Określenie trybu rejestracji osób prawomocnie skazanych oraz sposobu zbierania w postępowaniu karnym danych dotyczących tych osób, jak również organów obowiązanych do wykonywania tych czynności.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1969.37.327

Akt utracił moc

Wersja od: 30 grudnia 1969 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRÓW SPRAWIEDLIWOŚCI I OBRONY NARODOWEJ

z dnia 23 grudnia 1969 r.

w sprawie określenia trybu rejestracji osób prawomocnie skazanych oraz sposobu zbierania w postępowaniu karnym danych dotyczących tych osób, jak również organów obowiązanych do wykonywania tych czynności.

Na podstawie art. 10 Prawa o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1964 r. Nr 6, poz. 40, z 1967 r. Nr 13, poz. 55 i z 1969 r. Nr 13, poz. 98), art. 275 § 2 Kodeksu postępowania karnego oraz na podstawie art. VI § 2 Przepisów wprowadzających Kodeks postępowania karnego, zarządza się, co następuje:

§ 1. Rejestr osób prawomocnie skazanych prowadzi Ministerstwo Sprawiedliwości na podstawie kart karnych i zawiadomień sporządzanych przez sądy i organy prokuratury oraz na podstawie zawiadomień sporządzanych przez inne organy wymienione w niniejszym rozporządzeniu.

§ 2. Rejestracji podlegają:

1) prawomocne wyroki, którymi orzeczono kary za przestępstwa lub za występki skarbowe, z wyjątkiem wyroków w sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia prywatnego, w których orzeczono karę pozbawienia wolności poniżej 6 miesięcy lub karę łagodniejszego rodzaju, chyba że postępowanie toczyło się z urzędu,

2) prawomocne orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania,

3) prawomocne wyroki sądów zagranicznych, którymi orzeczono wobec obywateli polskich karę pozbawienia wolności powyżej 6 miesięcy.

§  3.

1. Rejestracja orzeczeń, o których mowa w § 2, następuje na podstawie karty karnej sporządzonej przez sąd, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, lub przez prokuratora, który wydał postanowienie o warunkowym umorzeniu postępowania.

2. Kartę karną, zawierającą nazwisko, imię oraz inne dane określające tożsamość osoby, której karta dotyczy, a także dane o orzeczeniu, w szczególności datę wydania i datę uprawomocnienia się orzeczenia, za jakie przestępstwo i na jaką karę osoba ta została skazana lub w sprawie o jakie przestępstwo postępowanie warunkowo umorzono, sporządza się niezwłocznie po uprawomocnieniu się orzeczenia i przesyła do rejestru.

§  4.

1. Poza danymi, o których mowa w § 3 ust. 2, rejestracji podlegają informacje o:

1) rozesłaniu listów gończych,

2) zarządzeniu wykonania warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności,

3) zamianie kary ograniczenia wolności na zastępczą karę grzywny lub zastępczą karę pozbawienia wolności (art. 84 § 2 Kodeksu karnego),

4) warunkowym przedterminowym zwolnieniu i o odwołaniu takiego zwolnienia,

5) rozpoczęciu wykonywania nadzoru ochronnego, umieszczeniu w ośrodku przystosowania społecznego i o zwolnieniu z ośrodka,

6) wykonaniu kary lub środka poprawczego.

2. Dane, o których mowa w ust. 1, rejestr odnotowuje w karcie karnej na podstawie zawiadomień nadsyłanych odpowiednio przez sądy lub organy prokuratury, a gdy chodzi o dane o zwolnieniu z ośrodka przystosowania społecznego i o wykonaniu kary lub środka poprawczego - na podstawie zawiadomień nadsyłanych przez odpowiednie organy uprawnione do wykonywania orzeczeń (art. 2 Kodeksu karnego wykonawczego).

§  5.

