§ 1. - Określenie, którzy chałupnicy są pracownikami w rozumieniu dekretu o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1960.37.220

Akt utracił moc

Wersja od: 5 listopada 1962 r.

§  1.

1. Osoby wykonujące pracę chałupniczą w rozumieniu przepisów rozporządzenia Ministra Przemysłu Drobnego i Rzemiosła z dnia 27 czerwca 1956 r. w sprawie określenia istotnych cech pracy chałupniczej, przemysłu domowego i przemysłu ludowego jako zatrudnień zarobkowych wyłączonych spod przepisów prawa przemysłowego (Dz. U. Nr 30, poz. 144) są pracownikami w rozumieniu dekretu z dnia 25 czerwca 1954 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. z 1958 r. Nr 23, poz. 97), zwanego w dalszym ciągu "dekretem", jeżeli:

1) pracę tę wykonują na podstawie pisemnej umowy zawartej z jednostką gospodarki uspołecznionej;

2) osiągają z tytułu pracy chałupniczej zarobek wynoszący co najmniej 600 zł miesięcznie albo 500 zł, jeżeli chałupnik jest inwalidą III grupy, albo też 300 zł, jeżeli chałupnik jest inwalidą I lub II grupy (art. 12 dekretu);

3) zarobek ich nie przekracza 3.000 zł miesięcznie.

2. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony mimo nieosiągnięcia przez chałupnika zarobku określonego w tym przepisie, jeżeli jednostka nadrzędna nad jednostką gospodarki uspołecznionej stwierdzi, że spowodowane to było przestojem w produkcji, który nie trwał dłużej niż 10 dni w danym miesiącu kalendarzowym, lub jeżeli chałupnik był niezdolny do pracy z powodu choroby. Za przestój uważa się przerwę w produkcji, która objęła wszystkich chałupników wytwarzających dla danej jednostki gospodarki uspołecznionej te same przedmioty produkcji. W razie przestoju lub choroby chałupnika kwoty zarobków określone w ust. 1 pkt 2 ulegają zmniejszeniu proporcjonalnie do skróconego okresu pracy w danym miesiącu kalendarzowym.

3. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w uzgodnieniu z Komitetem Pracy i Płac może zamiast zarobków określonych w ust. 1 pkt 2 przyjmować dla niektórych rodzajów produkcji niższe kwoty zarobków albo odpowiednie miesięczne normy pracy.