§ 1. - Określenie uprawnień żołnierzy niezawodowych do renty inwalidzkiej w razie uszkodzenia zdrowia wskutek wypadku.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1968.32.217

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1968 r.

§  1.

1. Na równi z wypadkiem powstałym podczas lub w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych traktuje się wypadek, któremu żołnierz uległ:

1) w związku z wykonywaniem funkcji lub zadań zleconych przez działające w wojsku organizacje polityczne, zawodowe albo społeczne;

2) podczas ratowania ludzi lub ich mienia z grożącego niebezpieczeństwa albo ratowania mienia społecznego przed zniszczeniem;

3) podczas udzielania przedstawicielowi organu państwowego pomocy przy spełnianiu przez niego czynności urzędowych;

4) podczas udziału w pościgu lub ujęciu osób podejrzanych o popełnienie przestępstwa albo podczas ochrony innych obywateli przed napaścią.

2. Na równi z wypadkami, o których mowa w ust. 1, traktuje się również wypadek, któremu żołnierz uległ w drodze do miejsca i z miejsca wykonywania czynności określonych w tym przepisie.

3. W razie uszkodzenia zdrowia wskutek wypadku, o którym mowa w ust. 1 i 2, żołnierzowi przysługuje prawo do renty inwalidzkiej określonej w art. 11 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. Nr 3, poz. 11), zwanej dalej "ustawą".