1. Karty karne usuwa się z rejestru:

1) po upływie 10 lat od wykonania lub darowania kary pozbawienia wolności albo od przedawnienia jej wykonania,

2) po upływie 5 lat od wykonania lub darowania kary ograniczenia wolności, grzywny lub kary dodatkowej orzeczonej w myśl art. 55 lub 56 Kodeksu karnego albo od przedawnienia ich wykonania.

2. Kartę karną usuwa się z rejestru w razie otrzymania z sądu zawiadomienia o zarządzeniu zatarcia skazania na podstawie art. 111 § 2 lub art. 302 Kodeksu karnego.

§  6.

1. Jeżeli obok kary zasadniczej orzeczono karę dodatkową wymienioną w art. 38 pkt 1-4 Kodeksu karnego lub umieszczenie w ośrodku przystosowania społecznego, kartę karną usuwa się z rejestru po upływie okresów wymienionych w § 5 ust. 1, licząc od wykonania lub darowania zarówno kary zasadniczej, jak i dodatkowej, lub też zwolnienia z ośrodka albo od przedawnienia ich wykonania.

2. Kartę karną osoby skazanej za dwa lub więcej przestępstw (art. 112 Kodeksu karnego) usuwa się z rejestru po upływie okresów przewidzianych do zatarcia wszystkich zarejestrowanych skazań.

§  7.

1. Ponadto usuwa się karty karne z rejestru, gdy otrzymano zawiadomienie o:

1) zatarciu skazania w drodze łaski lub na podstawie amnestii,

2) podjęciu warunkowo umorzonego postępowania,

3) przywróceniu terminu do zaskarżenia orzeczenia stanowiącego podstawę rejestracji albo o uchyleniu takiego orzeczenia w trybie rewizji nadzwyczajnej lub na skutek wznowienia postępowania,

4) zwolnieniu od kary ograniczenia wolności lub od kary pozbawienia wolności (art. 301 § 3 Kodeksu karnego),

5) śmierci skazanego.

2. W razie skazania na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, kartę karną usuwa się z rejestru, jeżeli w ciągu 6 miesięcy od zakończenia okresu próby nie wpłynęło zawiadomienie o zarządzeniu jej wykonania, a w wypadku gdy obok tej kary orzeczono karę dodatkową lub grzywnę - nie wcześniej niż po otrzymaniu zawiadomienia o wykonaniu tych kar.

3. Kartę karną zawierającą adnotację o warunkowym umorzeniu postępowania usuwa się z rejestru w każdym razie po upływie 3 miesięcy od zakończenia okresu próby.

4. Zawiadomienia, o których mowa w ust. 1 i 2, sporządzają odpowiednio sądy lub organy prokuratury i przesyłają niezwłocznie do rejestru.

§ 8. Adnotację o rozesłaniu listów gończych usuwa się z rejestru po otrzymaniu z sądu lub od organu prokuratury zawiadomienia o ich odwołaniu.

§ 9. Rejestr z urzędu udziela wiadomości właściwym sądom lub organom prokuratury o ponownym skazaniu osób, którym warunkowo umorzono postępowanie, warunkowo zawieszono wykonanie kary lub które warunkowo przedterminowo zwolniono albo wobec których rozpoczęto wykonywanie nadzoru ochronnego.

§  10.

1. Informacji z rejestru udziela się:

1) sądom, organom prokuratury i innym organom powołanym do ścigania przestępstw,

2) innym organom państwowym niż wymienione w pkt 1,

3) instytucjom państwowym lub społecznym w wypadkach, gdy jest to uzasadnione ze względu na ich działalność,

4) władzom państw obcych, jeżeli w tej sprawie została zawarta umowa międzynarodowa; w razie braku umowy informacja może być udzielona pod warunkiem wzajemności, przy czym istnienie wzajemności w wypadkach, w których zachodzą co do tego wątpliwości, stwierdza właściwa jednostka organizacyjna Ministerstwa Sprawiedliwości.

