktom orientacji i poradnictwa wychowawczo-zawodowego,

5) specjalistycznym związkom młodzieży,

6) organizacjom społecznym działającym na rzecz pomocy osobom dotkniętym inwalidztwem lub niepełnosprawnym,

7) komisjom lekarskim do spraw inwalidztwa i zatrudnienia,

8) pracownikom socjalnym i opiekunom społecznym,

9) zakładom pracy zatrudniającym inwalidów,

10) lekarzom opiekującym się osobami dotkniętymi inwalidztwem lub niepełnosprawnością i pielęgniarkom środowiskowym.

§ 3. Młodzieży zaliczonej do I grupy inwalidów i objętej ewidencją przysługuje:

1) 50% ulgi w opłatach za przejazdy Polskimi Kolejami Państwowymi, Państwową Komunikacją Samochodową oraz środkami komunikacji miejskiej,

2) korzystanie z ulgowych biletów do kin, teatrów, muzeów i instytucji muzycznych.

§ 4. Posiadanie uprawnień do ulg, o których mowa w § 3, potwierdza się wpisem do dowodu osobistego lub tymczasowego dowodu osobistego, dokonywanym w sposób określony w odrębnych przepisach.

§ 5. Zobowiązuje się ministrów, kierowników urzędów centralnych oraz terenowe organy administracji państwowej, zgodnie ze swoją właściwością, do działań w ramach nakładów i środków określonych w centralnych planach rocznych, mających na celu:

1) przystosowanie obiektów użyteczności publicznej (dworców, placówek upowszechniania kultury, stadionów, boisk i środków komunikacji), szkół i placówek oświatowo-wychowawczych do potrzeb młodzieży inwalidzkiej i niepełnosprawnej,

2) przystosowanie domów (ich części) zamieszkałych przez młodych inwalidów i niepełnosprawnych do ich potrzeb,

3) ułatwianie zamiany mieszkań młodzieży inwalidzkiej i niepełnosprawnej,

4) zwiększanie produkcji przedmiotów zaopatrzenia ortopedycznego i środków pomocniczych oraz sprzętu rehabilitacyjnego i stosowanie przyspieszonego trybu zaopatrywania młodzieży inwalidzkiej i niepełnosprawnej w te przedmioty i sprzęt,

5) zwiększenie liczby miejsc pracy chronionej dla młodzieży inwalidzkiej i niepełnosprawnej oraz możliwości zatrudniania tej młodzieży w pobliżu miejsca zamieszkania,

6) zwiększanie udziału młodzieży inwalidzkiej i niepełnosprawnej w różnych dziedzinach kultury fizycznej i turystyki oraz działalności kulturalnej,

7) rozszerzenie szkolenia kadr instruktorów i organizatorów kultury fizycznej, turystyki i działalności kulturalnej wśród młodzieży inwalidzkiej i niepełnosprawnej,

8) rozszerzenie informacji o młodzieży inwalidzkiej i niepełnosprawnej w środkach masowego przekazu, ze szczególnym uwzględnieniem wskazań co do metod postępowania w stosunku do niej w rodzinie,

9) organizowanie środków terapii pracą dla młodzieży inwalidzkiej i niepełnosprawnej, nie kwalifikującej się do pracy.

§ 6. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.