Rozdział 4 - Dokumentowanie pochodzenia towarów - Określenie reguł ustalania preferencyjnego pochodzenia towarów oraz sposobu jego dokumentowania.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1997.134.886

Akt utracił moc

Wersja od: 30 października 1997 r.

Rozdział  4

Dokumentowanie pochodzenia towarów

§  15. 

1. Z zastrzeżeniem § 24 i 25, w celu zastosowania preferencyjnych stawek celnych, pochodzenie towarów z kraju korzystającego musi zostać udokumentowane świadectwem pochodzenia na Formularzu A, którego wzór określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

2. Organy celne mogą zażądać, aby przy dokonywaniu zgłoszenia celnego świadectwo pochodzenia zostało przedstawione łącznie z oświadczeniem zgłaszającego potwierdzającym, że produkty spełniają warunki wymagane do zastosowania preferencyjnych stawek celnych.

§ 16. Świadectwo pochodzenia na Formularzu A może stanowić dowód pochodzenia towaru z kraju korzystającego, pod warunkiem że:

1) kraj korzystający przekazał Głównemu Urzędowi Ceł nazwy i adres organów upoważnionych do wydawania świadectw pochodzenia na Formularzu A oraz wzory odcisków pieczęci stosowanych przez te organy,

2) świadectwo zostało sporządzone przez organ upoważniony w kraju korzystającym do wydawania świadectw pochodzenia oraz dający gwarancję rzetelności kontroli pochodzenia towarów i zostało potwierdzone pieczęcią zgodną z wzorem, o którym mowa w pkt 1,

3) kraj korzystający, na wniosek polskich organów celnych, dokonuje weryfikacji świadectw pochodzenia i przekazuje dokumenty ich dotyczące, zgodnie z zasadami określonymi w § 29,

4) świadectwo poświadcza, że towar objęty świadectwem spełnia określone w rozporządzeniu warunki dotyczące ustalania pochodzenia towarów,

5) świadectwo spełnia inne warunki określone w niniejszym rozdziale.

§ 17. Świadectwo pochodzenia na Formularzu A powinno zostać sporządzone w następujący sposób:

1) wszystkie pola formularza powinny być wypełnione, z wyjątkiem pól 2 i 3, które wypełnia się tylko w wypadku, gdy dane te są znane,

2) pola formularza powinny być wypełnione zgodnie z opisem pól zawartym na formularzu,

3) podpis w polu 11 formularza powinien być złożony odręcznie,

4) formularz świadectwa powinien być wypełniony odręcznie tuszem lub atramentem i wielkimi literami albo maszynowo,

5) świadectwo powinno zostać sporządzone w języku polskim, francuskim, angielskim lub, jeżeli wymagają tego warunki handlu, w innym języku,

6) świadectwo powinno mieć wymiary 210 mm x 297 mm; możliwa jest tolerancja długości wynosząca plus 8 mm lub minus 5 mm,

7) papier używany do wykonania formularza świadectwa powinien być biały, rodzaju nadającego się do pisania, nie zawierający ścieru drzewnego i ważący nie mniej niż 25 g/m²,

8) świadectwo powinno mieć wydrukowany w tle zielony wzór giloszujący, powodujący, że każde sfałszowanie metodą mechaniczną lub chemiczną stanie się widoczne,

9) świadectwo powinno mieć numer seryjny, drukowany lub nie, za którego pomocą świadectwo może być zidentyfikowane,

10) w polu 8 świadectwa dla produktów całkowicie uzyskanych wpisuje się literę "P", a dla produktów poddanych wystarczającej obróbce lub przetworzeniu - literę "W" i pozycję towaru według nomenklatury HS,

11) druga strona świadectwa powinna zawierać określenie sposobu wypełniania pola 8 formularza oraz może zawierać inne uwagi dotyczące stosowania stawek preferencyjnych.

§ 18. Świadectwo pochodzenia na Formularzu A, dotyczące towarów, o których mowa w § 14 ust. 1, powinno określać także nazwę i miejsce wystawy. Jeżeli okaże się to niezbędne, organ celny może zażądać przedstawienia dodatkowych dokumentów potwierdzających charakter wystawy i warunki, na których towary zostały wystawione.

