Określenie organów administracji rządowej, które utworzą centra zarządzania kryzysowego, oraz sposób ich funkcjonowania.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2022.2067 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 10 października 2022 r.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 15 grudnia 2009 r.
w sprawie określenia organów administracji rządowej, które utworzą centra zarządzania kryzysowego, oraz sposobu ich funkcjonowania

Na podstawie art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 261 i 583) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa:
1)
organy administracji rządowej, które utworzą centra zarządzania kryzysowego;
2)
sposób funkcjonowania centrów zarządzania kryzysowego.
1. 
Centrum zarządzania kryzysowego tworzą następujące organy:
1)
Minister Obrony Narodowej;
2)
Minister Sprawiedliwości;
3)
minister właściwy do spraw rolnictwa;
4)
minister właściwy do spraw środowiska;
5)
minister właściwy do spraw zagranicznych;
6)
minister właściwy do spraw zdrowia;
7)
Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej;
8)
Komendant Główny Policji;
9)
Komendant Główny Straży Granicznej;
9a)
Komendant Służby Ochrony Państwa;
10)
Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;
11)
Szef Agencji Wywiadu;
12)
Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego;
13)
Szef Służby Wywiadu Wojskowego.
2. 
Minister kierujący więcej niż jednym działem administracji rządowej tworzy jedno centrum zarządzania kryzysowego.
3. 
Minister może utworzyć wspólne centrum zarządzania kryzysowego z organami mu podległymi lub przez niego nadzorowanymi.
Centrum zarządzania kryzysowego umieszcza się w kompleksie wyodrębnionych pomieszczeń, dostępnych wyłącznie dla osób upoważnionych, w tym pomieszczeń operatorsko-dyspozytorskich, których wyposażenie umożliwia gromadzenie, przetwarzanie i wymianę niezbędnych informacji w zakresie zarządzania kryzysowego, prowadzenie analiz i ocen sytuacji kryzysowych oraz przekazywanie decyzji właściwych organów zarządzania kryzysowego.
1. 
Centrum zarządzania kryzysowego realizuje swoje zadania, określone w art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym, w oparciu o standardy określone w przepisach wydanych na podstawie art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2021 r. poz. 372 i 1728) 1  , z zachowaniem wymogów bezpieczeństwa systemów i sieci teleinformatycznych określonych w ustawie z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 2005 r. poz. 1631, z późn. zm.) 2  , z zachowaniem:
1)
ciągłości działania i wymiany informacji;
2)
możliwości pracy w przypadku:
a)
braku zasilania zewnętrznego,
b)
uszkodzenia systemów łączności,
c)
wystąpienia innych awarii.
2. 
Organy określone w § 2 ust. 1 ustalają liczbę osób pełniących całodobowy dyżur, o którym mowa w art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym, uwzględniając możliwość jej zwiększenia w sytuacjach kryzysowych.
1. 
W przypadku braku możliwości użytkowania centrum zarządzania kryzysowego organy określone w § 2 ust. 1 zapewniają zapasowe miejsce pracy.
2. 
Zapasowe miejsce pracy powinno zapewniać warunki, o których mowa w § 4 ust. 1 pkt 1, i być usytuowane w odrębnej lokalizacji.
3. 
Zapasowym miejscem pracy mogą być również pomieszczenia centrum zarządzania kryzysowego innego organu administracji rządowej.
4. 
Przemieszczenie centrum zarządzania kryzysowego do zapasowego miejsca pracy, o którym mowa w ust. 1, następuje na podstawie planu przemieszczenia.
1. 
Centrum zarządzania kryzysowego współpracuje z Rządowym Centrum Bezpieczeństwa i innymi organami administracji publicznej, w szczególności w zakresie:
1)
wzajemnego informowania się o:
a)
potencjalnych zagrożeniach i możliwościach wystąpienia sytuacji kryzysowej,
b)
stratach i środkach, w tym finansowych, niezbędnych do odtworzenia zasobów i infrastruktury krytycznej,
c)
pomocy krajowej i międzynarodowej;
2)
analizowania i oceny sytuacji kryzysowej, w tym prognozowania jej rozwoju;
3)
zrealizowanych i planowanych działań podejmowanych przez właściwe organy w sprawie zarządzania kryzysowego w związku z wystąpieniem sytuacji kryzysowej.
2. 
Współpraca, o której mowa w ust. 1, odbywa się w szczególności przez bieżące przekazywanie informacji i analiz oraz sporządzanie raportów doraźnych i sytuacyjnych przekazywanych przez techniczne środki łączności, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych.
1. 
Centrum zarządzania kryzysowego przekazuje raporty sytuacyjne do Rządowego Centrum Bezpieczeństwa:
1)
w przypadku wprowadzenia jednego ze stanów nadzwyczajnych lub wystąpienia sytuacji kryzysowej - zgodnie z zapotrzebowaniem;
2)
w pozostałych przypadkach - jeden raz dziennie.
2. 
W sytuacjach kryzysowych wiodącą rolę w zakresie pozyskiwania informacji, ich analizy i dystrybucji pełni centrum zarządzania kryzysowego obsługujące organ, we właściwości którego pozostaje rodzaj zaistniałej sytuacji kryzysowej. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
3. 
W przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowej wykraczającej poza właściwość jednego organu lub w przypadku wprowadzenia jednego ze stanów nadzwyczajnych obejmujących obszar dwóch lub więcej województw, wiodącą rolę w zakresie pozyskiwania informacji, ich analizy i dystrybucji przejmuje Rządowe Centrum Bezpieczeństwa, o ile przepisy odrębne nie stanowią inaczej.
1. 
Wyposażenie centrów zarządzania kryzysowego w niezbędny sprzęt i wyposażenie umożliwiające realizację zadań określonych w art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym oraz osiągnięcie przez nie pełnej zdolności do realizacji tych zadań nastąpi w terminie do dnia 31 grudnia 2011 r.
2. 
Do czasu spełnienia wymogu określonego w ust. 1 zadania centrum zarządzania kryzysowego powierza się wskazanej komórce organizacyjnej urzędu obsługującego organ, o którym mowa w § 2 ust. 1.
3. 
Plany przemieszczenia, o których mowa w § 5 ust. 4, należy opracować w urzędzie obsługującym organ, o którym mowa w § 2 ust. 1, w terminie do dnia 31 grudnia 2011 r.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
1 Ustawa utraciła moc na podstawie art. 823 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U.2022.655), która weszła w życie z dniem 23 kwietnia 2022 r.
2 Ustawa utraciła moc na podstawie art. 190 ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U.2019.742), która weszła w życie z dniem 2 stycznia 2011 r.