Określenie sposobu ustalania opłat za krew i preparaty krwiopochodne wydawane przez jednostki organizacyjne publicznej służby krwi.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1998.166.1267

Akt utracił moc
Wersja od: 31 grudnia 1998 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 31 grudnia 1998 r.
w sprawie określenia sposobu ustalania opłat za krew i preparaty krwiopochodne wydawane przez jednostki organizacyjne publicznej służby krwi.

Na podstawie art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681 i z 1998 r. Nr 117, poz. 756) zarządza się, co zastępuje:
Opłatę za wydawaną krew i preparaty krwiopochodne ustala jednostka organizacyjna publicznej służby krwi w wysokości nie przekraczającej rzeczywistych kosztów pobrania krwi, jej przetwarzania na preparaty krwiopochodne oraz kosztów przechowywania, opakowania, oznakowania i transportu krwi, a także preparatów krwiopochodnych.
Koszty, o których mowa w § 1, obejmują koszty bezpośrednie i pośrednie. Do poniesionych rzeczywistych kosztów bezpośrednich zalicza się koszty osobowe i materiałowe obejmujące:
1)
koszty osobowe związane z wynagrodzeniem pracowników pobierających krew, wykonujących badania lekarskie i laboratoryjne dawców krwi oraz wykonujących czynności dotyczące konserwacji krwi i jej przetwarzania na preparaty krwiopochodne, wraz z pochodnymi wynagrodzenia,
2)
koszty świadczeń przysługujących dawcy krwi, wynikających z uprawnień określonych w art. 9 ust. 1 pkt 2-4 i art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz. U. Nr 106, poz. 681 i z 1998 r. Nr 117, poz. 756),
3)
koszty materiałowe badań laboratoryjnych koniecznych do wykonania przed pobraniem krwi,
4)
koszty materiałowe, a w szczególności koszty odczynników i innych materiałów pomocniczych oraz przechowywania, opakowania, oznakowania i transportu krwi lub preparatów krwiopochodnych do zakładu opieki zdrowotnej lub innego odbiorcy.
Do poniesionych rzeczywistych kosztów pośrednich zalicza się w szczególności:
1)
koszty osobowe pracowników administracji związane z wynagrodzeniem pracowników wraz z pochodnymi wynagrodzenia,
2)
koszty usług materialnych, w tym remontów obiektów i pomieszczeń, usług pocztowych, telekomunikacyjnych, pralniczych, ogrzewania wody, oświetlenia i energii,
3)
koszty zakupu, amortyzacji i konserwacji aparatury, sprzętu medycznego i sprzętu laboratoryjnego,
4)
koszty usług niematerialnych, w tym czynszów, ochrony obiektów i podatków.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1999 r.