§  19. 

1. Świadectwo pochodzenia na Formularzu A zachowuje ważność przez 10 miesięcy od dnia jego wydania przez właściwe władze kraju korzystającego.

2. Polskie organy celne mogą uznać, że świadectwo pochodzenia przestawione po upływie terminu ważności, o którym mowa w ust. 1, może stanowić dowód pochodzenia towaru, jeżeli świadectwo nie mogło być przedstawione w terminie z powodu działania siły wyższej lub w związku z zaistnieniem innych wyjątkowych okoliczności.

3. Świadectwo pochodzenia przedstawione po upływie terminu ważności, o którym mowa w ust. 1, może stanowić dowód pochodzenia towaru, w celu retrospektywnego zastosowania preferencyjnych stawek celnych, pod warunkiem że towary zostały przywiezione na polski obszar celny nie później niż w ciągu 10 miesięcy po dniu wydania świadectwa.

§  20. 

1. Organ celny może uznać za dowód pochodzenia towaru świadectwo na Formularzu A w wyjątkowych okolicznościach wydane po dokonaniu wywozu z kraju korzystającego towarów, na które jest wystawiane, pod warunkiem że:

1) niewystawienie świadectwa przed wywozem towaru z kraju korzystającego spowodowane zostało pomyłką, nieumyślnym przeoczeniem lub zaistnieniem innej szczególnej okoliczności lub

2) świadectwo pochodzenia na Formularzu A było wystawione, ale nie zostało przyjęte przy przywozie na polski obszar celny z powodów formalnych.

2. Świadectwo pochodzenia na Formularzu A, o którym mowa w ust. 1, powinno być w polu 4 opatrzone napisem "WYSTAWIONO RETROSPEKTYWNIE", "DELIVRÉ A POSTERIORI" LUB "ISSUED RETROSPECTIVELY".

§  21. 

1. W wypadku kradzieży, utraty lub zniszczenia oryginału świadectwa pochodzenia na Formularzu A, organ celny może uznać duplikat tego świadectwa wydany przez upoważniony organ.

2. Na duplikacie świadectwa pochodzenia na Formularzu A powinien być umieszczony w polu 4 napis "DUPLIKAT", "DUPLCATA" lub "DUPLICATE" oraz data wydania i numer oryginału świadectwa.

3. Duplikat jest ważny od dnia wystawienia oryginału świadectwa.

§  22. 

1. Polskie organy celne mogą, na pisemny wniosek zainteresowanej osoby, na podstawie świadectwa pochodzenia na Formularzu A wydanego przez władze kraju korzystającego (pierwotnego świadectwa), wydać świadectwa zastępcze, potwierdzające pochodzenie towarów z kraju korzystającego.

2. Świadectwo zastępcze powinno:

1) w polu 1 podawać nazwę osoby, na której wniosek wystawiono świadectwo pierwotne,

2) w polu 2 podawać nazwę ostatecznego odbiorcy towaru, jeżeli jest znany,

3) w polu 4 zawierać napis "ŚWIADECTWO ZASTĘPCZE", "CERTYFICAT DE REMPLACEMENT" lub "REMPLACEMENT CERTIFICATE" oraz datę wydania pierwotnego świadectwa pochodzenia i jego numer seryjny,

4) w polach 3-8 zawierać wszystkie wzmianki umieszczone w takich polach na pierwotnym świadectwie,

5) w polu 10 podawać numer faktury,

6) w polu 11 być poświadczone przez organ celny, który wydał świadectwo zastępcze,

7) w polu 12 zawierać dane dotyczące kraju pochodzenia i kraju przeznaczenia, zgodne z danymi zamieszczonymi w pierwotnym świadectwie; pole to powinno być podpisane przez osobę, która wystąpiła z wnioskiem o wydanie świadectwa zastępczego.

3. Urząd celny wystawiający świadectwo zastępcze powinien wpisać na świadectwie pierwotnym numery serii wydanych świadectw zastępczych z określeniem, dla jakiej ilości towaru je wystawiono.

