Określenie rocznej wysokości niektórych świadczeń w naturze na niektóre cele publiczne oraz równowartość dniówki w ramach tych świadczeń.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1953.31.126

Akt utracił moc
Wersja od: 1 stycznia 1953 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 3 czerwca 1953 r.
w sprawie określenia rocznej wysokości niektórych świadczeń w naturze na niektóre cele publiczne oraz równowartości dniówki w ramach tych świadczeń.

Na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 1 lit. b) i ust. 3 dekretu z dnia 30 czerwca 1951 r. o obowiązku świadczeń w naturze na niektóre cele publiczne (Dz. U. z 1951 r. Nr 38, poz. 284 i z 1953 r. Nr 31, poz. 123) zarządza się, co następuje:
Roczna wysokość świadczeń w naturze wynosi dla osób fizycznych i prawnych posiadających przedsiębiorstwa przemysłowe, handlowe lub usługowe lub wykonywujących wolne zajęcia zawodowe i wszelkie inne zatrudnienia o celach zarobkowych oraz dla mas spadkowych, w skład których wchodzą przedsiębiorstwa przemysłowe, handlowe i usługowe, równowartość 280% opłaty za kartę rejestracyjną za ten rok podatkowy, za który przypada obowiązek świadczeń w naturze.
Równowartość pieniężną dniówki pracy niewykwalifikowanej i dniówki używania środków przewozowych oblicza się według norm określonych w poniższej tabeli:
Lp.WojewództwoRównowartość dniówki pracy niewykwalifikowanejRównowartość dniówki używania środka przewozowego
jednokonnegodwukonnegozmechanizowanego (za każdą tonę nośności)
złotych
1.warszawskie18547254
2.bydgoskie17516851
3.poznańskie18547254
4.łódzkie18547254
5.kieleckie16486448
6.lubelskie16486448
7.białostockie16486448
8.olsztyńskie16486448
9.gdańskie18547254
10.koszalińskie16486448
11.szczecińskie16486448
12.zielonogórskie18547254
13.wrocławskie18547254
14.opolskie18547254
15.stalinogrodzkie18547254
16.krakowskie16486448
17.rzeszowskie16486448
1.
Traci moc rozporządzenie z dnia 3 listopada 1951 r. w sprawie określenia równowartości dniówki pracy niewykwalifikowanej i dniówki używania środków przewozowych w ramach świadczeń w naturze na niektóre cele publiczne (Dz. U. Nr 58, poz. 403).
2.
Rozporządzenie wymienione w ust. 1 stosuje się jednak do świadczeń w naturze przypadających na jego podstawie za rok 1951 i 1952.
Wykonanie rozporządzenia porucza się Prezesowi Rady Ministrów, Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, Ministrowi Finansów oraz innym zainteresowanym ministrom.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 stycznia 1953 r.