Określenie w zakresie umowy o pracę warunków praktyki, wymaganej dla zaliczenia do pracowników umysłowych sprzedawców i ekspedjentów sklepowych i księgarskich, oraz warunki ulgowe tegoż zaliczenia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1930.74.588

Akt utracił moc

Wersja od: 31 października 1930 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA PRACY I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 14 sierpnia 1930 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu oraz Ministrem Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, określające w zakresie umowy o pracę warunki praktyki, wymaganej dla zaliczenia do pracowników umysłowych sprzedawców i ekspedjentów sklepowych i księgarskich, oraz warunki ulgowe tegoż zaliczenia.

Na podstawie art. 2 ust. 1 punkt 9 oraz ust. 2 i art. 57 r. rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 marca 1928 r. o umowie o pracę pracowników umysłowych (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 323) zarządza się co następuje:

§ 1. Przez praktykę, która wraz iż ukończeniem zawodowej szkoły dokształcającej jest, w myśl przepisów art. 2 ust. 1 punkt 9 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 marca 1928 r. o umowie o pracę pracowników umysłowych, warunkiem zaliczenia sprzedawców i ekspedientów sklepowych i księgarskich do pracowników umysłowych, należy rozumieć zatrudnienie na podstawie umowy o naukę, w rozumieniu przepisów działu VI rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 czerwca 1927 r. o prawie przemysłowem (Dz. U. R. P. Nr. 53, poz. 468) lub na podstawie umowy o pracę, polegające na spełnianiu czynności sprzedawcy lub ekspedienta, przez okres 3-ch lat w następujących zakładach:

1) w przedsiębiorstwach, zaliczonych według przepisów części II załącznika do art. 23 ustawy z dnia 15 lipca 1925 r. o państwowym podatku przemysłowym (Dz. U. R. P. Nr. 79, poz. 550) do (przedsiębiorstw handlowych I i II kategorji oraz do przedsiębiorstw przemysłowych I, II, III, IV i V kategorji;

2) w spółdzielniach działających na zasadzie ustawy z dnia 29 października 1920 r. o spółdzielniach (Dz. U. R. P. Nr. 111, poz. 733) należących do związków rewizyjnych;

3) w księgarniach;

4) w sklepach, objętych punktem 1-ym art. 3 ustawy z dnia 15 lipca 1925 r. o państwowym podatku przemysłowym.

Równoznaczne z odbyciem praktyki jest również trzyletnie: a) wykonywanie samodzielnej pracy w charakterze kupca w zakładach, wymienionych w punktach 1 i 3 ustępu 1 § niniejszego, b) zatrudnienie na podstawie umowy o pracę w charakterze pracownika umysłowego w rozumieniu rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 marca 1928 r. o umowie o pracę pracowników umysłowych.

§ 2. Sprzedawcy i ekspedjenci sklepowi i księgarscy, wymienieni w ustępie 2 art. 2 wyżej wskazanego rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej zostaną zaliczeni do pracowników umysłowych o ile:

1) odbyli czteroletnią praktykę w rozumieniu § 1 ust. 1 i 2 rozporządzenia niniejszego oraz

2) złożą w charakterze eksternów uproszczony egzamin z kursu dokształcającej szkoły zawodowej przed komisją egzaminacyjną.

Warunki dopuszczenia do składania egzaminu, regulamin egzaminu oraz program egzaminacyjny określi zarządzenie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, przyczem stwierdzenie, ozy w danej miejscowości nie istnieją lub istnieją w niedostatecznej liczbie szkoły dokształcające należy do kuratorjum właściwego okręgu szkolnego.

§ 3. Przepisy niniejszego rozporządzenia nie dotyczą sprzedawców i ekspedjentów sklepowych i księgarskich, którzy nabyli uprawnienia pracowników umysłowych na podstawie przepisów ustępu ostatniego art. 2 wyżej wskazanego rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej.

§ 4. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.