4. Organ celny może, w uzasadnionych wypadkach, zażądać dołączenia do świadectwa zastępczego fotokopii świadectwa pierwotnego.

§ 23. Towar zdemontowany lub nie zmontowany, w rozumieniu nomenklatury HS i objęty sekcjami XVI i XVII lub pozycjami HS 7308 i 9406, przywożony partiami na warunkach uzgodnionych z polskimi organami celnymi, na wniosek zgłaszającego, może być uważany za stanowiący jeden towar. Świadectwo pochodzenia na Formularzu A powinno być wystawione dla kompletnego towaru i przedstawione przy przywozie pierwszej partii.

§  24. 

1. W celu zastosowania preferencyjnych stawek celnych pochodzenie towarów z kraju korzystającego może zostać udokumentowane przez przedstawienie deklaracji, której wzór określa załącznik nr 3 do rozporządzenia, zwanej dalej "deklaracją na fakturze", złożonej przez osobę wywożącą towar z kraju korzystającego na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym, opisującym towary, których ta deklaracja dotyczy, w sposób wystarczający do ich identyfikacji, pod warunkiem że:

1) kraj korzystający, na wniosek polskich organów celnych, dokonuje weryfikacji deklaracji na fakturze i przekazuje dokumenty dotyczące towarów, zgodnie z zasadami określonymi w § 29,

2) deklaracja na fakturze poświadcza, że towary nią objęte spełniają określone w rozporządzeniu warunki dotyczące ustalania pochodzenia towarów,

3) przesyłka której dotyczy deklaracja na fakturze, zawiera produkty pochodzące z kraju korzystającego, których łączna wartość nie przekracza równowartości 3.000 EURO ¹ .

2. Deklarację na fakturze sporządza się dla każdej przesyłki oddzielnie.

3. Deklaracja na fakturze może być złożona w formie pisma maszynowego, stempla bądź nadruku albo napisana odręcznie w języku polskim, francuskim lub angielskim. Jeżeli deklaracja na fakturze jest napisana odręcznie, to powinna być napisana tuszem lub atramentem i wielkimi literami.

4. Deklaracja na fakturze powinna być własnoręcznie podpisana przez osobę, która ją składa.

§  25. 

1. Preferencyjne stawki celne mogą być stosowane bez konieczności przedstawiania świadectwa pochodzenia na Formularzu A lub deklaracji na fakturze, w wypadku towarów wchodzących w skład małych paczek wysyłanych przez osoby prywatne do osób prywatnych lub towarów stanowiących bagaż osobisty podróżnych, pod warunkiem że:

1) towary te nie są sprowadzane w celach handlowych,

2) zostały zadeklarowane jako spełniające wymogi niniejszego rozporządzenia i jeśli nie ma wątpliwości co do prawdziwości tej deklaracji,

3) łączna wartość produktów nie przekracza równowartości 215 EURO ²  w wypadku małych paczek lub 600 EURO ³  w wypadku produktów stanowiących część osobistego bagażu podróżnego.

2. Przywóz nie jest uważany za dokonywany w celach handlowych, jeżeli jest sporadyczny i dotyczy jedynie produktów przeznaczonych do osobistego użytku odbiorców, podróżnych lub ich rodzin oraz jeżeli rodzaj produktów i ich ilość nie świadczą o handlowym celu przywozu.

§  26. 

1. Do celów stosowania kumulacji pochodzenia, pochodzenie produktów polskich powinno zostać udokumentowane wystawionym przez polskie organy celne świadectwem przewozowym EUR.1, którego wzór określa załącznik nr 4 do rozporządzenia.

2. W polu nr 2 świadectwa przewozowego EUR.1 powinien być umieszczony napis "KRAJE KORZYSTAJĄCE Z GSP", "PAYS BENÉFICIAIRES DU SPG" lub "GSP BENEFICIARY COUNTRIES" oraz "POLSKA", "POLOGNE" lub "POLAND".

