Oddział B - Personel linjowy (dozorcy drogowi i mostowi oraz dróżnicy). - Określenie kwalifikacji, wymaganych od samorządowej służby drogowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1922.64.579

Akt utracił moc

Wersja od: 11 sierpnia 1922 r.

B.

Personel linjowy (dozorcy drogowi i mostowi oraz dróżnicy).

§ 10. Dozorcy drogowi i mostowi winni posiadać wykształcenie w zakresie przynajmniej czterech klas szkoły powszechnej lub równoznacznej, udowodnić przynajmniej jednoroczną służbę prowizoryczną drogową i ukończyć kursa dla dozorców drogowych, organizowane przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w porozumieniu z Ministerstwem Robót Publicznych lub przez związki samorządowe w porozumieniu z wymienionemi Ministerstwami.

Obwieszczenia w "Monitorze Polskim" i w prasie codziennej podadzą do powszechnej wiadomości czas i miejsce urządzenia powyższych kursów.

§ 11. Dozorcy drogowi i mostowi przed przyjęciem na służbę powinni przedstawić świadectwo lekarskie, że nie mają wad i braków fizycznych, któreby przeszkadzały do pełnienia służby drogowej.

§ 12. Dozorcy drogowi i mostowi, którzy nie posiadają kwalifikacji, wymienionych w §§ 10 i 11, nie mogą być mianowani na stale (stabilizowani).

Wyjątek stanowią dozorcy drogowi i mostowi, którzy przed ogłoszeniem niniejszego rozporządzenia ukończyli czterdzieści lat życia, pozostają w służbie samorządowej prowizorycznej przynajmniej trzy lata i udowodnią dostateczne uzdolnienie,

Rozporządzenie niniejsze nie tyczy się również dozorców drogowych i mostowych, zamianowanych na stałe przed wydaniem niniejszego rozporządzenia, a nie posiadających kwalifikacji, wymaganych w §§ 10 i 11.

§ 13. Przy przyjmowaniu na stanowiska dozorców drogowych i mostowych, przy równorzędnych kwalifikacjach pierwszeństwo mają wysłużeni podoficerowie wojsk polskich, mający za sobą nienaganną służbę wojskową.

Podoficerowie wojsk inżynierskich mają pierwszeństwo przed podoficerami innych rodzajów broni.

§ 14. Dozorcy drogowi i mostowi winni posiadać znajomość ustaw i przepisów porządkowych na drogach publicznych, zwłaszcza znajomość postępowania karnego przy wykonywaniu tych ustaw i przepisów.

Nieznajomość tych ustaw może być przyczyną zwolnienia nawet dozorców stałych; zwolnienie następuje z zachowaniem przepisów o służbie samorządowej.

§ 15. Na stałych dróżników winni być przyjmowani przedewszystkiem wysłużeni żołnierze wojsk polskich, umiejący czytać i pisać i mający dobrą opinję ze służby wojskowej, a dopiero w braku takich kandydatów inne osoby, obeznane z robotami drogowemi. Przy równych innych kwalifikacjach znajomość rzemiosł potrzebnych do robót drogowych jak np.: murarstwa, ciesielstwa, kowalstwa i t. p. daje kandydatowi pierwszeństwo do zajęcia posady dróżnika.

§ 16. Kandydaci na dróżników winni przedstawić świadectwo lekarskie, stwierdzające, że nie posiadają wad i braków fizycznych, któreby im przeszkadzały w pełnieniu służby.

§ 17. Kandydat na stałego dróżnika może być przyjęty dopiero po upływie roku służby próbnej i po stwierdzeniu przez kierownika właściwego zarządu drogowego znajomości obowiązujących na drogach przepisów porządkowych.

§ 18. Personel techniczny drogowy obowiązany jest czuwać, aby dozorcy i dróżnicy znali obowiązujące przepisy porządkowe na drogach publicznych.

§ 19. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.