Określenie, którzy chałupnicy są pracownikami w rozumieniu dekretu o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1960.37.220

Akt utracił moc
Wersja od: 5 listopada 1962 r.

ROZPORZĄDZENIE
PRZEWODNICZĄCEGO KOMITETU PRACY I PŁAC
z dnia 8 lipca 1960 r.
w sprawie określenia, którzy chałupnicy są pracownikami w rozumieniu dekretu o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

Na podstawie art. 4 ust. 3, art. 77 i art. 116 dekretu z dnia 25 czerwca 1954 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. z 1958 r. Nr 23, poz. 97) zarządza się, co następuje:
1.
Osoby wykonujące pracę chałupniczą w rozumieniu przepisów rozporządzenia Ministra Przemysłu Drobnego i Rzemiosła z dnia 27 czerwca 1956 r. w sprawie określenia istotnych cech pracy chałupniczej, przemysłu domowego i przemysłu ludowego jako zatrudnień zarobkowych wyłączonych spod przepisów prawa przemysłowego (Dz. U. Nr 30, poz. 144) są pracownikami w rozumieniu dekretu z dnia 25 czerwca 1954 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. z 1958 r. Nr 23, poz. 97), zwanego w dalszym ciągu "dekretem", jeżeli:
1)
pracę tę wykonują na podstawie pisemnej umowy zawartej z jednostką gospodarki uspołecznionej;
2)
osiągają z tytułu pracy chałupniczej zarobek wynoszący co najmniej 600 zł miesięcznie albo 500 zł, jeżeli chałupnik jest inwalidą III grupy, albo też 300 zł, jeżeli chałupnik jest inwalidą I lub II grupy (art. 12 dekretu);
3)
zarobek ich nie przekracza 3.000 zł miesięcznie.
2.
Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony mimo nieosiągnięcia przez chałupnika zarobku określonego w tym przepisie, jeżeli jednostka nadrzędna nad jednostką gospodarki uspołecznionej stwierdzi, że spowodowane to było przestojem w produkcji, który nie trwał dłużej niż 10 dni w danym miesiącu kalendarzowym, lub jeżeli chałupnik był niezdolny do pracy z powodu choroby. Za przestój uważa się przerwę w produkcji, która objęła wszystkich chałupników wytwarzających dla danej jednostki gospodarki uspołecznionej te same przedmioty produkcji. W razie przestoju lub choroby chałupnika kwoty zarobków określone w ust. 1 pkt 2 ulegają zmniejszeniu proporcjonalnie do skróconego okresu pracy w danym miesiącu kalendarzowym.
3.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych w uzgodnieniu z Komitetem Pracy i Płac może zamiast zarobków określonych w ust. 1 pkt 2 przyjmować dla niektórych rodzajów produkcji niższe kwoty zarobków albo odpowiednie miesięczne normy pracy.
1.
Chałupnika nie uważa się za pracownika w rozumieniu dekretu, jeżeli on sam albo członek jego rodziny, z którym prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, posiada przedsiębiorstwo przemysłowe lub handlowe albo zakład rzemieślniczy.
2. 1
Nie uważa się za pracownika w rozumieniu dekretu chałupnika, jeżeli on sam albo członek jego rodziny, z którym prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, jest podatnikiem podatku gruntowego, chyba że chałupnik jest zaliczony do I lub II grupy inwalidów, a przychód szacunkowy z gospodarstwa rolnego ustalony dla wymiaru podatku gruntowego nie przekracza kwoty 9.680 zł rocznie.
3.
Nie uważa się również za pracownika chałupnika będącego członkiem rolniczej spółdzielni produkcyjnej.
4. 2
Za członków rodziny w rozumieniu ust. 1 i 2 uważa się małżonka, wstępnych, zstępnych, rodzeństwo, małżonków rodzeństwa, dzieci przysposobione i pasierbów.
5. 3
Zakład Ubezpieczeń Społecznych w uzgodnieniu z Komitetem Pracy i Płac może w wyjątkowych przypadkach, uzasadnionych rodzajem lub organizacją produkcji chałupniczej, uznawać za pracowników chałupników będących podatnikami podatku gruntowego, pod warunkiem jednak, że przychód szacunkowy z gospodarstwa rolnego ustalony dla wymiaru podatku gruntowego nie przekracza kwoty 9.680 zł rocznie.
