Określenie warunków i sposobu dokonywania doświadczeń na zwierzętach oraz trybu wydawania zezwoleń na przeprowadzanie tych doświadczeń.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1959.71.452

Akt utracił moc
Wersja od: 24 października 1997 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SZKOLNICTWA WYŻSZEGO
z dnia 16 listopada 1959 r.
w sprawie określenia warunków i sposobu dokonywania doświadczeń na zwierzętach oraz trybu wydawania zezwoleń na przeprowadzanie tych doświadczeń. *

Na podstawie art. 3 przepisów z dnia 22 marca 1928 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 1932 r. Nr 42, poz. 417) zarządza się, co następuje:
1.
Na zwierzętach mogą być dokonywane w granicach koniecznych doświadczenia w celach naukowych, związane z prowadzeniem prac i badań naukowych, prac dydaktycznych oraz diagnostyką, a także kontrolą lub produkcją środków leczniczych, chemicznych i odżywczych. Doświadczenia związane z pracami dydaktycznymi mogą być dokonywane jedynie wówczas, gdy są przewidziane w programie nauczania.
2.
Nie należy przeprowadzać bez koniecznej potrzeby doświadczeń, których wyniki są już dostatecznie ustalone.
3.
Doświadczenia w celach określonych w ust. 1 mogą być przeprowadzane wyłącznie w zakładach naukowych szkół wyższych, placówkach i instytutach Polskiej Akademii Nauk, instytutach naukowo-badawczych, w zakładach leczniczych, w laboratoriach zakładów produkujących i kontrolujących leki, surowice i szczepionki oraz produkujących środki chemiczne i odżywcze.
1.
Doświadczenia w celach określonych w § 1 ust. 1 mogą być przeprowadzane na tych zwierzętach o niskim rozwoju czynności psychicznych, które nadają się najlepiej do tego celu. Tylko w wyjątkowych przypadkach, jeżeli dobro doświadczenia tego wymaga, można używać do doświadczeń zwierząt o wysokim rozwoju czynności psychicznych.
2.
Doświadczenia na zwierzętach należy przeprowadzać z zachowaniem koniecznej ostrożności i oględności w celu zaoszczędzenia im zbytnich cierpień. Operacje lub inne bolesne doświadczenia powinny być wykonywane pod znieczuleniem miejscowym lub ogólnym (narkoza). Tylko w wyjątkowych przypadkach, gdy dobro nauki tego wymaga, można dokonać doświadczenia bez znieczulenia.
3.
Zwierzę przygotowane do doświadczenia powinno być niezwłocznie poddane zabiegowi lub eksperymentowi i jeżeli go przeżyje, powinno być poddane odpowiedniemu leczeniu lub zgładzone przed przebudzeniem z narkozy.
4.
Zwierzę poddane doświadczeniu nie może być poddane powtórnie doświadczeniu, chyba że tego wymaga istota doświadczeń.
5.
Zwierzęta przeznaczone do celów określonych w § 1 ust. 1 należy trzymać w warunkach gwarantujących ich dobry stan fizyczny oraz zapewnić im odpowiednie pomieszczenie, wyżywienie, warunki sanitarne i opiekę.
Jednostki organizacyjne używające zwierząt do doświadczeń obowiązane są prowadzić ewidencję doświadczeń dokonywanych na zwierzętach o wysokim rozwoju czynności psychicznych oraz ewidencję tych zwierząt.
Polska Akademia Nauk oraz organy sprawujące zwierzchni nadzór nad szkołami wyższymi lub zakładami (placówkami i instytutami naukowo-badawczymi) określonymi w § 1 ust. 3 prowadzą wykaz podległych im jednostek organizacyjnych przeprowadzających doświadczenia, o których mowa w § 1 ust. 1.
1.
Doświadczenia w jednostkach organizacyjnych objętych wykazem, o którym mowa w § 4, mogą być dokonywane wyłącznie przez osoby zatrudnione w tych jednostkach i posiadające specjalne zezwolenie lub pod bezpośrednim nadzorem tych osób.
2.
Zezwolenie na przeprowadzanie doświadczeń na zwierzętach może być wydane jedynie osobie posiadającej odpowiednie kwalifikacje.
3.
Zezwolenie (ust. 2) powinno być cofnięte, jeżeli osoba dokonująca doświadczeń nie przestrzega przepisów o ochronie zwierząt.
4.
Zezwolenia, o których mowa w ust. 1, wydają:
1)
rektorzy szkół wyższych,
2)
Polska Akademia Nauk,
3)
organy sprawujące zwierzchni nadzór nad zakładami (placówkami i instytutami naukowo-badawczymi) określonymi w § 1 ust. 3.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
*Z dniem 24 października 1997 r. rozporządzenie zachowuje moc w części nie sprzecznej z ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz.U.97.111.724) do czasu wydania przepisów wykonawczych do tej ustawy, nie dłużej jednak niż przez okres 12 miesięcy od dnia jej wejścia w życie - zobacz art. 42 powołanej ustawy.