2. Informacji o skazaniu obywatela polskiego przez sąd zagraniczny oraz o warunkowym umorzeniu postępowania rejestr udziela tylko organom wymienionym w ust. 1 pkt 1.

3. Zapytanie o karalność nadesłane do rejestru powinno zawierać nazwisko i imię oraz inne dane określające tożsamość osoby, której informacja ma dotyczyć; zapytanie powinno być sporządzone co do każdej osoby na oddzielnym formularzu, a personalia powinny być ustalone na podstawie właściwych w tej mierze dokumentów.

§ 11. Karty karne i zawiadomienia (§ 3, § 4 ust. 2, § 5 ust. 2, § 7-9) oraz zapytania o karalność (§ 10 ust. 3) należy sporządzać na formularzach wykonanych według wzorów ustalonych przez Ministra Sprawiedliwości.

§  12.

1. W razie otrzymania z rejestru informacji, że podejrzany był już prawomocnie skazany, organ prowadzący postępowanie karne zwraca się do właściwego sądu o nadesłanie odpisu lub wyciągu wyroku skazującego wraz z uzasadnieniem, jeżeli zostało sporządzone, a gdy w informacji brak jest danych co do odbycia kary pozbawienia wolności - także o nadesłanie tych danych.

2. Jeżeli jednak dane, o których mowa w ust. 1, mogą okazać się niewystarczające, w szczególności do ustalenia, czy przestępstwo w sprawie, o które toczy się postępowanie, zostało popełnione w warunkach art. 60 Kodeksu karnego, należy zażądać nadesłania akt poprzedniej sprawy.

3. W wypadkach wyjątkowych, jeżeli może to mieć znaczenie dla wymiaru kary, organ prowadzący postępowanie karne może zwrócić się ponadto do administracji zakładów wychowawczych, poprawczych albo do administracji zakładów karnych, w których podejrzany przebywał, o nadesłanie opinii o podejrzanym.

4. Organ wezwany przesyła niezwłocznie żądane odpisy lub wyciągi, dane dotyczące odbycia kary pozbawienia wolności, akta sprawy lub opinie; akta sprawy zwraca się niezwłocznie po ich wykorzystaniu, w szczególności po sporządzeniu lub wyłączeniu z akt niezbędnych odpisów lub wyciągów z dokumentów.

§  13.

1. W razie wydania prawomocnego wyroku, którym po raz pierwszy skazano sprawcę w warunkach art. 60 Kodeksu karnego, sąd orzekający w pierwszej instancji w sprawie, w której zapadł taki wyrok, zakłada teczkę informacyjną opatrzoną nazwiskiem i imieniem skazanego, datą i miejscem urodzenia oraz imionami rodziców i nazwiskiem rodowym matki - w której zamieszcza:

1) odpisy lub wyciągi wyroku skazującego w poprzedniej sprawie i wydanego w rozpoznawanej sprawie prawomocnego wyroku wraz z uzasadnieniem, jeżeli zostało sporządzone, oraz z posiadanymi danymi co do odbycia kary,

2) posiadane w aktach sprawy opinie zakładu wychowawczego, poprawczego lub karnego,

3) odpis informacji dotyczącej osoby skazanego, sporządzonej według ustalonego wykazu (art. 12 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego).

2. Teczkę informacyjną należy przesłać administracji właściwego zakładu karnego lub aresztu śledczego równocześnie z przesłaniem wyroku do wykonania kary pozbawienia wolności, zamieszczając o tym odpowiednią wzmiankę w karcie karnej.

3. Po wykonaniu kary pozbawienia wolności lub po zwolnieniu z ośrodka przystosowania społecznego administracja zakładu karnego lub ośrodka przesyła teczkę informacyjną do rejestru załączając opinię o zachowaniu się skazanego w zakładzie lub ośrodku.