3. Do celów stosowania kumulacji pochodzenia świadectwo przewozowe EUR.1 powinno spełniać następujące warunki:

1) formularz powinien być wydrukowany w języku polskim lub, jeżeli wymagają tego warunki handlu, w innym języku,

2) świadectwo powinno być sporządzone w języku polskim, anielskim lub francuskim,

3) świadectwo powinno być wypełnione odręcznie tuszem lub atramentem i drukowanymi literami albo maszynowo,

4) formularz powinien mieć wymiary 210 mm x 297 mm, z tolerancją długości wynoszącą do minus 5 mm lub plus 8 mm,

5) papier używany na świadectwo powinien być biały, rodzaju nadającego się do pisania, nie może zawierać ścieru drzewnego i musi ważyć nie mniej niż 25 g/m²,

6) formularz powinien mieć wydrukowany w tle zielony wzór giloszujący, powodujący, że każde sfałszowanie metodą mechaniczną lub chemiczną stanie się widoczne,

7) formularz musi mieć nazwę i adres drukarni lub znak, za którego pomocą drukarnia może być zidentyfikowana,

8) świadectwo powinno mieć numer seryjny, drukowany lub nie, za którego pomocą może być zidentyfikowane.

§ 27. W wypadku świadectw pochodzenia na Formularzu A dla produktów, w których wytworzeniu użyto materiałów pochodzących z Polski i zastosowano kumulację pochodzenia, w polu 4 świadectwa pochodzenia na Formularzu A powinien być umieszczony napis "KUMULACJA Z POLSKĄ", "CUMUL POLOGNE" albo "POLAND CUMULATION".

§  28. 

1. Stwierdzenie drobnych niezgodności między informacjami podanymi na dokumentach stanowiących dowód pochodzenia towarów a danymi zawartymi w dokumentach przedstawionych w urzędzie celnym, w celu spełnienia formalności celnych przywozowych, nie powoduje nieważności dokumentu potwierdzającego pochodzenie, jeżeli w sposób nie budzący wątpliwości ustalono, że dowód pochodzenia dotyczy przywożonych towarów.

2. Oczywiste pomyłki pisarskie lub rachunkowe, a zwłaszcza błędy maszynowe, na świadectwie pochodzenia na Formularzu A, deklaracji na fakturze lub na świadectwie przewozowym EUR.1 nie stanowią przeszkody do uznania tych dokumentów za dowód pochodzenia towarów, jeżeli nie będą to pomyłki mogące poddawać w wątpliwość prawdziwość informacji zawartych w tym dokumencie.

§  29. 

1. W celu sprawdzenia autentyczności dokumentu stanowiącego dowód pochodzenia towarów lub prawidłowości danych w nim zawartych, organ celny, przez okres 3 lat od daty wydania dokumentu, może skierować do właściwych organów kraju korzystającego wniosek o przeprowadzenie weryfikacji tego dokumentu, wraz z jego oryginałem lub fotokopią, lub o przekazanie dokumentów, na których podstawie wystawiono weryfikowany dokument, lub na których podstawie towar został wywieziony z kraju korzystającego.

2. Odpowiedź organów kraju korzystającego powinna zawierać takie informacje, które pozwolą na stwierdzenie, czy weryfikowane dokumenty są autentyczne i zawierają prawidłowe dane.

3. W wypadku gdy właściwy organ kraju korzystającego, w terminie 6 miesięcy od dnia wysłania wniosku, nie udzieli odpowiedzi lub udzielona odpowiedź nie będzie spełniała warunku, o którym mowa w ust. 2, organ celny występuje z ponownym wnioskiem o przeprowadzenie weryfikacji.

4. Jeżeli w terminie 4 miesięcy od wysłania ponownego wniosku organ kraju korzystającego nie udzieli odpowiedzi lub udzielona odpowiedź nie będzie spełniała warunku, o którym mowa w ust. 2, uznaje się, że towar objęty dokumentem nie spełnia warunków do stosowania preferencyjnych stawek celnych.

¹ Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 30 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe (Dz.U.98.160.1063), wyraz "ECU" zastępuje się wyrazem "EURO".

² Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 30 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe (Dz.U.98.160.1063), wyraz "ECU" zastępuje się wyrazem "EURO".

³ Z dniem 1 stycznia 1999 r., na podstawie art. 30 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. Prawo dewizowe (Dz.U.98.160.1063), wyraz "ECU" zastępuje się wyrazem "EURO".