Nie uważa się za pracowników w rozumieniu dekretu chałupników wykonujących pracę chałupniczą na rzecz zakładów handlowych lub spółdzielczych zrzeszeń chałupników i wytwórców domowych. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w uzgodnieniu z Komitetem Pracy i Płac może w wyjątkowych przypadkach uzasadnionych rodzajem lub organizacją produkcji chałupniczej - uznawać takich chałupników za pracowników.
Przepisy rozporządzenia nie dotyczą chałupników, którzy są już pracownikami w rozumieniu dekretu z tytułu innej pracy niż chałupnicza.
1. 4
Za okresy zatrudnienia wymagane do uzyskania prawa do renty uważa się kalendarzowe okresy miesięczne, w ciągu których chałupnik odpowiadał warunkom przewidzianym w § 1 i nie zachodziły okoliczności określone w § 2 i 3, pozbawiające chałupnika prawa do uznania go za pracownika.
2. 5
Chałupnik uważany jest za pracownika w zakresie uprawnień do świadczeń z ubezpieczenia:
1)
na wypadek choroby i macierzyństwa, jeżeli warunki określone w § 1 spełniał w miesiącu kalendarzowym bezpośrednio poprzedzającym miesiąc, w którym zaszły okoliczności uzasadniające prawo do świadczeń,
2)
rodzinnego, jeżeli warunki określone w § 1 spełniał w miesiącu kalendarzowym, w którym zaszły okoliczności uzasadniające prawo do świadczeń -
3)
i nie zachodziły okoliczności określone w § 2 i 3, pozbawiające chałupnika prawa do uznania go za pracownika,";
4)
w § 6 ust. 2 na końcu zdania skreśla się kreskę i cyfrę "4" oraz dodaje się wyrazy "i nie zachodziły okoliczności określone w § 2 i 3, pozbawiające chałupnika prawa do uznania go za pracownika.
3.
W stosunku do chałupnika, który nie przepracował jeszcze miesiąca kalendarzowego, warunek określony w ust. 2 uważa się za spełniony, jeżeli chałupnik odpowiada warunkom określonym w § 1 ust. 1 pkt 1 i 3.
1.
Zaliczenie okresów zatrudnienia w pracy chałupniczej następuje na podstawie legitymacji ubezpieczeniowej wprowadzonej na podstawie art. 7 ustawy z dnia 6 czerwca 1958 r. o zwalczaniu nadużyć w zakresie wykorzystywania zaświadczeń o czasowej niezdolności do pracy (Dz. U. Nr 35, poz. 154) lub na podstawie innych oryginalnych dokumentów.
2.
Wpisu okresów zatrudnienia w pracy chałupniczej do legitymacji ubezpieczeniowej za czas od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia do dnia wydania chałupnikowi legitymacji ubezpieczeniowej dokonuje na podstawie posiadanych dokumentów jednostka gospodarki uspołecznionej dla której chałupnik wykonywał pracę, po stwierdzeniu, że chałupnik spełniał warunki określone w § 1-4.
Okresy pracy chałupniczej poprzedzające datę wejścia w życie niniejszego rozporządzenia uważa się za okresy zatrudnienia, jeżeli chałupnik podlegał obowiązkowi ubezpieczenia społecznego na podstawie przepisów obowiązujących w czasie wykonywania tej pracy.
Traci moc rozporządzenie Ministra Pracy i Opieki Społecznej z dnia 1 lipca 1954 r. w sprawie określenia chałupników (Dz. U. Nr 35, poz. 148).
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
1 § 2 ust. 2:

- zdanie pierwsze zmienione przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 16 grudnia 1960 r. (Dz.U.61.1.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 stycznia 1961 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 19 października 1962 r. (Dz.U.62.55.280) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 listopada 1962 r.

2 § 2 ust. 4 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia z dnia 16 grudnia 1960 r. (Dz.U.61.1.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 stycznia 1961 r.
3 § 2 ust. 5 dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 19 października 1962 r. (Dz.U.62.55.280) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 listopada 1962 r.
4 § 5 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia z dnia 16 grudnia 1960 r. (Dz.U.61.1.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 stycznia 1961 r.
5 § 5 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia z dnia 16 grudnia 1960 r. (Dz.U.61.1.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 stycznia 1961 r.