4. W wypadku nadesłania przez sąd, organ prokuratury lub inny organ powołany do ścigania przestępstw zapytania o karalność, dotyczącego osoby skazanej w warunkach art. 60 Kodeksu karnego, rejestr wraz z informacją o karalności przesyła właściwemu organowi teczkę informacyjną dotyczącą skazanego lub zawiadamia, że teczka taka została założona i znajduje się w zakładzie karnym. W tym wypadku przepis § 12 ust. 1 nie ma zastosowania.

5. Na podstawie informacji rejestru właściwy organ w miarę potrzeby zwraca się do administracji zakładu karnego lub ośrodka przystosowania społecznego o nadesłanie teczki informacyjnej uzupełnionej aktualną opinią o zachowaniu się oskarżonego w czasie pobytu w zakładzie lub ośrodku.

§  14.

1. W każdym wypadku ponownego skazania sprawcy w warunkach art. 60 Kodeksu karnego sąd, który wydał w sprawie wyrok w pierwszej instancji, dołącza do teczki informacyjnej odpis lub wyciąg prawomocnego wyroku wraz z uzasadnieniem, jeżeli zostało sporządzone, a także uzupełnia teczkę znajdującymi się w aktach sprawy dokumentami wymienionymi w § 13 ust. 1 pkt 2 i 3, których teczka nie zawiera.

2. Zamieszczone w teczce dokumenty dotyczące kolejnej sprawy należy oddzielić od poprzednich dokumentów kartą opatrzoną sygnaturą akt tej sprawy. Przepis § 13 ust. 2 ma odpowiednie zastosowanie; jeżeli jednak teczkę informacyjną nadesłał rejestr, a sąd wydał wyrok uniewinniający lub skazujący na karę inną niż pozbawienie wolności - teczkę należy przesłać do rejestru.

§  15.

1. Do czasu odrębnego ustawowego uregulowania sprawy zapobiegania i zwalczania demoralizacji i przestępczości nieletnich, poza orzeczeniami wymienionymi w § 2, rejestracji podlegają prawomocne wyroki, którymi orzeczono wobec nieletnich lub młodocianych środek poprawczy.

2. W wypadku, o którym mowa w ust. 1, mają odpowiednie zastosowanie przepisy niniejszego rozporządzenia, z tym że karty karne usuwa się z rejestru, jeżeli:

1) w okresie próby lub warunkowego zwolnienia nieletniego lub młodocianego nie wpłynęło zawiadomienie o odwołaniu zawieszenia umieszczenia w zakładzie poprawczym lub o odwołaniu warunkowego zwolnienia z zakładu poprawczego,

2) nieletni lub młodociany nie zostanie skazany za nowe przestępstwo do ukończenia 21 roku życia.

§  16.

1. W sprawach zakończonych prawomocnym wyrokiem skazującym wydanym przed dniem 1 stycznia 1970 r. i podlegającym rejestracji sąd, który wydał wyrok w pierwszej instancji, przesyła do rejestru zawiadomienie o zatarciu skazania z mocy prawa, jeżeli istnieją warunki do zatarcia skazania. Zawiadomienie to sąd sporządza na wniosek osoby skazanej.

2. Sąd, który w pierwszej instancji zamienił lub złagodził na podstawie art. XIV § 1 pkt 1, 2 i 4 Przepisów wprowadzających Kodeks karny prawomocnie orzeczoną karę, sporządza nową kartę karną i przesyła ją do rejestru ze wzmianką o dokonanej zamianie lub złagodzeniu kary.

3. Na podstawie zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, usuwa się kartę karną z rejestru.

4. Karty karne usuwa się z rejestru, jeżeli dotyczą skazania za czyn, który według nowej ustawy nie jest już zabroniony pod groźbą kary.

§ 17. Traci moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 września 1952 r. o rejestrze skazanych (Dz. U. z 1952 r. Nr 39, poz. 273 i z 1961 r. Nr 36, poz. 186).

§ 18. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1970 r.