Określenie przypadków, w których dopuszczalne jest użycie broni przez Milicję Obywatelską oraz tryb postępowania przy użyciu broni.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1955.46.313

Akt utracił moc

Wersja od: 30 grudnia 1955 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH

z dnia 21 grudnia 1955 r.

w sprawie określenia przypadków, w których dopuszczalne jest użycie broni przez Milicję Obywatelską oraz trybu postępowania przy użyciu broni.

Na podstawie art. 8 ust. 3 dekretu z dnia 21 grudnia 1955 r. o organizacji i zakresie działania Milicji Obywatelskiej (Dz. U. Nr 46, poz. 311) zarządza się, co następuje:

§ 1. Funkcjonariusze Milicji Obywatelskiej obowiązani są do ścisłego przestrzegania zasad użycia broni, określonych w art. 8 ust. 1 i 2 dekretu z dnia 21 grudnia 1955 r. o organizacji i zakresie działania Milicji Obywatelskiej.

§ 2. Funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej uprawniony jest do użycia broni tylko w następujących przypadkach:

1) w obronie własnej oraz w celu odparcia bezpośredniego i gwałtownego zamachu na życie innej osoby,

2) przeciwko napastnikowi, który nie usłucha wezwania do natychmiastowego porzucenia broni, jeżeli zachowanie się napastnika wskazuje na bezpośrednie niebezpieczeństwo użycia przez niego broni,

3) przeciwko napastnikowi, który usiłuje przemocą odebrać broń funkcjonariuszowi Milicji Obywatelskiej i nie zaniecha tego mimo wezwania i ostrzeżenia,

4) dla zapobieżenia lub odparcia zamachu na urządzenia ważne dla interesów gospodarki narodowej lub służące obronie Państwa,

5) dla zapobieżenia lub odparcia zamachu na mienie społeczne o znacznej wartości,

6) w celu udaremnienia ucieczki sprawcy zamachu określonego w pkt 1, 2, 3, 4, 5,

7) w czasie pościgu za niebezpiecznym przestępcą, terrorystą, szpiegiem, dywersantem, zabójcą, podpalaczem, sprawcą napadu rabunkowego,

8) w razie gdy konwojowany niebezpieczny przestępca podjął nie budzącą wątpliwości próbę ucieczki,

9) w celu udaremnienia nielegalnego przekroczenia granicy Państwa, jeżeli zachodzą warunki, w których organy ochrony granic uprawnione są do użycia broni w myśl obowiązujących przepisów o ochronie granic państwowych.

§  3.

1. Przed użyciem broni należy wezwaniem: "Stój - Milicja, stój - bo strzelam" albo wezwaniem do innego określonego zachowania się, np. do zaniechania napaści, porzucenia broni albo zaniechania innej czynności, która w myśl przepisów § 2 uprawnia do użycia broni, zagrozić jej użyciem.

2. Jeżeli wezwanie okaże się bezskuteczne, należy oddać strzał ostrzegawczy w górę celem wymuszenia posłuchu.

3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do przypadków, w których wszelka zwłoka groziłaby niebezpieczeństwem dla życia funkcjonariusza lub innej osoby bądź mogłaby udaremnić pościg i ujęcie niebezpiecznego przestępcy, bądź też groziłaby powszechnym niebezpieczeństwem dla życia ludzkiego lub dla mienia społecznego o znacznej wartości.

§ 4. W każdym przypadku użycia broni należy zmierzać wyłącznie do ujęcia osób, przeciwko którym broni użyto, przy jednoczesnym podjęciu wszelkich możliwych w danej sytuacji środków ostrożności przed narażeniem na niebezpieczeństwo życia lub zdrowia innych ludzi.

§ 5. Jeżeli wskutek użycia broni nastąpiło zranienie człowieka, należy zranionemu udzielić pierwszej pomocy i zapewnić mu opiekę lekarską.

§  6.

1. Funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej obowiązany jest zawiadomić niezwłocznie swego przełożonego o każdym przypadku użycia broni.

2. Przełożony obowiązany jest w każdym przypadku użycia broni zbadać, czy użycie broni nastąpiło zgodnie z obowiązującymi przepisami.

3. Przełożony zawiadomi niezwłocznie właściwego prokuratora o każdym przypadku użycia broni, w którego wyniku nastąpiła śmierć lub uszkodzenie ciała człowieka, albo gdy użycie broni nastąpiło niezgodnie z przepisami rozporządzenia.

§ 7. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.